Bekkeninstabiliteit

[Anoniem]

hoi ivy

ik weet niet hoe ver je bent.loop je al bij een fysio.die leert je hoe bekken weer bij elkaar kan houden.of ze kan je een band geven dat het op z ´n plaats blijft zitten.
ik kreeg ook als tip om evt langs de thuis winkel te gaan die hebben ringkussen wat dan de druk weg kan halen van je stuitje.
als je geen hulp heb van iemand om je heen.kan je evt bespreken met je verloskundige dat je het niet vol houd met kinderen en die bekkeninstabiliteit.ja je kan wel zorg aanvragen maar moet je medische indicatie hebben.iemand moet jouw dat dus geven.ik heb ook gelezen dat ze weleens de bevalling eerder inleiden als je 38 weken bent.
het nu ook lastiger als je al kids in huis heb.als je met z ´n 2en bent is je huis toch no beter te onderhouden.dat merk ik nu.me man was aan het werk alleen ik was thuis en kon alles in mijn tempo doen.en het bleef ook schoon en nu met een kind en hond in huis.er moet elke dag wel de stofzuiger door het huis.en me man werkt onregelmatig dus vanaf volgende week sta ik er alleen   voor om die meid te verzorgen.me werk heb ik al moet stop zetten,wel jammer als je pas 14 wkn bent,maar je moet kiezen.ik wil niet op bed belanden.
goeie na behandeling is ook erg belangrijk na je bevalling.ik kreeg na 6 maanden opeens weer last.heb nu dus al vanaf afgelopen zomer fysio en kan nu door tot a.s juli.
doe wel voorzichtig met je rug.
succes
marjan

 

[Anoniem]

Ik ben 25 weken in verwachting van ons eerste kindje. Bij mij begon BI al met 7 weken! Ik heb gelukkig een goede huisarts die me meteen naar een fysio stuurde die in BI gespecialiseerd was. Na 3 behandelingen kreeg ik een smalle bekkenband, die de boel wat bij elkaar moest houden. Ondertussen ging het rap achteruit. Ik had toen al erg veel pijn en zat vaak met tranen in mijn ogen als ik van/naar mijn werk reed. Dit is bijna een uur rijden en het was een hel. Ik probeerde me vooral sterk te houden, want ik werk in een machocultuur en de werkdruk is hoog, dus ik wilde ook mijn steentje bijdragen. Helaas ging het snel slechter. Verzoek om aanpassing van werktijden stuitte op onbegrip bij mijn bazen. (nog maar net zwanger en dan al kuren!). Echter na een bezoek aan de Arbo werden mijn werkdagen verkort naar 4 uur per dag max. Dit heb ik anderhalve week vol kunnen houden. Ondertussen werd het nog erger en kon ik nog nauwelijks lopen of zitten.   Gelukkig reageerden zowel de huisarts als de Arbo heel goed en ik mocht niet meer werken. Dus ik ben al arbeidsongeschikt sinds ik 3 maanden ben. Dat was wel slikken! Want niet alleen werken ging niet, niks ging nog. Met alles heb ik hulp nodig, lopen gaat langzamer dan een bejaarde die nauwelijks kan lopen en maximaal 20 meter! Ook in de auto zitten is zwaar (max een 15 min). Rijden is al maanden onmogelijk. Gelukkig heb ik een fantastische man die me heel erg steunt en alles opvangt, ookal werkt hij fulltime in volledige onregelmatigheid! Ook mijn familie en vrienden steunen me. We blijven vooral lachen, want het is al erg genoeg en genieten van het getrappel van de kleine. Af en toe heb ook ik een dip, omdat ik toe moet kijken hoe mijn man zich een slag in de rondte moet werken en ik steeds niks kan bijdragen. Maar ja, we weten waar we het voor doen! En het komt vast wel goed.
Ook de verloskundige is erg begripvol en geeft me vertrouwen in een bevalling thuis. Ook de erkenning dat ze in heel haar loopbaan nog nooit zo'n zwaar geval van BI heeft meegemaakt, is fijn, omdat het erkenning is dat dit gewoon 'shit' is. Ik probeer nog zo lang mogelijk te blijven 'lopen', zodat er nog enige spieractie is. Verder heb ik voor afstanden verder dan 30 m inmiddels een rolstoel, omdat het gewoon niet meer gaat.
Het is fijn te lezen dat er meer vrouwen zijn die dit zo meemaken. Hoewel ik het niemand toe wens!


Ik heb trouwens ervaring met 2 verschillende bekkenbanden. 1 smalle van de fysio, die je bekken op heuphoogte stabiliseerd. Deze is echter na een tijd minder geschikt, omdat hij gaat 'snijden' in je dikke buik. Voor minder ernstige klachten wel afdoende. Bij mij echter niet en via de vk heb ik nu een hele stevige, met extra sluitbanden die je bekken kantelen. De band is 22,5 cm breed. Zonder die band kan ik niks meer, en hij is speciaal gemaakt om mee te rekken met je zwangere buik. Ik benhier dus heel tevreden over. Het bedrijf is Rafys.

Groetjes, Esther

 

[Anoniem]

hoi meiden,

ik wil even reageren op het feit bekkeninstabilliteit.
er is een groot verschil tussen bekkeninstabilliteit en bekkenklachten!!!

als je pijn klachten hebt in je stuit, onderrug, schaambot of bovenbenen ga naar je huisarts en vraag een doorverwijzing naar een fysiotherapeut die gespecialiseerd is in bekkenklachten.
niet alle pijnklachten in je bekken betekend bekkeninstabilliteit. de meeste bekkenklachten zijn tijdelijk van aard (vaak wel gedurende de gehele zwangerschap), alleen echte bekkeninstabilliteit kan na de zwangerschap (ernstige) klachten blijven geven.

echte bekkeninstabilliteit komt, naar verhouding, niet vaak voor.

mijn advies is: neem je pijnklachten serieus, en laat je door een specialist onderzoeken. als je echt bekkeninstabilliteit hebt moet je goede begeleiding krijgen.

en een goede fysiotherapeut, kijkt naar je zorgverzekering en past de behandelingen aan op het geen je vergoed krijgt.

groetjes monique
(37 weken zwanger  en al vanaf 8 weken ernstige bekkenklachten aan het si-gewricht)

 

[Anoniem]

Hoi hoi

ik heb last van hypermobiele gewrichten, dat betekent dat ze allemaal los zitten.
en dus ook mijn bekken,
ik kreeg hier pas erge last van na de 1e zwangerschap, mijn dochtertje was erg vroeg ingedaald en hield alles redelijk op zijn plaats. 10 dagen na de bevalling. schoot het er in. En het is dus ook niet helemaal meer weggegaan. mijn dochtertje is nu 4,5.

nu ben ik 7 weken zwanger en het doet nu al pijn, wat ik op zich niet goed begrijp. het kindje weegt nog niks en de losmakende hormonen komen toch pas tegen het eind?

ik heb direct een afspraak gemaakt bij de fysio. en kon dezelfde dag al terecht voor de intake, en over een week met behandelingen, gelukkig is er snel plaats

mijn sport. aquajoggen kan ik voorlopig nog blijven doen gelukkig. want dat is het enige wat de rest van mijn lichaam soepel houd zonder het te belasten.

allemaal veel sterkte met jullie zwangerschap en bij twijfel gewoon naar de dokter of fysio als het om je bekken gaat. het is echt geen pretje om er gewoon mee door te lopen. zoals ik bij de eerste deed


groetjes Renske

 

[Anoniem]

hoi allemaal
wat een verhalen over die bekkeninst.en ik maar zielig doen terwijl er zoveelvrouwen er mee rondlopen.ben23 weken zwanger en kan somms helemaal niet lope .vooral s,avonds .heb 3andere kinderen om voor te zorgen .best zwaar hoor.daarnaast ook nog spataders.gelukkig veel steun van partner. wens jullie een fijnr zwngerschap ondaks de
klachten.



groejes,assia

 

[Anoniem]

hallo allemaal,

ik ben nu 38weken zwanger en heb al vanaf dat ik 9 weken zwanger was BI.
ik heb hiervoor therapie,bij een bekkentherapeut,maar de oefeningen die je krijgt helpen niet altijd.Het ligt er ook maar net aan hoe erg de klachten zijn.Iedereen is natuurlijk uniek!!!De bekkenband helpt voor mij ook niet.
Wat wel voor mij werkt is staan,zitten en(stevig door)lopen afwissellen en bij alles wat je doet je buikspieren aanspannen,aangezien ze dat zelf niet meer doen bij BI.En de stabbilisatieoefening bij veel pijn helpt ook,al moet je wel net zo lang door gaan tot je geen pijn meer voelt en dat is wel erg pijnlijk,maar het zet je bekken wel weer voor een tijdje op de goede plek!!!Ik moet wel iedere dag paracetamol slikken anders red ik het niet.
En forceer niets!!!Geef toe aan je pijn!!Vaak moet je de keuze maken iets te willen doen en iets anders te laten,daar had ik,en nu nog steeds wel,veel moeite mee.Ik ben pas 22 maar voel me 100!!!Ik werk in de zorg en dat was gelijk toen ik BI met 9weken zwangerschap kreeg veelste zwaar.En ondanks dat ik met allemaal vrouwen werk die kinderen hebben is er,nu nog steeds,veel onbegrip.Je ziet immers,behalve je dikke buik,niets aan de buitenkant!!!

Ik ga ook iedere middag een dutje doen.Dit moet ik ook wel om de slaap in te halen.Ik heb s ´nachts erg veel pijn aan mijn heupen en lig alleen maar te draaien in bed.En kussentjes helpen daarom bij mij  ook niet want die liggen door het draaien door het hele bed heen behalve waar ze moeten liggen.

Maar ik hoef niet zo lang meer,en ik hou mezelf iedere keer voor dat ik het voor een goed doel doe!!!Je krijgt er zoiets moois voor terug!!!!!

Ik wens jullie allemaal een hele fijne zwangerschap toe
en probeer er,ondanks de pijn,zoveel mogelijk van te genieten!!!!

groetjes chantal

 

[Anoniem]

Hoi iedereen!

Ik heb ook bekkenklachten. Met 23 weken  begon het allemaal. In het begin negeerde ik het, ik dacht dat de pijn er gewoon bij hoorde en wilde me niet aanstellen. Totdat ik 26 weken was... toen kon ik niet meer lopen, zitten, liggen, gewoon helemaal niets. Alles deed pijn en kostte heel veel moeite.  Het leek ook alsof mijn rechterbeen langer was dan de linker. Echt heel raar.

Ik had naar de vk gebeld en die had mij gelijk doorverwezen naar een geweldige fysio. Ik kon er gelukkig gelijk terecht. Toen bleek dat mijn bekken helemaal scheef zat. Ik heb 2 weken volledig thuisgezeten, wat behoorlijk frustrerend was omdat ik gewoon helemaal niets kon doen, wat ik niet gewend was. Niet schoonmaken, maar dus ook geen inkopen voor de kleine e.d. Ik moest idd ook een bekkenband om.

Eerst moest ik er 2 keer in de week heen. Mijn vriend en schoonmoeder brachten me er steeds heen aangezien  autorijden ook heel pijnlijk was. Echt super lief.  Maar geloof het of niet... nu, na  6 behandelingen ben ik zo goed als van de pijn af! Ik werk alweer 2 weken voor halve dagen en ben nu aan't uitbreiden naar 5 uur per dag. Ik heb geluk gehad dat de oefeningen en adviezen heel goed bij me helpen.

Ik wens iedereen (die nog zwanger zijn) nog een hele fijne zwangerschap!!!

Groetjes!

 

[Anoniem]

Hallo allemaal,
Voor mijn zwangerschap had ik al last van mijn heupen en ruggegraat.
En werd elke week behandeld door een manuele therapeut om te kijken of de SI-gewrichten niet moeilijk gingen doen.
Ik ben nu 35,4 weken zwanger en had nog nergens last van. Ook niet tijdens mijn staande, zware werk.
Tot vorige week zondag. Ik maakte een "sit & twist". Zitten en een verkeerde beweging maken, geheel onschuldig dus.  Gelijk de therapie gebeld.
Nu heb ik vorige week elke dag een behandling gehad. Pijn werd wel  iets minder.
Afgelopen vrijdag heeft de therapeut mijn heupen recht geknakt. Tranen stonden in mijn ogen. En het moest over gaan.
Helaas dus, na een week therapie en liggen moet ik er aan geloven. De laatste 4 1/2 week zal ik met deze pijn moeten leven.

Mijn tip is; Probeer een beetje lopen, zitten en liggen op je zij. Luister naar de pijn (lijkt wel kiespijn) en geef je eraan over. En gooi de emoties die er ook bij horen eruit.
Sauna/zwemmen in warm water verlicht voor mij. Bij een ander een beetje fietsen. Zorg ervoor dat de spierkracht niet verzwakt, anders wordt het erger.
En ga evt naar de fysio of manuele therapie om de spieren soepel te houden.
Blokeer het niet! Ontspannen lopen en rechtop blijven lopen is erg belangrijk. Anders ga je scheef of de andere spieren blokkeren. En doe niet te veel, verdeel je klusjes over de week. Warme kruik wil ook wel helpen om de spieren te voorzien van bloed en zuurstof.

Ik heb het de afgelopen dagen emotioneel erg moeilijk gehad. Na 3 dagen zwangerschapsverlof ging het mis en ik had zoveel plannen. Maar het is nu niet anders. Mijn dag bestaad nu uit, beetje lopen, zitten, klusjes in huis doen en op mijn zij liggen. En naar de sauna gaan om te zwemmen en ontspannen.  Genieten van het verlof is er dus niet bij en dat is erg jammer.

Suc6 allemaal!
Groetjes Mo