Jeetje, Manon, dat is ook wat! Gelukkig weet je dat je tijdens de zwangerschap nog een baan hebt en ook 2 maanden na je verlof nog. Toch fijn voor de inkomsten etc.
Ik kan me voorstellen dat het je stress geeft. Ik hoor hele wisselende verhalen van vriendinnen over hun verlof. De ene wilde na 1 maand wel weer aan het werk (minder uren, maar toch), de ander was na 4 maanden nog niet klaar ervoor. Ik kan niet in jouw situatie kijken. Zou zelf denk ik afwachten tot hoe het gaat met je bevalling, de eerste weken erna en dan nog eens kijken wat je echt zou willen qua werk. Hoeveel uur, waar, wat dan? En wie weet is de situatie bij je werkgever tegen die tijd ook veranderd, wil je juist niet blijven of komt er een kans op een andere afdeling voorbij.
Ik merk zelf dat ik het afgelopen jaar bijv. geen opleiding ben gaan volgen (langere periode), omdat ik deze dan ook af wilde maken, zonder zwangerschap die in de weg zat. Nu ben ik ruim een jaar verder, geen opleiding gedaan en ook geen kind. Je weet niet hoe het gaat lopen. Je kunt alleen nu iets doen met de kennis van nu. Ik ga dus ook gewoon me inschrijven voor een opleiding nu. Want wie weet hoe lang het wachten nog duurt?
Ik duim voor jullie allemaal dames, hopelijk snel goed nieuws! Hier nog 12 dagen wachten voor mijn volgende ongesteldheid (of niet...) het blijft spannend, elke keer weer. Hoe ik ook probeer om er niet mee bezig te zijn, het houdt me toch bezig. En ik heb besloten dat dat ook ok is. Ik probeer wel zoveel mogelijk positief te blijven denken, zo van: de kracht van je gedachten die toch ook bepalend is voor wat werkelijkheid wordt.