Hoi, hier ook nog 4 flessen, maar wij geven alleen nog maar een fruit- en groentehapje (sinds 4 weken) erbij. Alles gaat op en ook afentoe oefenen met slokjes water. Ze is dit weekend 7 maanden. Ik zat me juist af te vragen wat de volgende stap is en wanneer..haha. Brood wil ik liever uitstellen tot 8-9 maanden. Wel stop ik waarschijnlijk morgen met de borstvoeding. De laatste week afgebouwd naar 1 kolfbeurt.. maar nu twijfel ik toch weer of ik toch nog een maandje door zal gaan.. Bah.. ik weet nog dat ik ook moest janken toen ik de vorige keer stopte.. Zo dubbel.. ik ben er aan toe.. maar denk ook.. come on.. wat is de moeite om nog maar twee keer per dag te kolven.. Maar heeft er ook mee te maken dat dit echt de allerlaatste keer is in mijn leven. Nooit meer zwanger.. nooit meer bevallen.. nooit meer borstvoeding. Ik sta altijd erg stil bij dat soort momenten.. beleef het heel bewust..?
Madam was dus deze week begonnen met de eerste tijgermoves en sinds vandaag heeft ze echt de vaart erin door de kamer! Ze trekt nu haar benen goed om en om op en gebruikt haar armen ook. De rust is over! ? Als ze straks wat meer kracht heeft komt ze vast met haar buik van de vloer. Jolynn: niet onzeker worden hoor van dit soort verhalen hoor. Het komt echt allemaal vanzelf. Ze volgen echt hun eigen ritme/weg hierin. Ook mooi..! Als volwassenen verliezen we vaak het vermogen ons eigen ritme te volgen.. ik vind dit voor mezelf weer een mooie reminder. Mijn middelste begon met 9 maanden te tijgeren.. dus pas twee maanden later dan de jongste. Van de oudste weet ik het zo even niet meer. Maar wat zijn het drie heerlijke unieke meiden met elk hun eigen eigenschappen. Het komt goed!
Madam was dus deze week begonnen met de eerste tijgermoves en sinds vandaag heeft ze echt de vaart erin door de kamer! Ze trekt nu haar benen goed om en om op en gebruikt haar armen ook. De rust is over! ? Als ze straks wat meer kracht heeft komt ze vast met haar buik van de vloer. Jolynn: niet onzeker worden hoor van dit soort verhalen hoor. Het komt echt allemaal vanzelf. Ze volgen echt hun eigen ritme/weg hierin. Ook mooi..! Als volwassenen verliezen we vaak het vermogen ons eigen ritme te volgen.. ik vind dit voor mezelf weer een mooie reminder. Mijn middelste begon met 9 maanden te tijgeren.. dus pas twee maanden later dan de jongste. Van de oudste weet ik het zo even niet meer. Maar wat zijn het drie heerlijke unieke meiden met elk hun eigen eigenschappen. Het komt goed!