35+ klussers 3

Hallo meiden,
mijn naam is Bianca en ben bijna 37 jaar (18 april jarig).
Ik ben getrouwd met Mattheo sinds oktober 2007 en we zijn nu 5 jaar bij elkaar.
Sinds een paar maanden kwam bij ons de kinderwens om de hoek kijken en zijn we veel gaan nadenken over onze wens. Ook bij de dokter langsgeweest om wat dingen te weten aangezien ik niet de jongste ben.
Aanstaande donderdag slik mijn laatste pil en dan gaan we het proberen. Ondertussen slik ik al foliumzuur en struin alles wat met kinderen te maken heeft af.
Als jullie nog vragen hebben voor, mag je ze gerust stellen.
Groetjes Bianca!
 
Hoi dames,

Hier nog even een update. Ik ging steeds meer bloed verliezen. Moest voor controle naar het ziekenhuis en werd meteen opgenomen voor een spoedcurretage. Dat is toch best heftig. Zit je daar in je eentje in het ziekenhuis, helemaal niemand in de buurt die je een beetje kan ondersteunen. Gelukkig mocht ik net alweer naar huis en ik ga nu nog even mn roes uitslapen.
Hoe is het verder hier met alle dames?? Alle processen al volop in gang?

Liefs Jen
 
Goooh Jen, wat een ellende meid! Hoe voel je je nu? Ik weet nog dat ik toen intens verdrietig was en dat heeft ook nog ff geduurd. Ben je onder narcose geweest of kreeg je een ruggeprik? Rustig aan nu he? Ik ging ook weer veel te snel de stad in en toen kreeg ik me toch een bloeding. . Hoe gaat je cyclus nu?
Ik doe mee hoor voor een decemberkindje!

Mirjam, degene die de intake deed zei dat de medicijnen geen bijwerkingen hebben . Snap ik eigenlijk niet helemaal want medicijnen zijn toch nooit zonder bijwerkingen? Ze zei dat die "bijwerkingen" kwamen doordat mensen zich te druk maakten tijdens de behandeling. Kweet het ook niet hoor, we wachten het maar af.
Hoest nu met jou? Staat het ei al op springen?

He Gwen, waar woon jij joh dat je mannen hun cabrio ziet wassen? hahaha!!
Heb ook wel eens de gedachte die jij hebt hoor, van waar begin ik weer aan? Maar als ik dan een kleine baby zie, gaat mijn gevoel weer met me aan de haal hoor. Wil het toch echt echt!
Hoe gaat ie verder met je bedrijfje?

Alex, jammer weer meid. Frustrerend he dat het nu niet meer lukt.. zit met hetzelfde probleem, is nu al bijna anderhalf jaar geleden pfffff... Wat we wel geleerd hebben denk is, om je eigen plan te trekken en van je eigen gevoel uit te gaan, en niet wat de "geleerden" zeggen over je psyche.
Tis idd geweldig op een toneel. Als wij 2 maanden van te voren het orkest erbij krijgen, sta ik ook regelmatig met de tranen in mijn ogen. Het klinkt dan allemaal zo geweldig. Wij hadden dit keer een violiste van 16 jaar en die deed het toch goed, écht een talent!

Wietske, hoop dat het een jubileum-baby wordt voor jullie!!

Bianca! Gezellig dat je mee komt kletsen! Het is zo'n klein cluppie, daar kan er best nog eentje bij. Morgen laatste pil, spannend he? Veel succes met zwanger worden!!

Gisteren heb ik al weer wat slijm gezien en voel af en toe wat buikpijn, dus ga vanavond weer beginnen met ovutesten (zit nu op dag 9) De laatste tijd springt het ei tussen de 11e en de 13e dag.

Spreek jullie weer!
xx Luna
 
Luna, dat is toch raar dat iemand dat zo zegt van die bijwerkingen. Clomid heeft wel degelijk bijwerkingen; ik barstte van de puisten, en nu zijn die volledig uitgedroogd, en ik heb net zoveel/weinig spanning als een week geleden toen ik die clomid nam.
Ik denk zelfs dat ik last heb van de volgende bijwerking; een doorgroeier, oftewel hard op weg naar een cyste. Ik heb vandaag gebeld en gezegd dat ik nog 1 dag test en dat er dan maar eens gehandeld moet worden. Ik blijf niet aan de gang! Ik heb inmiddels een ei van 30 mm, de kwaliteit zal er ook niet beter op worden.
Morgen moet, of de test positief zijn, anders mag ik dezlefde dag komen voor een echo en dan zullen ze wel een spuit zetten. dan is het sowieso vrijdag insemineren. Ik ga morgen ook echt assertief zijn en me niet   met een assistent laten afsschepen, dat ik nog maar even doormoet gaan met testen....
accepteer ik niet meer. Ik wil antwoorden op mijn vragen en niet 'weet ik niet', zoals ik dinsdag hoorde....


Luna, Het is koud buiten, doe lekker de verwarming op de slaapkamer aan en kruip lekker met z'n tweetjes onder de wol en wie weet de komende dagen...
succes met de testjes en de gevolgen...

