35 plus en zwanger van je eerste? Ik wil graag ervaringen uitwisselen ...

Hallo iedereen,

Ik ben  2 weken  geleden 39 jaar geworden  en een week of 8 zwanger. Als alles goed gaat ben ik nog net 39 als ik beval. Begin april is mn spiraaltje verwijderd en het was meteen raak. Maar dat wist ik niet, want een week of 3 daarna heb ik mn relatie verbroken.
Ik heb vorige week pas de test gedaan en kan volgende week naar de verloskundige. Ik ben wel heel misselijk geweest, maar heb daar nu geen last meer van. Ik voel me verder prima. Enige waar ik me een beetje zorgen over maak is dat ik op mn verjaardag rood vlees heb gegeten (weet je wel, van dat halfgare...)

Groetjes marianne
 

Hallo dames
Ik denk dat ik hier geen fijne reacties op krijg, maar geef toch mijn mening.
Ik snap gewoon niet waarom jullie allemaal zo vreselijk LAAT aan kinderen beginnen.
Soms lukt het niet eerder daar kan ik bij.
Maar alle andere redenen wat ik hoor is cariere maken of eerst genieten, nou dat kan met kinderen ook hoor.
Hebben jullie allemaal wel enig idee hoeveel risico's het met zich meebrengt?
en wat jullie jezelf aandoen moet je zelf weten maar dit gaat ook om een BABY!!
Ik vind het verschikkelijk om mensen die rond de 40 zijn zwanger te zien, dan kun je al zowat oma zijn.
En als het allemaal wel goed gaat zijn jullie al 50* als jullie kind gaat puberen en jullie hebben het ook nog over zwanger van de eerste en de tweede dan als je die zou willen?
Ik begrijp dat iedereen het zelf moet weten maar de risico's word helemaal niet bij nagedacht ik vind het egoistisch.
groetjes
 
Eigenlijk wilde ik niet reageren, want ik vind niet dat ik me moet verantwoorden of verdedigen of zo, maar toch maak je me wel erg boos met je opmerking!

Volgens mij heeft NIEMAND in deze topic iets gezegt over eerst carriere maken   ...
En als was dat wel zo, dan was dat alsnog iemands eigen keuze!
De manier waarop je je stukje schrijft vind ik erg kwetsend, en waarschijnlijk zorgen de hormonen er voor dat ik me het veel meer aantrek dan dat ik zou moeten doen.

Veel van ons hadden waarschijnlijk best graag wat jonger aan kinderen begonnen, maar helaas, gaat het in het leven niet altijd zoals je wilt he!
Heb helemaal geen zin om mijn situatie uit te leggen, maar ik kan je wel zeggen dat ik over een paar weken mijn kindje  met alle liefde die ik in me heb  op de wereld ga zetten. Ik hoop dat het gezond is, tuurlijk ben ik me bewust van de risico's, maar ook als je jonger bent heb je geen garanties!
En wat er ook gebeurt, ik mijn uiterse best doen een lieve goede moeder te zijn voor onze uk, óók als ik straks in de 50 ben en mijn zoon een lastige puber!

 
Hallo allemaal!!

Ik ben ook een "late" moeder, (een wasbak, ha ha, hoe verzin je het....)  ik ben nu 37, en verwacht mijn eerste, ben erg blij!
Iedereen heeft natuurlijk recht op zijn eigen mening, maar ik vind het toch jammer dat we hier "egoistisch" genoemd worden, 02Vlinder.
Natuurlijk maak ik me ook zorgen af en toe en weet ik dat wij meer risico's hebben, maar zoals gezegd, we hebben het niet altijd voor het zeggen wat "timing" betreft. Dat betekent niet dat we minder van onze kleintjes houden dan een jonge moeder, iedere moeder, jong of oud (en ik zeg oud, maar zo oud zijn we toch nog niet....) zal toch met alle liefde van de wereld voor haar kinderen zorgen, leeftijd speelt hier geen rol vind ik.

Ik had het eerlijk gezegd zelf niet meer verwacht, maar ben in Januari toch spontaan zwanger geworden, ik kijk echt uit naar September!
Ben blij dat je hierover begonnen bent Esther, zoals je ziet ben je echt niet alleen hier, ik volg dan ook graag al jullie ervaringen!
Bij mij gaat alles goed, doe het rustig aan maar voel me prima!

Gefeliciteerd allemaal!!

Groetjes,

Astrid
 
Als het niet de bedoeling was dat ook "oudere" vrouwen (mn oma van 80, die's oud!!) kinderen konden krijgen waren we allemaal op ons 30e wel niet meer vruchtbaar geweest!

Egoistisch, pff.. Waar slaat dat op!?  

Ik denk dat het niets met egoisme of leeftijd te maken heeft, het heeft ermee te maken hoe je ermee omgaat en hoe je voor je kindje zorgt en hoeveel liefde je het geeft!
Mijn vader is inmiddels 50 en ik ben 26, geweldig vind ik het om te zien hoe hij met mijn 2 halfzusjes van 8 & 10 omgaat! Het het zijn zulke leuke meiden.. Is dat dan ook egoistisch, dat je graag op latere leeftijd nog kinderen wilt..?

Een vriendin van mij is er op haar 25e mee begonnen, helaas kreeg ze pas op haar 34e haar eerste kindje! Nu na weer een paar jaar medische mallemolen te hebben meegemaakt krijgt ze op haar 37e haar tweede kindje en ik ben super blij voor dr!

Egoisme.. volgens mij snap je het zelf niet helemaal....
Laat iedereen lekker zelf zn keuze maken! Vraag me eigenlijk af hoe oud je zelf bent..


Anne, 26 jr. zwanger van de eerste! (Ben ik dan nog op tijd... ??)
 
hallo
ik zet er toch bij dat het soms niet allemaal loopt zoals je zelf wilt, en dat ik het dan heel goed begrijp dat het niet op een jongere leeftijd lukt!
maar mijn MENING mag ik toch geven of niet soms?
er zijn tegenwoordig gewoon heel erg veel vrouwen die op een wat oudere leeftijd zwanger raken, en ik heb mij er in verdiept en tuurlijk zijn er op jongere leeftijd ook risico's die zijn er altijd, maar op latere leeftijd veel en veel meer, denken jullie daar ook aan?
en hoe oud ik zelf ben?
26 en 32weken zwanger van mijn 2 de kindje ik heb al een dochtertje van 5 jaar.
Jong he? was ook moeilijk in het begin daar kijken mensen ook raar tegenaan, maar ik heb zelf ook een jonge moeder en vind dat heel veel voordelen hebben.
Ik wil jullie na al jullie onbegrijpbare reacties toch een fijne zwangerschap wensen.
en ik heb niemand willen kwetsen.
 
Hoi, hier nog een egoistische vrouw die zo nodig op haar 36 ste nog zwanger moest raken. Hier mijn verhaal. Op mijn 30-ste leerde ik mijn huidige vriend kennen. Na een jaar heb ik de pil laten staan. Helaas wilde het bij ons niet lukken. Na een hele lang weg in de medische molen ben ik uiteidelijk bij de tweede ICSI poging zwanger geraakt. Natuurlijk zijn wij heel blij dat het toch nog gelut is, maar daar in tegen ben ik ook erg onzeker. Gelukkig 23 juni de tweede echo.
Iedereen veel succes met de zwangerschappen.
Groetjes Nurse
 
Pff ik word ook wel een beetje boos als ik die reactie van 02vlinder lees! Toen ik 21 jaar was studeerde ik nog en had geen rooie cent! Mijn man en ik zijn dan wel 16 jaar bijelkaar maar we hebben zulke turbulente jaren gehad dat er helemaal geen plek voor een kindje was. Mijn man verloor zijn vader op zijn 23e na een lang ziekbed, we hadden net ons eerste huis gekocht en er volgde een lange verdrietige periode. Wij zouden een kind op dat moment niks  hebben kunnen bieden  dus wat is egoïsme? Ik had graag wel wat jonger kinderen gekregen maar onze privé omstandigheden zijn jaren niet goed geweest vandaar dat we uiteindelijk op latere leeftijd ons eerste kind hebben gekregen. Ik moet er zelf ook niet aan denken om op mijn 40 ste nog een kind te krijgen maar dat moet iedereen voor zich weten. Ik kan ook tegen jonge moeders zeggen, je vergooit je leven door jong moeder te worden, wat als je man weg komt te vallen en je geen goede opleiding hebt genoten omdat je zo nodig kinderen wilde? Hoe moet dat dan? Moet je met een *baantje waar je een schijtloontje mee  verdient, je kinderen groot zien te brengen.Daar oordeel ik toch ook niet over? Nogmaals iedereen moet zelf weten hoe oud of jong ze aan kinderen beginnen, persoonlijk vind ik de mooiste leeftijd tussen de 25 en de 30 jaar  maar nogmaals dat is persoonlijk!  

Groetjes,

Puk
 
Terug
Bovenaan