Zwanger worden na miskraam

Ik kan het ook best relativeren tot op zekere hoogte.. ben t helemaal met je eens Sanne, dat t goed is dat de natuur deze selectie maakt.

ik ben een optimist en sta positief in t leven en zo bekeek ik t ook de eerste dagen erna. Ik voelde me niet schuldig, baalde wel maar wilde gewoon weer verder. Door mijn endometriose hadden we sowieso gedacht dat t langer zou duren dus dat had ik in mn achterhoofd.

naarmate de dagen en nu weken verstrijken vind ik t wel steeds zwaarder worden. En overal zie ik zwangere vrouwen en babys.. en die hormonen in mn lijf dragen hier ook niet goed aan bij.



Ik ben echt heel blij dat ik hier even mijn verhaal en gevoel kwijt kan. En ook dat ik gewoon even mag klagen. De buitenwereld lijkt al bijna weer vergetem te zijn wat er is gebeurt en ik kan nog niet verder.

Wel heb ik veel steun aan mijn man. Hij is echt superlief voor me!

Maar toch is het heel fijn om meiden te spreken die weten wat t is omdat ze t zelf ook mee maken/maakten



Ik ga echt proberen me wat minder erop te focussen.. in ieder geval niet op n negatieve manier. Ik ga over 1 week weer testen en hoop dat t streepje dan weg is. Dan kan ik er weer vol frisse moed tegenaan! Positive thinking!!
 
Moeilijk he, al die zwangere vrouwen of echo foto's op Facebook?

Wist jij al voordat je zwanger raakte dat je endometriose had? Zou accupunctuur oid werken of geloof je daar niet in?

Fijn dat je veel steun aan je man hebt. Voor de mannen is het anders, maar hun verdriet is niet minder. Toen ik mijn vriend vanmorgen een berichtje stuurde was hij ook teleurgesteld. We willen het zo graag, al is mijn kinderwens veel sterker.

Deze maand word ik liever niet zwanger, omdat ik anders op mijn verjaardag ben uitgerekend. Maar helaas heb je het niet voor het zeggen. Met de vorige zwangerschap kwam ik er de ochtend van vertrek van onze vakantie achter. We gingen een fantastische rondreis maken en de zwangerschap speelde een grote rol. Maakte de reis extra bijzonder. 3 dagen na terugkomst de bewuste echo... Het heeft ook wel een aantal weken geduurd dat we de vakantiefoto's hebben bekeken en ik op een mooie vakantie kon terug kijken.

En de ene dag voel je je ook beter dan de andere dag. Maar ik herken heel goed wat je zegt dat het voor anderen al een tijd terug is.

Gelukkig zijn daarvoor forums waarop je heerlijk kunt klagen en je verhaal kwijt kan ;-)
 
Ja ik weet al een aantal jaren dat ik endometriose heb. Er wordt gezegd dat zwanger zijn het enige is wat de endometriose zou kunnen verminderen. Ik laat het nu eerst over aan de natuur en wacht wel af.

Wat toevallig, wij kwamen op vakantie erachter dat ik zwanger was. Op dat moment vond ik dat heel bijzonder, omdat t kleintje ook dus mee was op vakantie. Nu kijk ik daar wel anders op terug.

Ik was uitgerekend 3 dagen voor mijn verjaardag, niet handig idd maar ja.. Wat je zegt; je hebt t niet voor t zeggen.

Als mijn cyclus zou starten vanaf dat ik t vruchtje verloor moet ik maandag ongesteld worden... ben benieuwd..
 
Hoi dames,

Hier helaas ook een leeg zakje te zien op zeven weken en op acht weken al bloedingen zichtbaar in de baarmoeder. Dus de tabletten mee naar huis. Nog even in huilen uitgebarsten toen de apotheker vroeg of de kinderwens nog aanwezig was. Ja ik sta hier niet voor mijn lol die tabletten te halen. Maar goed ze moest het waarschijnlijk vragen en voelde zich behoorlijk rot toen de tranen over mijn wangen gingen na haar vraag.

Nu afgelopen donderdag avond die tabletten genomen ik dacht dan is mijn man er in ieder geval bij als het begint. Want die is om half zes de deur uit en is er dan overdag niet en we hadden wat dingen staan voor het weekend dus hoopte ik dat het dan al iets hanteerbaarder zou zijn qua bloedingen. Nou krampen om twaalf uur maar er gebeurde niets. Die hebben een uur aangehouden en toen begon mijn paracetamol te werken en zakte ik in slaap. Vrijdag ochtend bij het opstaan pas stolsols en bloedingen. Wat kramp overdag maar lang niet zo heftig als waar de gyn me voor gewaarschuwd had. Zaterdag nog minder en vandaag niets! Dat klopt toch niet? Ik de huisartsen post gebeld maar die kennen dit medicijn niet dus moet morgen met de poli bellen. Andere dames hier ervaring mee? Ik nam de cytotec medicatie. Wat een gedoe dit. Is al niet leuk en dan werkt het ook nog niet echt zoals het moet vrees ik.
 