 
Hoi dames,

Wat lijkt me het ongelofelijk heftig wat jullie allemaal meemaken. Af en aan naar het ziekenhuis, hormonen spuiten (ben normaal al een stuiterende hormonen vrouw)
Ik zou er helemaal gek van worden! Hopen dat jullie het allemaal goed doorstaan. En dat er natuurlijk een super zwangerschap gaat volgen.

@ luna. in principe moet ik vanaf de dag dat ik het vruchtje ben verloren weer een cyclus van 28 dagen aanhouden (had ik hiervoor ook zo ongeveer) dus vanaf maandag gerekend is mn nod zo 18 april. Ik mag na de curretage gewoon meteen weer pogingen gaan ondernemen om zwanger te worden dus we gaan er weer voor. Hopen dat het deze keer weer snel gaat. Ik ga er niet vanuit omdat we voor jasper ook wel een tijdje bezig waren.
M'n bloedverlies is nu wel zo goed als over gelukkig dus nog even en we gaan weer aan de klus. mn vruchtbare dagen zijn rond 4 april en we hebben dat weekend al een tijd geleden geregeld dat we er samen een weekend tussenuit gaan (de kleine is bij zn opa en oma) dus dat komt goed uit .

Hoe gaat het verder hier??

Liefs Jen
 
Jen, dat klinkt al goed. Mijn gyn zei toen dat ik een maand moest wachten.....deed ik sowieso want ik verloor nog een maand lang bloed. Misschien omdat zde zwangerschap al verder was. Ik had ook nog lang HCG in mijn bloed.
Hoe vond je die curretage, Jen,     ik vond het vresleijk, ik heb liggen huilen als een klein kind! Bah, ik wil er niet meer aan terug denken.Ik hoop dat je het nooit meer hoeft mee te maken Jen.

Vandaag: test ovu +++ dus aan de klus, maar dan met potjes. Morgenvoreg 9.15 de soldaatjes brengen en 10.30 uur is het moment supreme.....en dan twee weken wachten. Onze dochter slaapt bij opa en oma...ze wensten ons veel plezier.
 
Hooi,

Die opa's en oma's hebben het maar druk met onze gezinsuitbreiding . Ik moet eerlijk zeggen dat de curretage me heeel erg meeviel. Het was natuurlijk ook met spoed en ik verloor zo ongelofelijk veel bloed dat ik me toen ik uit narcose kwam meteen zoveel beter voelde.
Ik heb doordat het spoed was natuurlijk ook weinig tijd gehad om er over na te denken. Dus dat is opzich ook wel lekker. en misschien voelde het ook wel anders omdat ik de dag ervoor het vruchtje was verloren. Dus voor mij voelde het echt als het weghalen van de resten. Het schoonmaken voor een nieuwe zwangerschap.
Ik ben altijd heel nuchter en positief ingesteld.
Voor jou klinkt het trouwens ook allemaal erg goed mirjam!! spannend hoor. Kan me er echt geen voorstelling bij maken hoe je je voelt als je al zo lang bezig bent met zwanger worden. Ik vond ruim een half jaar al lang duren!!
Hoe gaat nu alles verder in zn werk? En hoe gaat het met de andere dames??

Liefs Jen
 
He allemaal,
Mirjam je hebt net een uur geleden je IUI gehad. En nu heel hard duimen allemaal! Raar zo'n potjes gedoe, maar wel lekker ook dat je zeker weet dat dit het juiste moment was. Ik zit al weer een beetje te plannen wanneer we echt moeten klussen, naast het "gewonen" vrijen, wat we gelukkig ook nog doen. Het gaat zo van lekker vrijen, maar die en die dag zeker en die en die dag misschien even niet om op die andere dagen voldoende soldaatjes te hebben (mooie naam heb je voor ze gevonden). Voordeel van de voor-ei-dagen is dat ik veel beter slaap. Heb net gelezen dat je van progesteron slaapproblemen kunt krijgen, nou, zodra de pro. productie bij mij op gang komt slaap ik super slecht. Het viel me al op dat zodra ik ongi werd ik altijd weer heerlijk sliep.
Jen wat doe je het super meid. Zo'n spoedoperatie is inderdaad anders dan wanneer je er lang over na kunt denken. Ik had natuurlijk al hartjes zien kloppen en dan ben je net een stapje verder. Maar na de curettage had ik steeds meteen het gevoel van: nu kunnen we verder. Ik had overigens pas ongeveer 4 weken na de curettage mijn eerste eisprong, mijn lijf had ruim 2 weken nodig om weer op gang te komen. Daarna was alles meteen weer regelmatig 28 dagen.
Ik heb een paar baaldagen achter de rug, ook omdat ik alles gewoon even zat was, nog niet eens zozeer de uitgebleven zwangerschap. Vond mezelf even echt zielig en een pechvogel en zo en liep veel te huilen . Moet soms even kunnen. Mijn man heeft het met humor en een intense liefdesverklaring opgepakt . Dan zie je weer even dat er toch dingen zijn die je in het leven wel goed hebt gedaan!
Nou dames, op naar dikke zomerbuiken!

Alexx
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan