35+ klussers 3

Hoi hoi,

Maaike wat een goed nieuws zeg! heerlijk he, dat je weet dat het goed zit. En wat leuk om het nu te kunnen vertellen, ben benieuwd wat je grote kids gaan zeggen.

Mirjam, kan me voorstellen dat je dat wel heel drastisch vind, opeens met alles stoppen. Doe wat je hart je ingeeft, en ja, niet stressen kan iedereen wel zeggen en jij zelf zult het hardst zeggen, maar HOE doe je dat?!?!?  

Luna, niet wanhopen, ik dacht vorig jaar ook dat we niet op het goede moment geklust hadden. Wij waren juist te vroeg gestopt omdat we geen zin hadden en ik rekende ook nergens op....  

Gwen, die HA van jou laat er ook geen gras over groeien he. Ben benieuwd hoe het straks verder gaat.

Hadden jullie het laatst niet over afspreken? Ik heb zaterdag een meeting met de junimama's, via dit forum hebben we een hyve pagina opgezet, en zaterdag gaan we met 20 mama's en 20 babys gezellig samen lunchen.  k ben benieuwd naar alle mama's waar je al zo lang mee schrijft en naar alle babies ook natuurlijk.
Ik ben ook benieuwd naar jullie allemaal, ben ik tenminste niet de oudste :) Op die hyve zitten mama's die mijn dochter hadden kunnen zijn  , haha. Maar de grootste groep is eind 20, begin 30.


Ferdi heeft gister alweer zijn 2e prikjes gehad, ff hard huilen, maar verder geen last gehad, wat meer geslapen als anders, maar dat is niet erg. Hij was 62cm en 5910gr.
Lengte boven gemiddeld, en gewicht precies op het gemiddelde. Hoe het komt dat hij zo groot is, geen idee, want Dennis en ik zijn beiden aan de kleine kant.

 
hi dames,

net ons eerste kraamfeestje achter de rug, we hebben bewust gekozen om wat meer bezoek in een keer te ontvangen, en dat dan twee zaterdagen. door de weeks komt dan niet zo veel, en dat hebben we als zeer prettig ervaren. temeer omdat de start nogal zwaar en hektisch was.

luna, je vroeg of ik er wat over wilde vertellen, ja hoor.
vrijdag de 19e moest ik naar de gyn in het ziekenhuis omdat er nog helemaal geen spoor was van weeen of iets dergelijks, en daar concludeerden ze dat er inderdaad nog geen beweging zat. we zouden zaterdag terug moeten komen om een tweede hartfilmpje te maken, en dan die zondag ook, en dan zou ik ingeleid worden. ( precies 42 weken dan).
dus redelijk opgelucht naar huis, er zou wat gaan gebeuren.

maar s' avonds om kwart over 9 braken ineens spontaan mn vliezen, vk gebeld en die zei dat ik het maar in de gaten moest houden zolang er nog geen weeen kwamen. maar die kwamen wel, om kwart over 11. de hele vrijdagnacht weeen gehad, geen oog dicht gedaan natuurlijk. s' ochtends om 6 uur de vk gebeld, die is komen kijken, helemaal niets !! geen ontsluiting, baarmoeder was nog niet eens gekanteld.. terwijl ik al flinke pijnlijke weeen had gehad. dus die ging weer. om 9 uur hield ik t niet meer van de pijn, weer de vk gebeld, die kwam en toen had ik nog maar 1,5 cm ontsluiting. maar toch het ziekenhuis gebeld, en daar konden we gelijk terecht. in het ziekenhuis werd besloten dat ik toch maar een ruggenprik zou krijgen, en een infuus  om de weeen effectiever te maken. intussne gingen de weeen gewoon door.. toen de ruggenprik eenmaal gezet was, ging het ietsje beter, ik voelde wel nog steeds wat maar het was goed te doen.
tot eenhalf uurtje later, de weeen werden sterker en pijnlijker, omdanks de ruggenrpik. de weeen kwamen nu om de paa seconden, 4 in een minuut. ik kon   het niet bijhouden. toen controleerden ze en had ik al 9 cm ontsluiting. ik kon langzaam aan gaan persen, die omschakeling was  erg moeilijk. maar het ging redelijk goed. na ruim een uur  te persen was ik inmiddels wel helemaal total loss en ons babietje schoot steeds terug, daardoor werd de gyn erbij gehaald en werd beloten tot vacuum verlossing. anders zou het te lang duren. na bijna anderhalf uur geperst te hebben en een flinke knip en een uitscheuring, kwam dan eindelijk onze lieve dochter Ayla ter wereld. De eerste paar minuten kan ik me niet meer herinneren, het ging ineens zo snel. Ayla  had een super goede apgar score, een 9, een 10 en later nog een 10!.

