Het zit deze maand niet echt mee geloof ik! Kut dat t niet is gelukt Helpmijdewinterdoor en Mandareintje!
Ik hoorde gisteren dat ik weer ben ingehaald door een nichtje. Ik baal daar zo vreselijk van! Ze roken allebei als een ketter en zij is ook nog eens veel te zwaar. En dan denk ik, ik leef zo gezond en we zijn er al zolang mee bezig, waarom ik niet?
Mijn vent vindt t jammer dat we deze ronde niet door konden naar de punctie, maar hij staat vierkant achter het besluit om te opereren. Hij hoort elke dag van mij dat ik de cyste voel drukken. Hij is wel erg bang dat ze tijdens de operatie de hele eierstok moeten verwijderen. Dus wil hij de allerbeste arts (ach, het schatje).
En ik heb mij deze week een keer afgevraagd of dit misschien niet allemaal tekenen zijn dat ik geen kinderen zal krijgen? Ik was een beetje depri zegmaar. Het voelt nog steeds een beetje als een rare droom en ik heb het idee dat ik mijlenver verwijderd ben van een kind. Ik bedoel, het prikken begon, toen kreeg ik twee controles en werd er besloten dat ik moest stoppen met prikken, kreeg de boodschap dat ik geopereerd moet worden en vervolgens niets! Geen punctie en terugplaatsing, geen afspraak nog kunnen maken en gewoon maar weer wachten. Bleh! Ik ben ook nog nooit onder narcose geweest, ik heb altijd plaatselijke verdoving gehad bij mijn kaakoperaties enzo, dus dat vind ik dan ook best spannend.