alles is anders en hoe krijg je dit weer een beetje normaal

Hoi allemaal,

Ik zit er nog een beetje in, dinsdag heb ik een controle of alles eruit is. Vorige week vrijdag te horen gekregen dat er sprake was van een miskraam, zou toen 10 weken zijn. Ik ben nu bijna twee weken aan het bloeden.
Ik heb vorige week de ogen uit mijn kop gejankt en ben  boos geweest en dan weer een soort apathisch en nu gaat het wel weer. Was mijn eerste zwangerschap, zwanger binnen een half jaar na het stoppen met de pil. Nu ben ik inderdaad heel erg bezig met de gedachte dat ik heel snel weer zwanger wil worden. Alsof je dan toch nog de gedachten die je eerst had (ik dacht bijv. dit is de laatste Kerst met ons twee..) stiekem nog mag houden want het zou nog kunnen he... :)
Zwangere mensen bekijk ik nu ook heel anders. Vanavond op kraambezoek bij een vriendin, brr. Gelukkig weet zij het dus dat scheelt. Cadeau via internet besteld, ik kon gewoon de babywinkel niet in. Bah bah bah.
Ik ga nog niet aan de slag met ovulatiedingen. Heb wel zo'n thermometer liggen maar nog even niet. Ik had hem nog nooit gebruikt. Was 'zomaar'   zwanger.
Als ik er aan denk dat we weer aan de slag gaan maakt me dat ook verdrietig. Ik weet niet het voelt nu nog als een soort verraad. Kom ik ook wel overheen...
Nu eerst maar weer een echo. Getver zo heb je niets en zo heb je drie echo's in drie weken...

Maar we komen er allemaal wel hoor!!!!

Liefs
D
 
quote: dattig reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('19-01-2008 14:26:30'));

Nu ben ik inderdaad heel erg bezig met de gedachte dat ik heel snel weer zwanger wil worden. Alsof je dan toch nog de gedachten die je eerst had (ik dacht bijv. dit is de laatste Kerst met ons twee..) stiekem nog mag houden want het zou nog kunnen he... :)

Dat van die gedachtes komt me bekend voor.... ik zag het ook al helemaal voor me zowel de box als de kerstboom in de kamer en in ons geval dan met 3 kids sinterklaas en kerst vieren. Dit is idd nog steeds mogelijk, dus duimen met z'n allen dat we snel weer zwanger mogen worden (en blijven!) en dan idd in december een kleintje (erbij) zullen hebben.
De droom van met 3 kids in de zomer in de tuin gaat helaas niet door . Zag me al zitten, de baby in de schaduw van de parasol voedend en dan de oudsten lekker in het badje en spelen etc etc.

Maar we houden die kerstdromen gewoon nog vast, dat is allemaal nog mogelijk voor ons allemaal!!!

groetjes,
Marije
 
ik herken je gevoel zo!!!

ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik een verbouwing in ben gegaan... want dan verzet je je gedachten en wonder boven wonder was het weer raak..

maar een tip...
veel praten, huilen, mopperen... en natuurlijk je vriendin duidelijk mken dat je het echt wel leuk vind, maar dat het erg moeilijk voor je is!
ze zal je heus wel begrijpen!

sterkte..
 
hee, dankjewel. ik heb afgelopen weekend heeeel veel gepraat en gehuild en gemopperd en mezelf een kater bezorgd ;-) en ik heb vandaag de knop weer omgezet om weer 'normaal' verder te gaan. maar 't is zo lastig he! m'n vriendin heeft nu de echo gehad en alles was goed, en om dat te horen is geweldig, maar ook heel erg confronterend. het is zo stom, maar je moet ook steeds weer met dat soort dingen leren leven...iedere keer is 't weer een klap in je gezicht en dan weer opkrabbelen en verder gaan.
wel heel erg fijn voor jou dat het weer raak was!! gefeliciteerd! hoe ver ben je nu?
 
Hey meiden,

Ja het valt niet mee om er niet mee bezig te zijn. Maar ik heb ook vandaag een beetje de knop om gezet. Ik moet nog ongi worden en gewoon wachten het is niet anders.

En ik heb besloten dat ik mezelf ff ga bezighouden met andere dingen anders ga ik mezelf gek maken en dat vind ik niet nodig. Het zal uiteindelijk toch gewoon goedkomen hoop ik. Daar ga ik maar vanuit.

Liefs Petra
 
hoi petra, en hoe gaat het vandaag met je instelling?? bij mij gaat 't ineens hartstikke goed. in ieder geval, qua gedachtes, want ik ben niet meer zo smachtend aan 't nadenken over alles. kan ook te maken hebben met dat 'k ongesteld ben en er nu dus toch niet veel kan gebeuren, wat dat betreft is zo'n menstruatieweekje ook wel even rustig voor je hoofd. bij jou al iets aan de hand? je hebt toch 'n week of 3 geleden je miskraam gehad? bij mij kwam m'n 1e ongi precies weer na 30 dagen na het begin van de bloeding, alsof m'n cyclus alles gewoon weer oppikte alsof er niets was gebeurt.
ik merk wel dat ik ontzettend lusteloos ben en bijna niets uit m'n handen krijg...gelukkig schijnt vandaag de zon! en gisteren ben 'k onder de zonnebank gegaan, zou je ook moeten doen (als je ervan houdt), is heerlijk!
liefs s
 
hoi

Ik begrijp wat je bedoelt Zelf ben ik in juni bevallen van een zoontje Met twintig weken kwamen we erachter dat hij was overleden Ik liep toen gelijk met mijn zusje
ze was twee weken minder ver dan ik Ik vond het soms heel moeilijk Ze heeft na de bevalling gevraagd of ik het erg vond als ze gewoon langs kwam Ik vond dat best moeilijk maar de wereld om je heen draait door terwijl ik het idee had dat alles stil stond Ik zag haar buik groeien en soms had ik het idee zo ver had ik ook kunnen
zijn maar ik kon ook heel blij voor haar zijn Het was voor haar de eerste en ook de laatste dus ik vond ook dat ze er van moest genieten Ik was 21 okt uitgerekend en mijn zusje is 24 okt bevallen dat vond ik best wel moeilijk
We hebben er voor gekozen om het gelijk na de bevalling van mijn zoontje om weer
zwanger te worden iedere maand langer was te veel en het leek heel lang te duren voor ik bij me nod was ik was er erg mee bezig terwijl ik op dat moment ook nog in de rouw was om mijn kleine mannetje
Na vier maanden was ik weer zwanger en inmiddels ben ik 18 weken en het gaat gelukkig allemaal goed
Ik herken je gevoel je hebt het idee dat je stil staat en je pas weer verder kan als je weer zwanger bent Ik hoop dat je je rust een beetje terug kan vinden
groetjes corina
 
Hoi Corina,
wat vreselijk voor je, na 20 weken... en dan nog je zus die zwanger is en zo dicht bij je staat. hoe ben je daar toen mee omgegaan? ik kan 't soms bijna niet over m'n lippen krijgen om m'n vriendin naar haar zwangerschap te vragen en dat vind ik echt heel slecht van mezelf, maar ik kan het gewoon niet aan.
wat fijn voor je dat je nu weer zwanger bent en dat het goed gaat!
het is eigenlijk niet goed denk ik om er op deze manier mee bezig te zijn, dus om een nieuwe zwangerschap te zien als 'verdrietoplosser' van de mislukte zwangerschap. natuurlijk wil je ook gewoon dolgraag een kindje en het allerliefste zou ik willen dat het nooit mis was gegaan en ik me nog zo zou voelen als toen ik zwanger was, want dat was fantastisch. maar ik denk dat 't wel belangrijk is om het verdriet ook nu al te verwerken, zonder idd iedere maand zo obsessief bezig te zijn. MAAR HOE!?? ik weet het niet, het is lastig.
op dit moment gaat het best heel goed, de zon schijnt (helpt ook een hoop bij mij) en m'n vriend en ik hebben bedacht om over 2 of 3 weken een weekje naar de zon te gaan, dat is fijn om mee bezig te zijn. maar goed, volgende week ben ik weer vruchtbaar...ik hoop dat ik er dan nog steeds zo rustig onder ben als nu...afgelopen maanden is me dat niet gelukt.
groetjes s

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan