Zwanger worden na curretage

Lieve dames die allemaal hebben gereageerd n.a.v. mijn berichtje, het is ons weer gelukt. Goed nieuws mag ook gemeld worden ja toch en voor mensen die ook een miskraam hebben (gehad), toch een teken van mij dat het toch goed kan komen. Óf het goed zal blijven gaan... dat hopen we van harte, maar zo hoteldebotel ben ik dit keer niet. Wel blij, maar toch realistisch! Vandaag 6 weken. Duimen jullie voor me? Hoop niet weer hier te moeten schrijven dat het weer mis is gegaan....
Mijn cyclus was overigens nog langer dan voor de curretage. Zo'n 43 dagen!!! Dat was al een domper op zich, want dan valt het helemaal moeilijk te plannen. Maar goed, dát ligt achter ons. Op naar een mooie tijd. Liefs, Wendy.
 
Hoi Wendy,
Van Harte Gefeliciteerd!!! Echt superleuk voor je! De eerste weken zijn erg onzeker maar blijf positief denken en geloven in een goede afloop. Ikzelf heb er ook een spontane miskraam bij 6 weken opzitten en een missed abortian bij 14 weken (vruchtje was al 6 weken dood) met 2 curretages en complicaties enzo, maar ben inmiddels alweer 35 wkn.zwanger en geniet er dubbel van. Alle zwangerschapskwaaltjes neem ik voor lief en vind alles prima als het maar goed bleef gaan. Ik luister dan ook vol verbazing naar de klaagzang van mijn lotgenoten op zwangerschapsgym!! Tuurlijk ben je misselijk en moet je veel plassen,maar of dat nu zo erg is! Ben blij met het wondertje dat groeit in je buik!! Helaas snappen mensen zonder miskraamervaring er meestal niets van en zien alles als vanzelfsprekend. Zoals je ziet zijn we niet de enigen met deze ervaring,ook al denk je dat in het begin wel te zijn! Probeer te genieten en zeur je vlk suf over extra echos en nekplooimetingen,want alleen dan krijg je ze ook! Ik voelde mij pas gerust na echos bij de 8, 11, 13 en 21 weken!! Daarna voel je hem volop bewegen en kun je het zelf checken! Succes, Mireille
 
Hallo allemaal,
Iedereen van harte gefeliciteerd die weer zo snel na een curretage zwanger werd. Bij mij is het echter anders gelopen. Vorig jaar 21 jan. ben ik gecurreteerd omdat de vrucht bij 10 weken was gestorven. Erg verdrietig allemaal, een enorme schok voor ons. Helaas heeft het bij mij 4 maanden geduurd voordat ik weer ging menstrueren !!! Enorm lang.. en met nare pijnen. Wat was ik blij toen ik weer normaal in een cyclus terecht kwam. Ik wilde het onderhand eindelijk eens afsluiten. Nu, precies een jaar later ben ik opnieuw zwanger, op dit moment 12 weken. Het kan dus gewoon weer, alleen geef je lichaam en geest de tijd. Beïnvloeden kan je het toch niet. Ik wens je veel succes en een nieuwe, gezonde zwangerschap toe!!
 
allereerst heel veel sterkte aan iedereen die een curretage heeft ondergaan.
Ikzelf heb na 14 weken een miskraam gehad en ben gecurreteerd. De curretage was niet helemaal goed gegaan omdat er ook een slagader geperforeerd was, hierdoor een 1,5 week op de ic gelegen waarvan 3 dagen in coma. Ik ben na 6 weken (gelukkig) weer zwanger geraakt en 7,5 maand later is mijn dochtertje gezond ter wereld gekomen. Wel heb ik tijdens zijn zwangerschap diverse complicaties gehad ( bloedingen in derde maand ,lidtekenvorming in luchtpijp, als gevolg van beademing tijdens ic opname, waardoor ademhaling zeer moeilijk werd, hiervoor wederom opgenomen in ziekenhuis, 5 weken voor bevalling tot 6 dagen na bevalling opname ziekenhuis ivm zwangerschapsvergiftiging en bijkomende complicaties).
Maar al met al een periode die ik voor geen goud had willen missen. Mijn dochterje is een sterke gezonde meid van 4 jaar en ik ben nu inmiddels zwanger van mijn tweede kindje.
 
