Ben 18 jaar en wil graag zwanger worden

Oh dat is niet zo mooi dan. Dan word het wel moeilijk. Ik twijfel heel erg de hele tijd. Nu kan ik nog kiezen. Ik was 90% overtuigt dat we het zouden gaan proberen, maar nu word dat wel anders. Ik wil mijn familie en de zijne niet opzadelen met mijn kind in huis. Maak je niet sneller kans als er een kind in het spel is, op een huurwoning?
 
quote: Daisey18 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('18-02-2009 13:26:38'));

Oh dat is niet zo mooi dan. Dan word het wel moeilijk. Ik twijfel heel erg de hele tijd. Nu kan ik nog kiezen. Ik was 90% overtuigt dat we het zouden gaan proberen, maar nu word dat wel anders. Ik wil mijn familie en de zijne niet opzadelen met mijn kind in huis. Maak je niet sneller kans als er een kind in het spel is, op een huurwoning?







Nee, helaas niet. Je zou anders is even contact moeten opnemen met de woningbouwvereniging. Die kunnen je daar wel meer over vertellen. Maar het hebben van een kind, is geen reden om een urgentieverklaring te krijgen.
 
Hoi Daisey!
O, wat herken ik mezelf in jouw verhaal!!!!
Ik was 18 en wilde zoooo graag moeder worden!Had 2 jaar een relatie met mijn vriend, kenden elkaar al 8 jaar, woonden 1 jaar samen dus wat stond ons in de weg???
Nou precies....onze woning!We hadden een 1 kamerflat, precies genoeg voor onze tweetjes toen, maar geen optie voor met een babietje erbij...Dus gingen we op zoek naar een nieuwe huurwoning, ik praat over 1998, toen hadden we dus zo een nieuwe woning, na 3 maanden verhuisden we naar een flat met 3 slaapkamers.En 1,5 jaar later was daar ons 1e dochtertje.Ik heb nog wel even in die tussenliggende tijd mijn rijbewijs gehaald, en een auto gekocht, vond dat erg handig voordat we een kindje kregen.
Mijn vriend had een vast inkomen, dus dat zat ook goed.
En zo begonnen wij dus.Dit is inmiddels 7 jaar geleden, onze oudste dochter is nu 7 jaar, ons 2e meisje is 4,5 jaar en onze jongste meid word volgende week alweer 1 jaar.
En ben nu 8 weken zwanger van nummertje 4.
Inmiddels wel al 4 jaar geleden verhuisd naar een groter huis met tuin, zijn nu 12,5 jaar samen en 2 jaar getrouwd.
Maar herken me echt in jouw verhaald.Dacht ook zo van:Ik wil een kind, wat heb ik daarvoor nodig, een huisje voor ons zelf was het bealngrijkste, en ik wilde onafhankelijk zijn, dus heb ik mijn rijbewijs gehaald, daar onze familie in een andere stad woonde en ik geen zin had om met een babietje telkens trein in, trein uit te moeten...
Het enige wat ik jou aanraad, (want ik heb het niet eens over je leeftijd, slaat nergens op, als jullie voelen dat jullie er aan toe zijn en samen een goed basis hebben van liefde en vertrouwen is dat het belangrijkste!)is wel een eigen huisje te hebben, dan ben je echt van NIEMAND afhankelijk.(Mijn nichtje kreeg een kind toen ze samen inwoonden bij haar schoonouders, hoe lief en aardig die eerst waren, des te bemoeieriger ze werden nadat hun dochtertje was geboren)Kan je maneen hypotheek krijgen op zijn salaris?Ik zou naar de bank stappen voor een informatief gesprek, want huren kan echt heeeeeel lang duren en inderdaad, een kindje geeft je tegenwoordig niet een urgentie verklaring.Al begin je met een flat, zo begonnen wij ook, wij hadden een flat van bijna 10 lang en 3 slaapkamers, zo trots waren wij daarmee destijds!!Was 18 en had een eigen huis!Moet zeggen, mijn man is ook ouder dan ik, hij was toen 26 jaar en dat scheelt wel.Hij had dus inderdaad een baan met vast contract, al veel werkervaring en zo kwam die flat dus ook snel.Misschien is dat huren nu wel moeilijk, kijk daarom eerst eens wat de bank voor jullie kan betekenen, wie weet kunnen jullie een hypotheek krijgen, en dan kunnen jullie eens rustig om je heen kijken wat de mogelijkheden zijn.En dan heb je naar mijn idee een mooie basis om aan een kindje te beginnen.
Succes!!!En laat even horen hoe het gaat!!
Groetjes Roos.

 
O, klein foutje, ik schreef hierboven dat we 1,5 jaar na de verhuizing onze 1e dochter kregen, maar dat was na 2,5 jaar...tussendoor een miskraam gehad...Had ik al helemaal weg gevaagd uit mijn hoofd ha ha!!
Groetjes Roos.
 
Heey roos!

