nou filiz.. het is je vergeven hoor.
ik weet het zelf namelijk ook even niet meer.
ik hoop dat de gyn nog wat niet al te pijnlijke onderzoeken weet, zodat we misschien een oorzaak kunnen achterhalen.
dikke pech.. dat gaat er bij mij nu niet meer in. ik krijg steeds meer het gevoel dat er iets in mijn lichaam ervor zorgt dat een kindje geen kans krijgt. en hoe dat dan kan.. dat zoeken ze in het ziekenhuis maar uit.
lichamelijk heb ik af en toe nog wat steken. en daar op volgend een kloddertje bloed. mijn baarmoede ris overduidelijk schoon schip aan het maken daarbinnen.
gisteren had ik best veel pijn gehad. ik hoop dat het morgen meevalt..
eerst een drukke dag werken, en dan de hele middag en avond rapportgesprekken. ik hoop maar dat ik het trek.
geestelijk heb ik het er erg moeilijk mee. ik kan maar niet begrijpen waarom ons dit overkomt. mijn vriend is superlief voor me, maar ik kan het op dit moment niet echt waarderen. erg he.
hij snapt het gelukkig wel hoor.. hij zit er ook erg mee. hij zei gisteren dat hij bang was dat er iets met zijn zaad niet goed was, maar dat lijkt me onzin.. die vinden hun weg wel naar het eitje.
er is een kans dat ik in overleg met directie woensdag en donderdag niet naar school ga. maar dat ligt heel erg hoe het maandag en dinsdag gaat. (dinsdag heb ik ook nog een paar gesprekken) eingelijk stom dat ik niet gelijk even een paar dagen ziek meld, maar die gesprekken vind ik erg belangrijk en ik wil die eingelijk niet verschuiven.
vanavond even helemaal niks!