Hoi allemaal,
Ik ben heel lang weggeweest (in het begin wel mee geschreven), ik was er veel te veel mee bezig.
Inmiddels ben ik 9+1 weken. En dinsdag is onze 1e echo. Wow wat ben ik nerveus! Afgelopen week een collega naar huis gebracht omdat ze een miskraam kreeg, zo verdrietig! Dan zit ik gelijk in de zorgenmodus.
Tot week 6 nauwelijk klachten, op een rommelende buik na. Maar daarna staken de kwaaltjes op. Eigelijk de hele dag door misselijk, maar hoef gelukkig niet over te geven. Ik ben heel erg moe en zo lusteloos. Mn buik begint serieus al wat te groeien :O Ik had al een beetje een buikje van mijzelf, maar door obstipatie en een groeiende baarmoeder is het steeds lastiger te verbergen...
Volgende week zaterdag gaan we het mijn schoonmoeder vertellen en met kerst mijn familie. Zou zoooo blij zijn als ik eindelijk mag vertellen dat ik zwanger ben! (als de echo goed is tenminste...) Dan heb ik tenminste een verklaring voor het afzeggen van mijn volleybaltraining en de borrels van het werk haha.
Het is fijn om te lezen hoe het jullie vergaat. Helaas ook wat mindere berichten, sterkte lieve dames!