Dat is echt toevallig heel veel dingen kloppen! Ja, als je een eigen huisje heb, heb je een basis. Daarom heb ik ook besloten af te wachten, en wat jij al zei misschien te kijken of we het proces ergens mee kunnen versnellen. Een koopwoning is ook moeilijk in deze tijd. Ik zal gedult moeten hebben ben ik bang haha. Maar een mooi verhaal. En gefeliciteerd met je 4e zwangerschap!  Jij heb gedaan wat je hart zei, en je ziet, het komt allemaal goed. Ik hoop dat ik snel nieuws heb. Bedankt he!!
groetjes Soraya
 
Hoi Soraya!
Grappig he, hoeveel herkenningspunten we hebben!!!
Moet je nagaan, ben bijna jaloers, daar ik dit jaar 30 ga worden....bah!!!!!!
Was altijd zo trots dat ik een 'jonge moeder' was!!!Toen mij oudste naar school ging, stond ik dus op het schoolplein met moeders van achter in de 30 terwijl ik 25 jaar was.Vond ik stiekem erg leuk!Niemand die me vroeg waarom ik zo jong was, niemand die vroeg of het mischien een ongelukje was, dit had ik namelijk wel verwacht...
Mijn schoonfamilie heeft er altijd moeite mee gehad dat ik zo jong was...maar dan te bedenken dat we al 5 jaar samen waren op het moment dat onze oudste werd geboren...(Enfin, mijn schoonfamilie...da's een heel ander verhaal, zien we al 2 jaar niet meer...ligt gelukkig ver achter me)
En nu, ben dus zwanger van de 4e, en ben een beetje bang voor de reacties...net wat jij zegt...ik volg echt mijn hart (uiteraard in samenwerking met mijn mannetje ha ha!).Heb (nog) geen echte carriere, uberhaupt nooit geweten wat ik zou willen doen op het arbeidsvlak.Het enige wat ik wilde was moeder worden.
Mijn moeder zei laatst nog dat ze het wel wist, dat ik jong moeder zou worden.Er zit 10 jaar verschil tussen mij en mijn jongste broer en hij was dan ook echt 'mijn babietje' toen hij werd geboren 19 jaar terug.Mijn moeder moest aan mij vragen wanneer zij weer eens de fles mocht geven, want dat deed ik bijna de hele dag!!
Maar, weet je, mijn zwakke plek is toch dat ik me nog teveel laat lijden door de omgeving...ik ben gewoon bang voor de negatieve reacties om mij heen als ik straks ga vertellen dat we een 4e kindje krijg...Overigens, wij hadden 12,5 jaar geleden aan het begin van onze relatie nooooit gedacht dat we zouden eindigen met 4 kindertjes!!!
Enfin, ben gewoon bang dat men gaat reageren als 'jemig, 4 kinderen, waar begin je aan!'Dit omdat een vriendin van me nu ook zwanger is van de 4e en veel onaardige  eerste reacties krijgt.Ze zei dat ze merkte dat de 1e reactie van mensen vooral  is dat wat als 1e in hen op komt, en vaak is dat dat ze het hebben van 4 kids op hun zlef projecteren...Alleen het verschil is dat WIJ 4 kids hebben straks en niet zij...Maar ja, je bent zwanger en hoe erg ik ook probeer me er dan niets van aan te trekken het raakt je toch...
Enfin, dat waren mijn probleempjes ha ha!!!Ben je 29 jaar, en  NOG steeds een beetje onzeker...

Een optie om alles een beetje te versnellen om een huisje te kopen is misschien je plaatje van je toekomstige woning  een beetje bij te stellen...
Wij hadden bedacht dat we ook in andere plaatsen om onze woonplaats heen konden kijkenMisschien zijn de wachtlijsten voor een huurwoning daar korter.
Bij mij kwam er wel bij dat ik dan mijn rijbewijs zou halen en een autootje zou aanschaffen, daar ik erg close ben met mijn ouders en ik onafhankelijk wilde zijn, als ik straks een kindje zou hebben...Want we zouden dus uit de woonplaats verhuizen waar mijn ouders woonden.(Zo grappig, een 'gemiddelde moeder in spe wil eerst graag een carriere op hebben gebouwd voordat er kinderen zou komen en ik wilde 'alleen' een huisje, een autootje en rijbewijs.Dat vond ik belangrijk!)
Kortom, misschien kan je verder om je heen in plaatsen kijken waar misschien niet lange wachtlijsten zijn voor een huurwoning.En wie weet kan je een hypotheek krijgen, het is inderdaad nu geen goed moment om nu een hypotheek te krijgen, maar als je vriend een vast contract heeft, jullie geen leningen e.d hebben zou er niet veel in de weg staan...Nou weet ik niet jullie persoonlijke omstandigheden, maar een gesprekje bij de bank is gratis...wie weet...En flatjes zijn vaak niet eens zo heel duur.

Kortom, ben echt enthousiast iemand tegen te komen die zulke bijna exact dezelfde wensen heeft dan ik had destijds!Dus sta helemaal achter je!!!Nogmaals, zodra je een huisje hebt voor jullie zelf heb je alle vrijheid en ruimte voor jullie kinderwens, en niemand die zich ermee kan bemoeien.
Succes, hoop dat je wat aan m'n tips hebt!
Groetjes Roos.
 
Heey roos!

Wat een verhaal. Klinkt als mijn droomverhaal. Sinds vandaag heb ik weer besloten ervoor te gaan. Ik wil dit gewoon en ik zet alles op alles om dit te doen. Daar ben ik dus ook zo bang voor, de reacties van mensen. Ik wil niet betuttelt worden en dat iedereen mij gaat vertellen hoe ik dit moet doen. Ben bang dat ze zich met mij gaan bemoeien en gaan vertellen hoe ik het helemaal niet wil. Ik wil mn mannetje, en onze zwangerschap samen beleven. Wil bij hem zijn. Ik heb altijd al zo graag een kindje gewild. En eigelijk op mn 16e. Ben ook bang dat mijn eigen leven voorbij is met een kindje. Dat ik alles verpest en alleen aan het kind denk. Ik denk dat ik me ei kwijt kan als moeder. Ik heb het altijd willen zijn. En nu heb ik zo'n fantastische man, dat mijn droom steeds dichterbij komt. Echt bedankt voor je mooie en lieve verhaal en tips, dat je de tijd geeft om alles te vertellen. Btw, hoe gaat het met je zwangerschap?

xxx
 
Terug
Bovenaan