Hee hallo allebei,
Nou hier schijnt het zonnetje niet, het regent gelukkig niet. maar het is vies beetje benauwd.
ik ben al oud, 34 jaar ohoh, en wordt deze zomer 35, en ben al grijs, ik zweer het je dat die zijn gekomen tijdens de opname in het ziekenhuis van Laurens (mijn zoon, nu 13 maanden), met zijn blaasonsteking. Dat heeft wel bij mij de moedergevoelens versterkt, denk het wel. maar ja, we hebben zo wie zo een rot start gehad, hij met pomp gehaald, meteen weggehaald, wij dachten zelfs dat hij niet meer leefden wisten niet wat het was, meisje, jongen, ze waren druk met hem bezig dat was ook niet zo belangrijk, gelukkig ging het daarna weer goed, maar bij mij kwam de moederkoek er niet uit, dus naar de ok, ik heb hem daarna pas gezien, mocht hem niet eens vast houden. Ach arme moppie. En dan een week later weer opgenomen weer aan alle toeters en bellen, infuus. Nou ja niks aan te doen. Gelukkig gaat het nu goed, maandag weer een echo, deze keer ga ik er maar van uit dat nog niks is veranderd, de vorige keer was ik helemaal overtuigd dat het goed zou zijn en hij met anti biotica zou mogen stoppen.
Ik werk trouwens 32 uur, laurens gaat 2 1/2 dag naar de creche 1 dag naar oma. Ik werk bij de rechtbank als administratief medewerkster. Heb trouwens ook meteen alle ouderschapsverlof opgenomen, was bij mij met nog zwangerschapverlof een half jaar. Was wel erg lekker moet ik zeggen om het eerste half jaar bij hem te zijn.
Zo lang verhaal. Ik ben nog thuis, heb van de dokter een kuurtje gekregen hopelijk weer snel beter. Ook laurens heeft weer antibiotica gekregen omdat zijn hoest nog niet weg is. Maar hij voelt zich top gelukkig.
ik moet alleen gaan want hij is volgens mij wakker.
Groetjes
Lia
Nou hier schijnt het zonnetje niet, het regent gelukkig niet. maar het is vies beetje benauwd.
ik ben al oud, 34 jaar ohoh, en wordt deze zomer 35, en ben al grijs, ik zweer het je dat die zijn gekomen tijdens de opname in het ziekenhuis van Laurens (mijn zoon, nu 13 maanden), met zijn blaasonsteking. Dat heeft wel bij mij de moedergevoelens versterkt, denk het wel. maar ja, we hebben zo wie zo een rot start gehad, hij met pomp gehaald, meteen weggehaald, wij dachten zelfs dat hij niet meer leefden wisten niet wat het was, meisje, jongen, ze waren druk met hem bezig dat was ook niet zo belangrijk, gelukkig ging het daarna weer goed, maar bij mij kwam de moederkoek er niet uit, dus naar de ok, ik heb hem daarna pas gezien, mocht hem niet eens vast houden. Ach arme moppie. En dan een week later weer opgenomen weer aan alle toeters en bellen, infuus. Nou ja niks aan te doen. Gelukkig gaat het nu goed, maandag weer een echo, deze keer ga ik er maar van uit dat nog niks is veranderd, de vorige keer was ik helemaal overtuigd dat het goed zou zijn en hij met anti biotica zou mogen stoppen.
Ik werk trouwens 32 uur, laurens gaat 2 1/2 dag naar de creche 1 dag naar oma. Ik werk bij de rechtbank als administratief medewerkster. Heb trouwens ook meteen alle ouderschapsverlof opgenomen, was bij mij met nog zwangerschapverlof een half jaar. Was wel erg lekker moet ik zeggen om het eerste half jaar bij hem te zijn.
Zo lang verhaal. Ik ben nog thuis, heb van de dokter een kuurtje gekregen hopelijk weer snel beter. Ook laurens heeft weer antibiotica gekregen omdat zijn hoest nog niet weg is. Maar hij voelt zich top gelukkig.
ik moet alleen gaan want hij is volgens mij wakker.
Groetjes
Lia