Allereerst gefeliciteerd aan allen die na een miskraam/miskraam weer zwanger zijn! Hoop doet inderdaad leven! Ikzelf heb afgelopen woensdag 26 januari 2005 een curetttage ondergaan.Tijdens de ingreep bleek ik flink gevloeid te hebben waardoor ik dus nu ook geen bloeingen meer heb. Ben de dag erna ook weer gewoon aan het werk gegaan, maar dit wil niet zeggen dat ook mijn hart geheeld is....Op 10 januari was ik net 13 weken en een paar dagen en verheugde me op mijn 2de echo. De verloskundige kon echter geen hartslag horen en stuurde me voor de zekerheid naar het ziekenhuis. Daar constateerden ze defenitief dat ons kindje inderdaad geen hartslag had en na de 8ste week ook was gestopt met groeien. Wat ik de avond ervoor al gevreesd had en toen bevestigd werd, sloeg in als een bom....De grond viel weg onder mijn voeten en mijn vriend was sprakeloos...Ik ben nu dertig en het duurde al met al 12 jaar eer ik aan kinderen toe was, maar mijn vriend wilde al kinderen vanaf het begin. De curettage heeft heeft pas geleden plaats gevonden en de uitslag moeten we nog afwachten. Natuurlijk hopen we snel weer zwanger te zijn maar ook dit laten we Gods handen en in die van moeder natuur....
Hoewel ik door het lezen van alle reacties de tranen voel opkomen, troosten ze me ook en weet ik dat er nog veel meer vrouwen rondlopen met hetzelfde verdriet en toch tegelijkertijd hoop hebben op een volgende zwangerschap.
 
hoi ik ben 11 juli 2003 gecurriteerd met een zwangerschap van 13 wkn.Ons kindje bleek al een week dood tezijn maar heb er niks van gemerkt, we wilde eigenlijk wel snel weer zwanger worden maar ik merkte dat het zwanger worden een soort obsessie werd. En dat ik het verdriet van de eerste zwangerschap nog geen plekje had gegeven. We hebben besloten dat ik gewoon maar weer aan de pil ging. Heb veel gesprekken gehad over het verlies van ons eerste kindje en vorig jaar besloten we om weer testoppen met de pil en we zagen we hoe het verder gaat. Nu ben ik vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben en ik ben nu ongeveer 5 wkn met 9 wkn mag ik weer naar de gyneceloog. Maar ik ben zo onzeker en bang, ben zo bang dat het weer mis gaat het is zo dubbel de vorige keer was ik 24 uur per dag aan het overgeven en nu eigenlijk bijna niet. Heb alleen ontzettend last van me banden en bekken omdat ik ook al voor de zwangerschap bekkeninstabiliteit heb. Ik vind het gewoon zo eng en bij alles wat ik voel denk ik zou het dit keer ook wel goed gaan, kan er nog niet echt van genieten. Heeft iemand een tip of een eigen ervaring zodat ik me niet zo druk hoef temaken
Alvast bedankt
 
hallo wendy en anderen,
wendy, hartelijk gefeliciteerd! ik duim voor je, probeer (ondanks wat eerder is gebeurd) toch van je zwangerschap te genieten!
mijn verhaal:
31 augustus 2002 heb ik een miskraam gehad, ik was toen precies 12 weken zwanger. de val van de roze wolk was keihard. 5 dagen later ben ik gecuretteerd. van de curettage heb ik weinig last gehad, ook niet echt achteraf. van de miskraam wel. die dag was de bruiloft van mijn beste vriendin, ik kan haar en haar man nu nog steeds niet van harte feliciteren met hun trouwdag omdat ik er zelf zo'n nare bijsmaak bij heb (grootste gedeelte van de dag zelf heb ik trouwens ook gemist omdat ik of op de wc zat, of al naar huis was). na de curettage ben ik 1 x ongesteld geweest, ongeveer 3-4 weken later. half oktober 2002 was ik weer zwanger, hoewel we er zelf nog niet helemaal over uit waren of we daar wel aan toe waren. achteraf bekeken was het misschien wel te vroeg, ik vond het moeilijk er echt van te genieten. de hele zwangerschap, tot het einde aan toe, was ik bang dat het mis zou gaan. gelukkig was dat niet het geval, onze zoon is inmiddels 1,5 jaar oud en natuurlijk is hij geweldig!
het komt er dus op neer dat ik binnen 11 maanden na de miskraam en curettage toch moeder werd van een gezond kind. het kan dus wel!
voor iedereen die ook een miskraam doormaakt/heeft doorgemaakt: heel veel sterkte! ik wens iedereen toe dat het bij jullie net zo goed afloopt als het bij mij gebeurde.
groet,
Eveline
 
hoi Wendy
ik wil jou als eerste sterkte wensen.
ik zelf heb ook een curratage gehad ik was 8 weken zwanger en het wilde niet zelf afkomen na de curratage heb ik moeten wachten dat ik begon te menstrueeren en dat duurt dan enorm lang bij mij 8 weken hierna HEB IK 3 MAANDEN MOETEN WACHTEN VOOR IK WEER ZWANGER MOCHT RAKEN hierna nog 2 miskramen gehad maar inmiddels heb ik mijn twee prachtige dochters en ben ik op nieuw zwanger ik weet ook dat je veel dooddoeners krijgt als dan heeft het zo moeten zijn het kindje zal wel niet gezond zijn ik kan je alleen vertellen heel veel sterkte en houd moet want het is zeker de moeite als je de kleine straks in je handen mag vast houden
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan