Was ik bijna klaar met mijn verhaal, doet de computer ineens vreemd en is mijn hele verhaal weg!!!!!!!! Ik begin maar weer overnieuw!
Ik zal even mijn hart luchten en even uitrazen
Wij hadden vandaag dus dat onderzoek, het begon al goed, we kwamen op de poli en zeiden dat we om 10.30 uur een afspraak hadden. De baliemiep zoeken in de computer maar ze kon het nergens vinden. De kinderafdeling had de afspraak gemaakt toen Ruben in het ziekenhuis lag, maar er was blijkbaar iets fout gegaan!! Maar we mochten wel even tussendoor, gelukkig lag Ruben lekker te slapen, totdat het om 11 uur tijd was voor zijn fles, hij is altijd stipt op tijd en wil meteen eten, maar toen kwam de verpleegster ons ophalen. Ja, zei ze, het onderzoek gaat voor en hij moest maar even wachten op zijn fles, hij mocht tenslotte nog even tussendoor. Ruben dus helemaal boos en gefrustreerd uitgekleed en toen was het wachten op de röntgenoloog(ja, hoe noem je zo iemand) Ik zag in 1 oogopslag dat hij niet echt in een goed humeur was, en een krijsende baby maakt dat er niet beter op. De katheter lag al klaar, en hij probeerde hem erin te zetten, lukte niet want het slangetje was te dik, de verpleegster ging een nieuwe halen, Ruben ondertussen nog steeds krijsen want hij had honger!!! 5 minuten later komt ze terug, poging 2, het zweet bij de röntgenoloog brak hem ondertussen uit van de krijsende Ruben, poging 2 ook mislukt. We moesten maar een nieuwe afspraak maken, want dit ging niet lukken en het (volgens mij hij) had geen zin meer. Toen stelde de verpleegster voor of de kinderarts het niet kon proberen, dus zij belde naar boven, hij had geen tijd om te komen en of wij ook naar boven konden komen. Tuurlijk, wat moet dat moet, dachten wij. Eenmaal daar aangekomen waren ze met 3 man sterk. De kinderarts hield het voorhuidje vast en de arts-assistent zou de katheter inbrengen. Het was een speciale katheter met een ballonnetje wat ze konden opblazen zodat het beter bleef zitten. Het ging dus weer helemaal fout, alcohol was zoek, verkeerde glijmiddel, en ze wisten niet meer in welk dingetje de zoutoplossing moest om het ballonnetje op te blazen
Poging 3 werd toch gestart, en ja hij zit..................zat, vergeten ballonnetje op te blazen, oeps zei ze. DOE HET DAN ZELF!!!! zei ik tegen de kinderarts (nou ja, ik was zo verbaasd en perplex dat ze er zo'n zootje van maakten dat ik het alleen maar dacht, maar ik had het MOETEN zeggen) Poging 4 dan maar, ik dacht bij mezelf, dit is echt de laatste keer, anders ga ik naar huis en dan stikken ze er maar in!!! Eindelijk zat hij goed, ballonnetje was netjes opgeblazen en hij zat nu toch echt vast. Dus werd het slangetje aan zijn been vastgezet met een beetje leukoplast, vond Ruben niet echt fijn dus, want elke keer dat hij aan het trappelen was, deed het hem pijn. Wij maar snel weer naar beneden en we konden gelukkig meteen doorlopen. Mijn man had zich in het loden pak gehesen en ik mocht achter het raam meekijken op het scherm. Het rontgenapperaat werd ingesteld en de contrastvloeistof werd aangesloten op de katheter. Alleen wilde het spul niet goed doorlopen, de rontgenoloog nog een beetje aan die katheter prutsen, maar toen floepte hij er weer uit!!!!!!!!!!!!! Nou is het genoeg, maak maar een nieuwe afspraak en hij liep weer weg. zo'n botte lul heb ik nog nooit gezien. Ik kwam achter het raam vandaan om mijn uitgehongerde zoon te troosten en wat ben ik toen geschrokken Ruben plaste bloed!!!!!!!!!!! Ze zijn zo met hem in de weer geweest dat het gewoon beschadigd is!! Ik kon en kan mijn ogen nog steeds niet geloven!!!!!!!!!!! Wat een PRUTSERS!!!!!!!!!!!!!
We werden weer doorgestuurd naar de kinderafdeling en die snapten er niks van. Ik vroeg of ze er even naar wilden kijken, maar nee hoor, het was waarschijnlijk gewoon de huid en dat ging vanzelf wel weer over. Als hij na 3x plassen nog steeds bloedde moesten we wel even bellen. We werden gewoon weer afgescheept!!!!!!!!! Wij een nieuwe afspraak gemaakt (weer 2 weken wachten!!) en toch maar in de auto gestapt, eenmaal thuis begon ik pas echt kwaad te worden, zo iets simpels als een katheter inbrengen lukt ze al niet, laat staan dat hij er straks aan geholpen moet worden, wat zou er dan allemaal mis gaan???? Ik ben op internet gaan zoeken naar een kinderuroloog, (die hebben ze in leeuwarden namelijk niet) De dichtsbijzijnde is volgens mij in het Wilhelmina kinderziekenhuis in Utrecht, of misschien in Groningen maar dat moet ik nog even uitzoeken. Ik ga morgen meteen de huisarts bellen en vragen of hij ons wil doorsturen naar een arts die er WEL verstand van heeft en er voor geleerd heeft. Maar die klootfiolen in Leeuwarden komen NIET meer aan mijn kind!!!!!!!!!!!!!!!
Zo dat moest ik even kwijt, ik had gehoopt dat ik kon zeggen dat het "vervelend"was voor ruben, maar dat alles wel goed gegaan was,
Maar dit was een regelrechte HEL!!!!!!
Zo ik hoop dat jullie meer succes hebben.
Worden die van jullie wel behandeld door een kinderuroloog of kindernefroloog of ook gewoon door de "standaard"kinderarts????