die nacht moesten we in het ziekenhuis blijven ter observatie. de volgende dag gelukkig naar huis. maar de borstvoeding kwam niet op gang. Ayl ahad moeite met mijn tepels, die zijn wat vlak. met tepelhoedje geprobeerd maar het ging niet lekker. de kraamhulp die er was deed ook niet veel. tot maandag gewacht, inmiddels had ze al twee dagen niet gegeten. gelukkig een andere kraamhulp gekregen, die besloot samen met mij om Ayla toch wat bijvoeding te geven, ze had natuurlijk mega honger. en deze kraamhulp heeft me erg goed geholpen met de borst voeding op gang te brengen, ik moest veel kolfen, en dat vingervoeden met een spuitje, zodat ze roch borstvoeding binnen kreeg. dat waren drie zware nachten en dagen. alleen maar bezig met voeden en kolfen. maar uiteindelijk werd ons doorzettings vermogen en onze inspanning beloond want donderdags dronk Ayla met tepelhoedje uit mijn borst. eerst beetje kolfen, zodat de borst al wat gaf. en vrijdags zonder kolfen gelijk aan de borst. wat een feest! we waren zo blij!
nu gaat alles mega goed, agfelopen maandag hebben we haar laten wegen en ze woog 90 gram meer dan bij de geboorte!! zo goed!

dus uiteindelijk is alles goed gekomen en ze doet het erg goed, ze wordt s'nachts 1 keer wakker om te voeden en overdag zo om de drie uur. voorbeeldig!!

dus, een zware start maar alles is de moeite waard geweest als je dat kleine poppetje tevreden ziet slapen..

een lang verhaal..

liefs paulien
 
Hoi!

Wat een verhaal Paulien! ik kan me voorstellen dat je helemaal uitgeput was. Gelukkig vergeet je dat weer snel he als je kindje er  eenmaal is en het goed doet. Ben je al weer wat fitter? Wij vonde bezoek ook erg leuk, maar inderdaad gedoseerd. Er komt al genoeg op je af. Nou, geniet maar lekker en houd ons maar op de hoogte hoor.

Brigitte, Ferdi groeit goed, zielig he als ze zo worden geprikt! Gelukkig vergeten ze dat weer vrij snel. Hoewel ik heel naief bij de eerste inentingen Aron wilde troosten en vergat dat hij natuurlijk pijn had aan zijn beentjes. ik snapte er niets van, doos die ik was.

Mirjam, gaat het al beter met je? Inderdaad je gevoel achterna gaan, lekker veel met je man erover praten en als jij je goed voelt bij gesprekken met de maatschappelijk werker en acupunctuur wie is die huisarts dan dat hij het beter weet? Ik kan me wel voorstellen dat je met die ovulatietesten stress krijgt, die heb ik ook de deur uit gedaan. werd er alleen maar onzeker van. Maar verder lijkt het er een beetje op dat je niet echt serieus wordt genomen door je ha. of valt het mee?

Ons traject gaat beginnen, de vragenlijst van de gyn is ingevuld (er stond letterlijk; vul de vragen volledig in en laat de man/ je man de vragenlijst zo goed mogelijk invullen) Ik had daar natuurlijk overheen gelezen maar Ralph had zoiets van nou, nou zijn we debiel ofzo. We moesten er wel erg om lachen.
hij ziet het potje vullen alleen helemaal niet zitten en vindt dat ik hem er maar mee moet helpen, maar dan moet ik er vrij voor nemen denk ik. Zie me al vrij vragen op mijn werk.....haha!

Luna, nog een beetje hoop voor deze maand? Wij hebben ook niet echt ons best gedaan geloof ik, als mijn ei later is geweest dan woensdag hebben we geen kans. Nou ja, hopelijk hebben onze mannen een boel fanatieke overlevende zwemmertjes en is het toch gelukt!

Hoe is het met de rest?

We duimen gewoon weer even vrolijk door,
Liefs Gwen


 
Gwen,
ik had er zo nog niet naar gekeken; mijn ha is normaal erg serieus en nu ook. Ik zat nl. ook al eerder te denken aan stoppen met al het gedoe. Maar ook aan juist doorgaan met alles. Het is net hoe ik me voel. Afhankleijk van de hoeveelheid stress. Het is fijn om van allerlei deskundigen te horen hoe zij er tegen aan kijken. Daar maak ik dan maar mijn eigen mix van. Ik denk dat ik met alles doorga tot december (toch die 'limiet' zoals de ha het noemt) en dat ik dan van de gyn hoor wat zij van plan is. Ik vertel haar dan ook wat de ha gezegd heeft. Dan beslissen we. Ik ken mezelf wel als en stresskip en dus is stoppen met alles nog niet zo gek voor mij.
Vooral nu ik weer een goed progesterongehalte had, heb ik toch wel weer vertrouwen.

