Tja, tweetalig opvoeden is zo normaal en leuk!
Ook het Fries en Nederlands zijn twee talen (en dan houden we het wel binnen Nederland). Allereerst vind ik dat het Nederlands voorop staat, want Nederlands wordt óveral gesproken in Nederland (zelfs hier in Friesland....er wordt echt weinig Fries gesproken hier in de omgeving).
Met tweetalig opvoeden is het belangrijk dat beide ouders consequent en structureel hun eigen taal blijven spreken tegen het kind. Dus niet dat het ene moment de vader Nederlands spreekt tegen het kind, en het volgende moment de andere taal. Nee, als de vader bijvoorbeeld Engels spreekt, moet hij dat ook altijd blijven doen, de moeder moet, als ze Nederlands spreekt ook altijd Nederlands blijven spreken tegen het kind.
Natuurlijk ontglipt je wel eens wat, maar blijf zo consequent mogelijk.
Tegen elkaar, als echtpaar/stel, maakt het niets uit wat je spreekt.
Zelf ben ik een geboren en getogen Friezin. Ik spreek alleen géén Fries, nooit geleerd van mijn ouders....... terwijl ze zelf wel echt Fries kunnen spreken, doen ze alleen erg weinig. (tegen elkaar spreken ze stadsfries, dialect)
Ik zal en ik wil ook nooit Fries spreken (terwijl ik voor 100% Fries ben) want ik voel me er gewoon niet lekker bij (het komt wat krom uit mijn mond....) en ik kan wel een zinnetje in het Fries zeggen, maar de volgende zin lukt dan niet echt goed (ehhh, hoe is dat woord ook alweer in het Fries.... hoe spreek je dat uit....)
Ik ben onderwijzeres op een basisschool en Fries staat eigenlijk op het rooster één keer in de week..... maar je raadt het al.....echt niet!!!! Als ik het doe dan is het gewoon een werkblad met veel plaatjes en een paar Friese woordjes (ik leg het dan in het Nederlands uit) waarmee ze zich zelfstandig kunnen redden....
Ik versta het wel voor 100% natuurlijk!
Groeten Titiana!