Baby’s geboren in september

Zwanger of denken aan!? ???
Een jaar geleden wist ik nu net dat ik zwanger was. Als ik terug denk aan dingen uit de zwangerschap voel ik me meteen weer een beetje misselijk worden. Heel gek .. alsof de misselijkheid aan de herinneringen vastgekleefd zit. 
Ik 'mag' het eerstkomende jaar niet zwanger worden ivm met keizersnede maar ben dat zelf ook niet van plan. Dit kleine mannetje is echt het mooiste wat me overkomen is maar weer zwanger worden staat voor mijn gevoel nu nog gelijk aan me een jaar slecht voelen. Eerst 9 maanden elke dag overgeven en dan (minimaal) 3 maanden herstellen van een keizersnede. Nee op dit moment verheug ik me daar nog niet echt op. Het zal vast slijten,.. voorlopig hou ik het even op 1. Mijn wens om moeder te worden is door hem al vervuld. Ben benieuwd of en wanneer het gaat kriebelen voor een tweede. Was 33 toen hij geboren werd dus is niet dat ik tien jaar de tijd heb om erover na te denken ?
 
Hier wordt al wel gedacht aan weer zwanger worden. Afgelopen maand bleef mijn menstruatie uit (altijd na 28 dagen ongesteld) en dachten we dat het iets eerder dan gepland zou zijn ?. Uiteindelijk een dag later ongesteld en had ik hier een vent die zwaar teleurgesteld was... we willen wel graag maar ik wil mijn lichaam nog iets langer herstel geven + we willen graag een huis kopen dit jaar. Dus nog even goed kijken qua timing maar de wens is er zeker. Plus je weet natuurlijk niet wanneer het raak is, de vorige keer was het snel maar dat geeft 0 garantie voor baby 2. Wel heerlijk als je dat gevoel hebt Eefje, dat je gezin compleet is (al lijkt de rest van je gezin nog eentje te verwachten ?). 


Fijne zondag! Wij gaan zo richting het zwembad ?
 
Ladyj wij blijven dit jaar lekker in Nederland (de Veluwe) en willen dan in oktober nog een weekje weg naar het buitenland (als het wat koeler is). Lekker fietsen met die kleine voorop zien we helemaal zitten. Zwembadje erbij, vrienden met kinderen en opa en oma op bezoek in het weekend, leek me gezellig en fijn. 
hier helaas nog niet echt verbetering. Volop ontwikkeling maar ook echt een mopperkontje. Hij vecht overdag ook echt tegen zijn slaap en schreeuwt het uit. Hij zou zichzelf zo'n plezier doen als hij gewoon lekker ging slapen. Ingewikkeld vind ik het soms ?
hier ook nog absoluut geen wens voor een tweede. Eigenlijk een beetje hetzelfde als jij zazou. Na mijn zwangerschapsvergiftiging word ik al misselijk als ik aan zwanger zijn denk ?  met mijn keizersnede een goed herstel gehad maar voelt nog lang niet klaar. Advies is ook echt nog even wachten en dat zal ik ook zeker doen. Vraag mezelf zelf soms af of er wel ooit een tweede komt (mijn man heeft dit ook). Ach we zien het wel :) nu maar eerst met deze boef het zien te redden haha. 


 
 
 
Bij ons hebben ze toevallig deze week op kdv haar voetje geverfd en er een tekening mee gemaakt. Ze bleef heel rustig en tevreden zitten schijnbaar haha, heb er een foto van zo lief. Ze hadden haar in de wipstoel zitten trouwens, dat maakt het wel makkelijker ;) 
Wat leuk al die verschillen tussen wel of niet weer zwanger willen worden. Wij hebben nog geen zwangerschapsplannen. Ik had een best een zware bevalling, en sub totaal ruptuur. Daardoor vind ik de gedachte aan bevallen best wel spannend en ben benieuwd wanneer ik het aan zou durven. Ben zo bang dat ik ook nog opeens een totaal ruptuur zou krijgen en mijn herstel duurde nu al heel lang. Sowieso hebben mijn vriend en ik allebei zoiets we willen eerst van ons meisje genieten en pas als ze jaar of 2 oud is gaan kijken of we nog een kindje willen. Maar wie weet gaat het eerder kriebelen.


Ons vakantieplan was terschelling (my favorite) en dan lekker fietsen. Maar nu hebben mijn schoonouders een huisje in italie geboekt voor september, dus misschien willen we daar weekje langs en dan nog week ergens anders. Duitsland ofzo. Wel een lange autorit dan dus?
 
 
Ik ben nu toevallig een hele leuke podcast aan het luisteren op de correspondent van Lynn Berger en Jair Stein. Over hoe het is om een tweede te krijgen, of te zijn. Aanrader!
Ik voel me nog alsof ik midden in het herstel van mijn bevalling zit. Nog erg moe en futloos af en toe en ik voel me nog lang niet de oude. Als ik nu zwanger zou zijn zou dat echt een slecht idee zijn voor mijn lijf :p Eerst maar weer helemaal er bovenop zijn, me zelfverzekerd voelen over het ouderschap en dan kijken we verder, haha. Zou best kunnen dat we het bij dit ene engeltje houden :)
 
Hier is ons gezin ook compleet, nu 3 kids en dat is voor ons genoeg....
Verder blijven de nachten hier onrustig, ik merk als ik mij daar niet te druk om maak dat de dagen overdag ook minder vermoeiend zijn.  Olivier komt nu om 19 uur 12 uur en 4 uur en dan weer om 7 uur voor een voeding...t wordt langzaam echt een bolle zo haha
Wij moeten toch vrijdag naar de orthopeed. Kregen eerst te horen dat we na 6 weken een nieuwe echo moesten voor zijn heupjes o mdat hij er dan m misschien over heen is gegroeid. Zei vervolgens het ziekenhuis dat ze liever willen dat we meteen bij de orthopeed komen en dan krijgen we gelijk te horen of Olivier een pavlik harnas (tuigje) moet. Zo ja dan wordt hij gelijk aangemeten.... we gaan t zien....wanneer moet jij maaikespat? 
 
Een tweede? No thanks. Die komt er niet. Natuurlijk hoop ik met heel mn hart dat ik volgend jaar lachend terug kan kijken op deze periode en kan zeggen tegen mijn man: 'Jeetje, wat waren die eerste 4 maanden zwaar, maar gelukkig hebben we nu een tevreden dreumes.' Maar ergens durf ik dat niet eens meer te hopen. 
Ik zit op dit moment met een boos hoofd in een cafeetje koffie te drinken en heb mn man alleen gelaten met de baby. Mijn man kan nogal koppig zijn en vanmorgen bereikte dat zn hoogtepunt. Gevolg was vanaf 06.15 een baby die volledig over zn toeren was en om 08.00 uur lijkbleek met rood doorlopen ogen in slaap viel. 
Toen hij eenmaal wakker was en er weer goed uitzag ben ik weggegaan. Ik moet echt even lucht hebben. De ziekenhuis opname blijft maar verschoven worden en intussen zit ik nog steeds met een huilbaby thuis. 
Dus die tweede, nee, die komt er niet. Wat mij betreft nooit. 
 
Moeder Olivier; wij hebben 29 januari een afspraak staan bij de orthopeed.
Hier wel een vlotte bevalling gehad (6uur) maar vond het herstel wel pittig, over een jaar of 2 wil ik pas weer denken aan een kleintje erbij, eerst even genieten van dit kleine meisje, 
 
Terug
Bovenaan