's avonds of 's nachts wakker worden en niet meer willen slapen

Hallo Son,

Vorige week ben ik naar de huisarts gegaan met onze dochter, meer voor mezelf dan voor haar. Ik was wat aan het doordraaien van de slaap. Eerder in deze versie heb ik gezegd dat één nacht laten doorhuilen had geholpen. Helaas was het na 2 wkn weer raak. Tot op heden is het een  aantal nachten wel huilen en één nacht niet huilen
's nachts.  Steeds rond dezelfde tijd, om 23.00 uur of om 03.00. Vervolgens zijn we een een uur of 3 á 4 zoet met haar.

Vandaag kwam naar aanleiding van mijn gesprek met de huisarts de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau langs. Ik heb meteen duidelijk gemaakt dat ik de tips van hun niet meer kan gebruiken omdat ik alles, maar dan ook werkelijk alles (behalve bij ons in bed nemen) heb geprobeerd. Niets helpt!!!
Ik heb haar laten weten dat ik het op een andere manier wil proberen, zij adviseerde mij om ook met haar eens een afspraak te maken bij een osteophaat (of homeophaat). Ze vertelde dat vooral kindjes met een moeizame bevalling of juist een hele snelle bevalling bij een osteophaat terecht komen. Onze dochter is binnen 3 uur na de eerste krampjes geboren (minder dan 10 min. geperst). Dus een snelle bevalling kan je het wel noemen.

Na jou verhaal gelezen te hebben, ga ik morgen meteen bellen. Niet geschoten is altijd mis. Ik laat de afloop nog wel weten via dit forum.

Liefs Sabine
 
Hallo allemaal,

Ook wij hebben hetzelfde probleem met onze dochter. Zij is 10 maanden oud en krijst de hele boel bij elkaar 's nachts. Wij nemen haar wel bij ons in bed. Niet omdat we dat zo prettig vinden maar omdat we doodop zijn.
We zijn bij een osteopaat onder behandeling en dat helpt elke keer voor een week en daarna neemt het nachtelijke gekrijs weer in alle hevigheid toe. Toch hebben we vertrouwen in hem, omdat hij haar rustig kan krijgen. Ook voelde hij longproblemen en een reflux. Jammer genoeg ziet onze huisarts dit niet. Een vervanger constateerde vorige aan beide oren een ontsteking (ook door de osteopaat ontdekt). Ik voel me zo machteloos, want we weten dat er iets niet goed met haar is, maar vinden geen gehoor bij de huisarts. Hebben we een keer hulp nodig, gaan de deuren dicht.
Ik ben moedeloos aan het worden en ik merk dat ik onze dochter steeds minder leuk ga vinden. Oh, ik hou wel van haar, heel veel zelfs. Maar ik heb dat gevoel soms van "daar heb je d'r weer". Ik schaam me hiervoor en durf het eigenlijk alleen maar hier te schrijven. Ik wil het zo goed voor haar hebben, maar ik weet niet meer waar ik het moet zoeken. En weet je, het gekke is dat ze tot een paar maanden geleden een lief, gezellig, goed slaaps kind was. Ik snap er helemaal niets van. Hopen op een zegen...
 
Wat erg wat ik gisteren schreef! Ik zit er zo nu en dan ook helemaal doorheen. Voor de duidelijkheid; Amber is mijn trots en ik ben enorm dol op haar. Maar soms zie ik het niet meer zitten. Sorry, jullie zullen mij wel een vreselijke mama vinden, na mijn opschrift van gisteren. Maar dat ben ik echt niet. Ik ben ook maar een mens.....
 
Hoi Jeanette,
Voel je niet schuldig wat je schreef!!!! Ik denk dat elke ouder het wel begrijpt!! Gelukkig slaapt mijn dochter (13 mnd) nu goed, maar de eerste paar weken van haar leven ook absoluut niet en ik was toen ook helemaal de kluts kwijt af en toe van vermoeidheid. De eerste paar weken moet de verliefdheid groeien, maar doordat ik me zo ellendig voelde leek het wel alsof die verliefdheid maar niet kwam, ik wist af en toe niet eens of ik wel van d'r hield. Ik deed superlief tegen d'r, maar of het uit m'n hart kwam..?? Gelukkig ging het slapen snel beter, en toen pas kwam de onvoorwaardelijke liefde. Maar wat heb ik me schuldig gevoeld over m'n gevoelens!! Niemand, ook m'n vriend niet, wist hiervan.
Moet je nagaan als je al 'n paar maanden met slaapgebrek zit! Wat je zegt, je bent ook maar 'n mens! Ik begrijp je tekst iig heel goed. En begrijp ook dat je je daarover nu schuldig voelt, maar zo lang je lief tegen Amber bent, hoef je je niet schuldig te voelen.
Sterkte, Femke
 
Hallo Allemaal,
Als ik al jullie ervaringen lees ben ik toch blij dat ik niet de enige ben. Want ook ik,net als jullie ben nu al weer een mnd of drie aan het tobben met onze jongste dochter. Ze is nu 9 mnd en de laatste mnd slaapt ze vreselijk slecht, overdag mag ik blij zijn als ze totaal twee uur slaapt en s'nachts (ze krijgt haar laatste fles om 18:45) komt ze zeker ook een keer of 6 / 7. Wordt ze huilend wakker en duurt het weer een tijd voor ze slaapt, dan een half uur erna begint het weer opnieuw en ga zo maar door. Om eerlijk te zijn heb ik het verhaal laten huilen wel een beetje geprobeerd(??) maar dan een minuut of 10, ik heb ook nog een dochter van 2,ben dan ook weer bang dat zij wakker wordt. Op dit moment weet ik eigenlijk niet meer wat ik ermee aan moet en heb af en toe ook wel het gevoel van daar komt ze weer!!! Maar in de ochtend denk ik dan weer, ah die meid....
Ja en dan komen die goed bedoelde adviezen van ouders waar je eigenlijk niet zoveel mee kan. Ook moet ik zeggen dat ze overdag niet huilerig is maar gezellig maar ja daar heb je s'nachts niet zoveel aan he....Maar ik moet zeggen dat even me verhaal opschrijven toch wel goed doet, nu maar hopen dat de nacht ook een beetje goed verloopt! Liefs voor alle moeders van mij
 
Eigenlijk als ik me berichtje zo na lees, besef ik ook heel goed dat ze gewoon nog geen ritme heeft gevonden.... Heeft iemand hier ook nog ervaring mee, of eventueel tips...? Alles is van harte welkom hoor
 
hallo allemaal,
wat een toestand zeg. en ik ben zo blij dat ik niet de enige ben.
jeanette voel je niet schuldig. af en toe wil wel gewoon weg om even niet naar dat gehuil te luisteren. ik doe het niet natuurlijk.
iedere nacht is het raak. al maanden. en uren krijsen. niet getroost willen worden en ook niet bij mij in bed. en drinken wil hij ook niet hij slaat het flesje gewoon uit mijn handen.
ik laat hem huilen nu. ik kijk een keer, leg hem recht, zeg niks, fopper er weer in en dan loop ik weer weg. ik weet dan dat er niks is want hij wil er gewoon uit. soms krijst hij wel drie kwartier. maar ik haal hem er niet uit want dan duurt het uren.
en moe word ik van die mensen die van die adviezen hebben en dan nog even zeggen dat die van hun zo lekker slaapt van 7 tot 9.
ik hou me zelf iedere nacht voor dat het vast wel een keer over zal gaan.
ik hou zielsveel van mijn zoontje maar hoop toch echt dat hij beter zal gaan slapen. ik ben ook wel eens boos zijn kamertje binnen gelopen en voel me dan direct schuldig als zijn lipje begint te trillen en hij extra hard begint te huilen.
waar is die roze wolk nou.
groetjes een hele vermoeide mama en allemaal succes
 
ooo wat een herkenbaarheid...wij hebben dit ook gehad. maanden. vanaf 7
tot 10 maanden werd mijn zoontje (nu 13 maanden) zo vaak huilend wakker
en het liefst midden in de nacht. onze huisarts (ja...huisarts omdat ik
steeds ziek was, heeel gek) schreef me een boekje voor "Slaapproblemen
bij kinderen, werkboekje voor ouders". Wat er in stond was voor mij een
geruststelling: Niet boos worden op jezelf of het kind, maar
duidelijkheid en genoeg aandacht (en eten) aanbieden aan je kind
overdag zodat het snachts tevreden kan gaan slapen, dit is (samengevat)
de boodschap (en dus ook laten huilen, maar alleen nadat je ALLE tips
had opgevolgd!!!). Ik liet mijn zoontje nooit huilen omdat ik het
zielig vond, maar na het lezen van het boekje kon ik het wel wat beter
en het leek wel alsof hij ons dankbaar was dat we hem ook een beetje
met rust lieten...na één dag 20 minuten huilen was hij ineens stil en
sliep hij uit zichzelf. wij zaten elkaar verbaasd aan te kijken op de
bank! Uuuuren hadden we met hem geploeterd de maanden ervoor!

het werkte dus bij ons.   Na één dag sliep onze zoon door (volgens
het boekje duurt het 3 dagen overigens), dat had ie nog nooit gedaan in
de 10 maanden van zijn leven. Als hij ziek is is hij nog wel eens
lastig en huilerig s nachts maar dan is er ook echt iets, zoals
afgelopen week (waterpokken en koorts). Het zal vast ook niet bij
iedereen werken, maar voor uitgeputte ouders zou ik aanraden om het te
lezen. Je kan het altijd proberen? Nou. na deze uitputtende week hoop
ik dat het bij ons ook weer gaat lukken hem wat beter te laten slapen.
wat kan het slopend zijn he? maar o wat zijn ze lief, gelukkig want dat
maakt een hoop goed...



 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan