Baby’s van maart/ april 2022

Wauw jouw zoon doet echt veel mir! En hij is 10 dagen jonger dan mijn dochter. Zij was alleen wel 9 dagen te vroeg. En jouw zoon?
Onze dochter kijkt met name heeeeel graag. Ze pakt niets bewust vast. Slaat ook niets bewust. Lacht wel regelmatig. Luistert niet echt vaak naar ons. Wel als ze ons niet ziet. Maar als ik haar vast hebben iets vertel is dat even leuk maar met name de rest van de wereld is heel interessant (patronen ed)


En wat fijn dat jullie weer naar huis mogen en het zoveel beter gaat Lewis!

Onze dochter heeft wel meer last van de kramp. Ze kreunt heel erg, als ik haar haar gang laat gaan duren lang.
 
@lewis @bibiwa mijn zoontje is van 21 maart. Hij is met 39.6 weken zwangerschap geboren.
Mijn oudste deed ook al zoveel op deze leeftijd. Die lag met 8 weken onder de babygym fanatiek tegen de beestjes te slaan ?
Zegt overigens niks voor de toekomst. Hij ging met 10 maanden pas zitten, met 17 maanden lopen en daarna pas kruipen ?
 
Onze dochter zat laatst ook redelijk druk tegen dingen in de wipstoel te slaan. Maar dat is niet bewust want ze kijkt ook naar heel andere dingen in de woonkamer. Ze heeft ze nu wel ontdekt want ze kijkt wel naar die dingen terwijl ze eerst alleen maar oog had voor de woonkamer als ik haar erin had gezet. Dus misschien dat er wel een bepaald verband is? De dingetjes draaiden in ieder geval flink in de rondte toen ze erin zat en dat was eerst niet het geval.
 
Vandaag kwijlt ze trouwens heel erg. En haar overgeefsel is een erg transparant. Lijkt wel slijm/kwijl (dun). Is dat iets geks?
 
Dat kwijlen komt rond 2/3 maanden ineens opzetten ja. Hoort bij de orale fase. Mijn dochter van 2 heeft er nog steeds last van. Al zou het rond deze leeftijd wel weer moeten minderen. Ik wacht er nog op ?
Leuk bibiwa, dat spelen. Ik heb gisteren ook eens de babygym geprobeerd. Ze ligt dan wat te maaien onder de speelhangers. Eentje maakt geluid, en toen ik dat deed, keek ze geschrokken en direct daarna een brede lach ? Dus ik denk dat ik dat vaker ga doen al, alleen als ze erg goed wakker en rustig is. De mobiel vindt ze nog steeds een beetje too much. Maar ze is pas 7 weekjes maandag. 
Die rare doorslaapnacht was helaas eenmalig. Vannacht heb ik een goede 3 x 1 uur slaap gekregen. En ze komt weer keurig elke 2,5/3 uur ? 
Het huilen in de vroege avond is wel echt elke avond nu. Oudste naar bed en zij start voor een paar uur. Ben elke keer gesloopt als we rond 22 uur ook gaan slapen. Zal wel dat krampjeshoogtepunt zijn. Dat ie maar snel weer voorbij mag zijn. Dat gehuil trek ik maar slecht. Beetje teveel deja vu naar de oudste. 
Gisteren hebben we oppas gehad en konden daardoor voor onze trouwdag naar de dierentuin met de oudste. Dat was ook nog voor haar verjaardag. De eerste keer ooit. Had verwacht dat ze de dieren gaaf zou vinden, want ze is gek op de kinderboerderij en op vakantie het wildpark. Maar ze was vooral helemaal weg van de speeltuintjes. Kicking and screaming als ze er weg moest haha! Was een lekkere dag wel hoor. Lekker in het zonnetje, even vol aandacht voor de oudste, geen baby om eindeloos te wiegen. 
We hebben bijna de nieuwe peuterkamer voor de oudste rond. Zondag neemt ze haar intrek. Ze heeft er zin in gelukkig. Voor mij zelf voelt het een beetje als uit haar kamer zetten omdat de baby erin moet. Ik merk dat ik het de baby verwijt. Het is jouw kamer niet! Heb ook meteen de hele afgelopen 2 jaar in mn hoofd, alles dat we met de oudste meegemaakt hebben in dat kamertje... Stom gevoel, want wat kan zij er nou aan doen? En mn oudste is superblij met haar nieuwe kamer op zolder. Ik ga als ze goed gesetteld is samen de kamer aan de baby geven. En dan de kamer wat aanpassen zodat het meer als babykamer voor de tweede voelt. Het is ook wel heel fijn om de meest bewerkelijke van de twee weer naast onze slaapkamer te hebben. Een nieuw tijdperk met de oudste weer. Wat groeit ze toch hard en wat gaat het toch allemaal snel voorbij. Over twee jaar hebben we weer die mooie herinneringen en nu met dit schatje erbij. Samen opgroeien. Een nieuw mensje leren kennen.
 
@lewis oh ik herken toch zo veel van wat je schrijft! Bij heel veel dingen die gebeuren ben ik zo weer terug bij toen mijn oudste klein was en het zo slecht met hem ging. Ik heb tijdens het wandelen, als we langs een sloot liepen, wel eens gedacht; als ik hem hier nu in duw dan is alle ellende voorbij en komt er rust. Je doet het natuurlijk nooit, maar alleen de gedachte al is natuurlijk vreselijk. Hoe diep kun je zinken als moeder….

gelukkig heb ik dat nu met deze baby niet hoor!Maar ik voel me wel enorm schuldig tegenover de oudste. Ik zie dat hij het moeilijk heeft. Hij vraagt veel negatieve aandacht, komt moeilijk in slaap en huilt veel in zijn slaap. En dat allemaal omdat ík zonodig nog een baby wilde?

Morgen gaan we een weekje op vakantie. Een week lang met z’n vieren en niemand anders erbij. Even de nieuwe dynamiek in ons gezin weer goed leren kennen en ontdekken hoe dat werkt in een gezin van vier. Ik kijk er erg naar uit!
 
Veel plezier op vakantie Mirtje! Klinkt goed. Gek idee om het te kunnen doen he? Ik verbaas me over veel gedachten over wat ik nu wel met baby zou aandurven, die toen niet eens een optie waren. Zoals een vakantie in het eerste jaar. Wij overwegen ook een zomervakantie. 
Heb je nu veel mensen over de vloer? Dat je zegt even met zn vieren te willen zijn? Sowieso even geen huishouden, dat is ook wel lekker. Wij zijn hier alleen maar aan het rennen en vliegen, terwijl de ander levend matras speelt voor de baby haha! 
Die gedachtes zijn herkenbaar hoor. Als alles soepel gaat niet natuurlijk. Maar ik heb ze ook gehad. Niet omdat ik mn dochter zo haatte, maar gewoon omdat de situatie onhoudbaar en uitzichtloos werd. Ik wilde dat het stopte. En ik had er veel verdriet en stress van dat ik het niet kon troosten ook.
Ik zit nu op de babyfoon mee te kijken hoe onze dochter haar eerste middagslaapje op haar nieuwe peuterkamer doet. Hilarisch! En ik ben zo blij dat ik dit niet voor het eerst savonds d
 
Deed. Een uur later is ze nog aan het cruisen, kletsen en spelen. Maar we zetten door. Het is natuurlijk ook even erg leuk op je nieuwe kamer waar je gewoon je bed uit kan. ? Hiermee komt de babykamer vrij. 
Gisteren weer van de vroege middag tot 21 uur een huilende baby gehad, die absoluut niet en nergens van plan was te gaan slapen. Duidelijk oververmoeid en veel last van prikkels beneden. Onze slaapkamer werkt overdag ook niet zo goed. Ik voel me onthand daar en ook veel straatherrie. Dus ik hoop dat miepie gauw went op haar nieuwe kamer. En dat we de babykamer kunnen gaan gebruiken om ritme in dagslaapjes te krijgen. Al weet ik nog niet hoe. Want ze is overdag echt niet weg te leggen nog. Lastig dat beneden op de arm niet meer echt werkt, maar in eigen bed ook echt nog niet. Zo krijg ik haar nooit in slaap. ?‍?
 
Terug
Bovenaan