Beste Jootje, bij mij deed Cytotec helemaal niks. Moest 2x 4 pillen inbrengen maar zelfs krampen bleven uit. Ik zou vandaag de gynaecoloog bellen. Waarschijnlijk heb je nog een controlleafspraak staan deze week (althans ik moest na een week terugkomen).

Ik had een afspraak bij de gynaecoloog en zij liep een uur uit. Een uur wachten op een verlosafdeling met hoogzwangere vrouwen in de wachtkamer, vrouwen die met gevulde maxicosi's naar huis gingen... Toen ik eindelijk werd opgehaald en zei; "ben blij dat je me hier weghaalt uit de wachtkamer", antwoordde ze "hoezo?". Ze begreep niet dat dat op dat moment een rotafdeling is als je daar vanwege een miskraam zit. Empathie???

Succes!
 
<p style="text-align: left;">Vandaag gebeld met de poli maar die wisten het niet en laten morgen de fertiliteit terug bellen. Weer een dag verder.</p>
<p style="text-align: left;">Sanne1979 heb jij toen een curettage gehad? En echt niet leuk nee zo in de wachtkamer te moeten zitten. Moet zeggen dat ons ziekenhuis wel probeert te plannen qua stellen met een wens en stellen met een zwangerschap. Ik zit niet vaak met echt duidelijk zwangere dames in de wachtkamer.</p>
<p style="text-align: left;">Verder moest ik maar even bellen als ik klaar was met vloeien voor een echo werd er bij de tabletten gezegd.</p>
<p style="text-align: left;">Dus ik denk dat ze morgen gaan zeggen ja we gaan een echo maken.</p>
<p style="text-align: left;">Wordt zo weer een langdradig proces. En ik dacht dat de tabletten innemen het ergste was. Maar dit is misschien nog wel vervelender. Aan de andere kant geeft mijn lichaam dus niet zomaar de zwangerschap op en dat geeft me wel vertrouwen mocht ik weer zwanger raken.</p>
<p style="text-align: left;">En ik heb nog steeds echt zere borsten hoe lang hield dat bij jullie aan?</p>
<p style="text-align: left;"></p>
<p style="text-align: left;">Groetjes Jolien</p>
 
Hoi Jolien,

Ik heb me helemaal niet zwanger gevoeld. Die pillen vond ik enger dan de curretage omdat je daar zoveel horrorverhalen over hoort.

Zo zie je dat ieder ziekenhuis het weer anders doet. Ik had op vrijdag de afspraak toen ik de pillen voorgeschreven kreeg (en echo gehad) en er werd gelijk een afspraak gemaakt voor de week erop. Uit die echo bleek dat de pillen bij mij niks gedaan hadden en ik was er zo klaar mee met het afwachten wanneer mijn lichaam het zou afstoten, dat ik blij was dat de dinsdag erop ik al geholpen kon worden.

Wat was dat een opluchting toen dat achter de rug was. Je hebt dan natuurlijk het hcg hormoon nog wel in je lijf zitten waardoor je nog niet zwanger kan raken, maar na een week had ik gelukkig een negatieve zwangerschapstest en binnen 4 weken was ik weer ongesteld.

Je moet het uiteraard zelf weten, maar ik zou in jouw geval (als er uit de echo blijkt dat nog niet alles eruit is), voor een curretage onder algehele narcose gaan. Dat afwachten vond ik zelf het ergste van al die weken.



Succes!
 
Wat verdrietig voor je Jolien. Hoe is t nu met je? Ik heb geen curretage gehad, bij mij kwam t 'gelukkig' vanzelf.

wel heb ik nog steeds veel last van de hormonen (zere borsten, misselijk, veel plassen, emotioneel). Het is nu 5 weken geleden dat t begon bij mij en dik 4 weken geleden verloor ik t vruchtje.

Wat wel heel vreemd is, is dat mijn hcg weer lijkt te stijgen. Ik heb nog geen moment negatief getest, wel een heel licht streepje. Maar had zoveel steekjes in mn buik dat ik toch maar weer getest heb. Streep is nu weer dikker en niet eens met ochtendurine wat ik normaal wel doe..

pfff ik vind t zo moeilijk om t los te laten en gewoon maar af te wachten..
 
Terug
Bovenaan