Alhoewel dat laatste....ze twijfelde aan de telefoon; het moet boven de 19 zijn en het was 26. Op mijn vraag of dat dus goed was kreeg ik een twijfelachtig antwoord, maar ze zei dat ik dan een eisprong had gehad. Maar wat ik me afvraag is hoe hoog het kan gaan zo'n waarde: als het ook bijv. 50 of hoger kan zijn dan is relatief gezien die 26 natuurlijk niks. En wat ik ook weet is dat de hoogte ook de kwaliteit van de eisprong aangeeft. Dus misschien moet ik er niet vanuit gaan dat ik deze maand kans maak. Maar dit is nu een voorbeeld waar ik vanaf wil: teveel dingen willen controleren en daaraan halve conclusies trekken en dan weer depri raken daarover.
Wat is jullie ervaring met die waardes progesteron?
Ik kan maar beter niks weten en er vanuit gaan dat ik elke maand een kans maak, dan ben ik er rustiger onder. Zoals vroeger: toen is er vast ook wel eens en cyclus bij geweest die niet goed was, alleen wist ik het gelukig niet. Maar ik ben dan wel positief gestemd snap je?? daarom denk ik eraan om te stoppen met alles. Ik vind het nog moeilijk...

Gwen, heel veel succes met de potjes en zo , maak er toch iets leuks van!! Ik kan me voorstellen dat dat erg moeilijk is.

groet, M






 
Wat mooi om te lezen Maaike, die eerste echte echo waarbij je echt zeker weet dat het goed zit, met zo ´n minimensje op het scherm. Ik vond dat een  heel bijzonder moment  bij mijn zwangerschappen. Na die geruststelling en die eerste 12 weken met veel vermoeidheid begon het genieten dan echt.

Paulien, een pittige bevalling zeg, eerst een lange aanloop en dan uiteindelijk nog met knip, scheur en vacuum. Zwaar hoor, dat kost veel energie en borstvoeding ook natuurlijk! Sterkte, lekker veel uitrusten samen.

Lastig Mirjam om wel of niet de adviezen van je huisarts op te volgen. Je verstand zegt vast stoppen en afwachten, maar voor je gevoel wil je er denk ik alles aan doen wat de kans op zwangerschap groter maakt. Lastige beslissing. Die leeftijd speelt natuurlijk niet mee, elke maand worden we weer ouder en de kans weer een beetje kleiner! Wij gaan deze maand hard ons best doen, met alleen wat extra vitamines van de etos. Die doen vast ook geen wonderen, maar je moet ergens in geloven!

Groeten, Emma
 
Hoi allemaal,

Paulien, wat mooi om het hele verhaal rond je bevalling te lezen. Het klinkt als heeel erg zwaar, maar toch ben ik jaloers!!!
Vooral als het resultaat zo mooi is en ik vind dat jullie een erg mooie naam hebben gekozen voor jullie dochter.

Ik ben de laatste tijd wat meer met andere(vooral leuke) dingen bezig geweest omdat ik geen zin meer heb om de hele tijd in spanning te zitten of bedroefd te zijn omdat het weer niet is gelukt. Af en toe lees ik wel snel even hoe het met jullie gaat, dat kan ik niet laten.

Vandaag was het voor mij alweer de 11e dag, dus vanochtend bij de gyn geweest om het eitje te bekijken. Dat bleek al 29 mm te zijn! waren we bijna te laat geweest. Dus gelijk de pregnyl gekregen en morgen mogen we weer om 1u komen met een potje kikkervisjes voor de 4e iui-poging.

Mijn man lukte het niet het potje in z'n 1tje te vullen, dus we maken er een lekker feestje van met z'n 2en en ik zorg ervoor dat het in het potje komt werkt prima!
Maar wij zijn beide overdag thuis dus dat is makkelijk.

Allemaal weer suc6 en sterkte, ik heb er weinig vertrouwen meer in dat het ons binnenkort gaat lukken, maar voorlopig gaan we er toch nog maar even mee door.

Liefs,
Wietske
 
Paulien, sorry dat ik nog niet gereageeerd heb.....het is knap heftig geweest. Maar het resultaat mag er wezen. Ik heb zelf een topervaring bij mijn bevalling ( 5 uurtjes) en kraamweek (oktober 2005 ± 23 graden en zon) en BV (9 maanden). Een van de uitzonderingen denk ik........ Misschien een volgende keer wel heel anders.

Wiestke, dit lijkt me nog erger dan op commando vrijen, omdat bijv. je ovutest positief is. Dat potje lijkt me dan 'in de weg zitten'.
Wij zijn nu op het punt beland dat we ook wel eens anders willen vrijen, bijv. ook op een leuke plek maar dat kan dan niet omdat we 'effectief' moeten vrijen (niks moet, maar je wil toch geen kans missen?)

Verder gekriebel in de borsten....hmm, maar dat is altijd zo als de laatste week nadert. N.a.v. mijn ovutest moet ik donderdag/vrijdag de RD krijgen.
Ik heb eigenlijk best wel wat koffie en biertjes gehad.....in het kader van 'gewoon doen. '
Maar nu ga ik minderen, wie weet.......



 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan