alles is anders en hoe krijg je dit weer een beetje normaal

Nou pfoe, heb ik dat ook weer gehad! NU dus echt aan het vooruit kijken! Voel me ook een soort opgelucht, nu is het dan echt over. Gisteren heel erg verdrietig en nu eigenlijk niet meer. Het gaat lichamelijk goed, ik vloei niet eens meer! Heb al van alles gedaan (met als raar hoogtepunt gisteravond op mijn paard gereden, raar joh op dezelfde dag nog...) en het gaat ok!

Ik ga nog niet aan de slag met testen straks, ik zie wel. Ga ook niets gebruiken, dus als ik snel zwanger wordt... nou ja dan ben ik dat dan maar he! (ik wil het stiekem wel heeeeel graag, maar goed geduld blablabla..)

Succes maar ook sterkte allemaal!
Liefs D
 
@petra, hoe is 't met je? tijdje niets van je gelezen! wist wel dat je 'n paar daagjes weg zou zijn...heb je het leuk gehad? of wat het voor werk ofzo?
ben benieuwd hoe 't met je gaat.
groetjes s
 
Hoi S,

Lief van je dat je naar me vraagt. Ik ben hier een tijdje niet geweest. De daafjes weg waren leuk hoor thx. En nee dat was niet voor werk haha. Tja het gaat goed met me. Ik hou me zo min mogelijk met baby's en zwanger raken bezig op het moment. Als het komt dan komt het denk ik nu maar. Ik ben begonnen met rijlessen nemen en dat op mijn leeftijd hahah...pff spannend! En in de zomervakantie ga ik verhuizen en ben al met dingen bezig zoals het vooruit plannen en dingen uitzoeken zoals een nieuwe school voor mn kinderen. Er komt nogal wat bij kijken allemaal zo'n verhuizing. Al lijkt het nog ver weg, de maanden vliegen voorbij.

Hoe staat het met jou dan? Nog druk in de weer met de testen e.d.?

Groetjes en liefs

Peet
 

Hoi Petra!
Wel een goed teken denk ik, dat je al even niet op het forum bent geweest! Goed dat je zo'n instelling hebt nu en lekker om nieuwe dingen beet te kunnen pakken!
Bij mij gaat het nu weer "goed", ik heb na een week 'buikgriep' nu net weer een week griep achter de rug, en merk dat doordat m'n gezondheid zo slecht is steeds, 't met mij zelf ook niet zo goed gaat.
En ik ben veel te vroeg ongesteld geworden en was daar ook 'n beetje van van slag, want ik snap niets meer van mijn lichaam. ook die testen waren zo onduidelijk steeds, dus die heb ik in een hoek gegooid en ga maar gewoon zien wat ervan komt. ik heb erg sterk het gevoel dat m'n lichaam even rust nodig heeft en ikzelf ook, en ik heb ook erg het gevoel dat het nog wel eens een flinke tijd kan gaan duren voordat we weer zwanger raken (omdat m'n cyclus zo door de war lijkt te zijn). dan kan ik dus maar beter een goede tijd ervan maken, ipv dat ik steeds zo verdrietig en krampachtig ben. we gaan binnenkort op vakantie en daar kijk ik zo enorm naar uit! heb besloten om weer als nieuw terug te komen. en als mezelf, want die ben ik ook al een tijdje kwijt geweest.

het is heel gek, maar mijn zwangere vriendin is inmiddels verder dan ik ooit was, en het is ineens ook minder moeilijk om met haar over de zwangerschap te kletsen. gelukkig maar. kan ook wat oprechter blij zijn voor haar.

eigenijk zit ik er ook aan te denken om maar wat minder op het forum te gaan zitten, want zo blijf ik er ook maar de hele tijd mee bezig.

in ieder geval, ik zit er zelf nogal doorheen maar heb goede moed om de boel weer te gaan oppakken.

hoop dat 't met jou ook okee blijft gaan en dat je je op de goede en nieuwe dingen kunt richten!

liefs! s
 
Hoi S,

Daar ben ik weer ff hoor :) Het bevalt me idd beter zo om minder hier te zijn want anders gaat mn leven draaien om het zwanger worden en dan maak ik mezelf gek. Want ik weet dat het gewoon straks ineens zover is en laat het maar over me komen hoor. Heb het echt losgelaten en dat werkt zooooooo ontspannend hahaha. In het begin kon ik dat niet maar dat zal wel normaal zijn want dan is alles nog zo vers. Maar nu heb ik er gelukkig geen moeite meer mee. Tis niet gezond je vast te houden aan iets wat was (uitzonderingen daargelaten!, je snapt me wel)....ik besef dat ik NU leef en niet  in het verleden dus dat is al een vooruitgang. En mocht ik onverwacht zwanger raken is het natuurlijk meer dan welkom dat begijp je.  

Dat je uitkijkt naar je vakantie kan ik goed begrijpen joh. Wij zouden ook 2 weken gaan maar ehhh ik denk dat we misschien niet kunnen gaan vanwege de verhuizing maar goed. Dat zie ik dan wel weer. Een ding tegelijk he haha.

Hoe gaat het vandaag met je?

Groetjes en liefs van Peet

 
Pfffff tis nu dik 5 weken geleden hier en ik wil gewoon ongesteld worden en wel NU .... dan kunnen we verder .
Was  2 weken geleden helemaal blij dat ik een voelbare eisprong had 'zo dat werkt tenminste weer' en had dan ook gedacht netjes op tijd ongesteld te worden. Het voelt ook dat het er aan zit te komen, maar ben het nog niet (normaal is mijn cyclus 34 dagen, zit nu op 37). Deze dagen ben ik er wel weer mee bezig. Niet eens dat ik nu dan zwanger wil zijn, maar wel: wat als het nou heel lang duurt dat ongesteld worden... is alles dan wel goed gegaan bij de curettage?!??
Heb natuurlijk veels te veel haast met ongesteld worden en dan verder te kunnen, vooruit te kijken en er vooral niet mee bezig hoeven te zijn of mijn lijf wel 'normaal' is....

groetjes,
Marije
 
Hoi Marije,

Ik herken dat wel hoor. Ook ik had dat heel erg sterk. Ik wilde gewoon mn menstruatie zodat je weet dat alles goed is van binnen. Zoals je een paar topics terug wel kunt zien had Keesje het ook haha...en ik een dag later geloof ik. Toen we ongesteld werden waren we blij! Alsof je een fase afsluit en weer verder kunt.

Pas daarna heb ik het zwanger worden ook los kunnen laten. Dat zal bij jou misschien ook wel zo zijn he. De opluchting als je je menstruatie krijgt dat alles weer naar behoren functioneert ofzo.

Ik hoop dat het niet lang meer zal duren voor je.

Grtjs Peet
 
Hoi Petra,

Het is idd vooral het weten dat het lijf weer op regel is en er geen schade aan ondervonden heeft... ben toch weer bang dat er misschien met de curettage ofzo mis is gegaan he (niet in de vorm van achterblijven van iets ofzo). Slaat nergens op, de kans dat je bijv. Asherman (verklevingen) krijgt na een curettage is heel klein... maar je het schijnt ook vrij uitzonderlijk te zijn dat je niet voelt dat je vliezen gebroken zijn en dit overkwam mij bij de oudste .
En dan denk ik: het voelt op zich wel allemaal oké hoor.... maar dat voelde die zw.schap ook en dat was ook niet oké dus kan ik dan nu wel op mijn gevoel vertrouwen?!?

Voor wat betreft het zwanger worden.... tuurlijk liever gister dan vandaag... en toch ben ik daar niet eens zo mee bezig. Ook toen ik mijn eisprong voelde en een goede vriendin met wie ik het er over had zei 'nou dat wordt hard werken zo meteen' hebben we daar niks mee gedaan. De nood is (nog?) niet heel hoog.

Merk nu trouwens wel dat mijn man er nu dus enorm op hoopt terwijl ik zoiets heb: volgende maand is ook goed (en supersnel hihi), als ik nu maar ongesteld word dan werkt het tenminste.

groetjes,
Marije
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan