A
Anoniem
Guest
Hoihoi,
Misschien zie ik het wel allemaal veel te roze-wolkerig in hoor (dat zal haast wel na het lezen van al jullie ervaringen) maar ik verheug me eigenlijk best wel op de kraam visite.
Ik kan er echt over dromen om lekker op de bank te liggen en helemaal super trots ons kleine ventje aan mensen te laten zien.
Het heeft bij ons best wel even geduurd voor we zwanger mochten worden en bij alle kraamvisites die ik de afgelopen tijd heb afgelegd dacht ik altijd: oh god wat hoop ik toch dat ik daar ook nog een keertje mag liggen, apetrots met ons babytje en cadeautjes in ontvangst nemen
Het scheelt vast ook dat dit ons eerste kindje is en we dus geen ander kindje hebben waar we tijd voor vrij willen houden.
Zoals ik er nu in zit denk ik dat ik wel op het kaartje zet dat mensen even moeten bellen voor ze langs komen. De opa's en oma's mogen van mij wel gewoon altijd langs komen. (nou is dat makkelijk gezegd want mijn eigen ouders wonen 120 km ver weg dus die zullen echt niet zomaar op de stoep staan, en mijn schoonmoeder is er absoluut het type niet voor om continu langs te komen en zich er tegenaan te bemoeien, zij is meer een 'leven en laten leven' type )
Maar goed... ik kan dit nu allemaal wel makkelijk zeggen, maar de kans is nog gerust aanwezig dat als de kleine geboren is ik ineens alleen nog maar rust wil hoor. Niets is zo veranderlijk als een moeder onder de hormonen tenslotte
Ik weet in ieder geval al wel zeker dat ik niemand bij de bevalling wil (alleen mijn man natuurlijk) en dat ik ook niet wil dat mensen op me staan te wachten als we thuis komen. De eerste uurtjes zijn voor ons en pas als we die kleine voor het eerst zelf een schone luier om hebben weten te krijgen mogen de opa's en oma's komen!
Groetjes, 10e
19+3 weken zwanger
Misschien zie ik het wel allemaal veel te roze-wolkerig in hoor (dat zal haast wel na het lezen van al jullie ervaringen) maar ik verheug me eigenlijk best wel op de kraam visite.
Ik kan er echt over dromen om lekker op de bank te liggen en helemaal super trots ons kleine ventje aan mensen te laten zien.
Het heeft bij ons best wel even geduurd voor we zwanger mochten worden en bij alle kraamvisites die ik de afgelopen tijd heb afgelegd dacht ik altijd: oh god wat hoop ik toch dat ik daar ook nog een keertje mag liggen, apetrots met ons babytje en cadeautjes in ontvangst nemen
Het scheelt vast ook dat dit ons eerste kindje is en we dus geen ander kindje hebben waar we tijd voor vrij willen houden.
Zoals ik er nu in zit denk ik dat ik wel op het kaartje zet dat mensen even moeten bellen voor ze langs komen. De opa's en oma's mogen van mij wel gewoon altijd langs komen. (nou is dat makkelijk gezegd want mijn eigen ouders wonen 120 km ver weg dus die zullen echt niet zomaar op de stoep staan, en mijn schoonmoeder is er absoluut het type niet voor om continu langs te komen en zich er tegenaan te bemoeien, zij is meer een 'leven en laten leven' type )
Maar goed... ik kan dit nu allemaal wel makkelijk zeggen, maar de kans is nog gerust aanwezig dat als de kleine geboren is ik ineens alleen nog maar rust wil hoor. Niets is zo veranderlijk als een moeder onder de hormonen tenslotte
Ik weet in ieder geval al wel zeker dat ik niemand bij de bevalling wil (alleen mijn man natuurlijk) en dat ik ook niet wil dat mensen op me staan te wachten als we thuis komen. De eerste uurtjes zijn voor ons en pas als we die kleine voor het eerst zelf een schone luier om hebben weten te krijgen mogen de opa's en oma's komen!
Groetjes, 10e
19+3 weken zwanger
dus vage bekenden weten gewoon niets. Vrienden houden rekening met me. Schoonfam........ o.k. dit ligt wat moeilijker.... Ik had altijd 'de b.v.smoes'. Zodra ik aankondigde te willen voeden verdween iedereen, haha! Bij de 2de was denk ik 'de nieuwigheid' eraf en had ik veel minder bezoek. Binnenkort de derde....