Bezige Bijtjes die al wat langer zoemen

nou meiden daar gaat mijn goede nieuws weer...
vanmorgen wilde ik weer een test doen voor een dikkere streep...
zie ik wat bloed in mijn onderbroek.

ik ga naar de wc en ja hoor... je raad het al.
geen zwangerschap meer voor mij.

ik weet even niet wat ik hiermee aan moet. 3 is toch echt teveel naar mijn idee. maar blijkbaar moet het weer gebeuren. en dat terwijl mijn schoonzus nu wel 6,5 weken zwanger is.. zucht!

gvd!
 
DIT IS EEN ZWARTE DAG OP DE BIJTJES FORUM !



Wat afschuwelijk Carina. Ik heb je even een persoonlijk berichtje gestuurd via Hyves.
Ik had ontzettend veel bewondering voor je hoe je er tot nu toe mee omging allemaal: het al lang bezig zijn voor een kindje en al twee miskramen achter de rug. Daar kunnen we allemaal heel erg veel van leren ! Maar nu dit.....houd een mens dit nog vol ?
Ik weet nu niet goed wat ik moet zeggen, ik zit hier achter de pc vol verbijstering en met dikke tranen in mijn ogen. Waarom moeten jullie zoveel pech hebben.
Nogmaals ik wens je enorm veel sterkte en geef je ook hier een mega dikke knuffel !
Ik wou dit ik iets voor je kon doen...........

Heel erg veel liefs, Sylvia



 
lief sylvia dat je zo met ons meeleeft!

ik loop nu erg met de gedachte te stoppen met proberen zwanger te worden.
een kindje zou erg leuk zijn, maar op deze manier raak ik mezelf alleen maar kwijt. de levenslustige, vrolijke carina raak ik zo langzamerhand kwijt.

mijn zwager zei dat ik daar volgende week wel weer anders over zou denken, maar dat weet ik nog zo net niet.
mijn vriend en ik hebben het toch ook goed met zijn tweetjes.

de rek is eruit.. ik wil wel sterk zijn, maar weet niet meer hoe.
 
Ik dacht ik ga hier weer eens kijken want vroeger schreef ik hier veel. Ik ben uiteindelijk na 53 rondjes en een berg hormonen  zwanger geworden en heb nu een dochter.
Ik wens jullie allemaal erg veel succes enne voor diegenen waarbij het echt langer duurt(dus langer dan de normale 1,5 jaar die ervoor staat!) ....DE AANHOUDER WINT DUS GEEF DE MOED NIET OP!!.

gr.ing
 
Hey Carina,

Je hoeft niet sterk te zijn ! Hou je maar niet groot want anders komt die klap er toch wel vroeg of laat een keer uit !! Je bent pas sterk als je je emotie durft te tonen.
Het beste is om hierover te rouwen, pas dan kun je het enigzins verwerken, niet als je maar door gaat en overheen stapt ! Dan barst over een tijdje de bom.
Ik praat uit ervaring............ik ben zelfs een tijdje naar een psychologe geweest. Dat heeft me enorm goed gedaan !!! Eigenlijk zou ieder mens van tijd tot tijd eens even naar zo'n iemand moeten gaan. We maken allemaal wel iets mee wat niet leuk is maar door de snelle wereld om ons heen draven we maar door en door. Af en toe eens pas op de plaats maken &  jezelf de spiegel voohouden is niet verkeerd. Even gal spuwen, even je ziel weer leeg maken. Dat geeft enorm veel kracgt, wijsheid en energie !!!
Maar goed....ik dwaal af........

Ik kan me ontzettend goed jouw gevoel voorstellen om voor een leven te kiezen zonder kinderen. Mijn man en ik hebben ons meteen vanaf het begin opgegeven voor adoptie omdat we voelde dat het niet zou gaan lukken. En zeker toen we dit bevestigd kregen storte onze wereld in. Ineens wordt er voor je beslist dat je geen kind krijgt: BAM ! We hadden toen ook zoiets van: ach ja we hebben het nu heel erg goed en dan gaan we gewoon een luxe leven tegenmoet met veel reizen en alles erop en eraan. Zo de beslissing was genomen, we zagen het al helemaal voor ons.
Maar toch na een paar dagen/weken begonnen we te twijfelen en zeker als mensen zeiden tja als je geen kinderen kunt krijgen dan krijg je een heel ander leven dan je had gedacht maar ach ja het heeft ook weer voordelen......PARDON ?!.....hoe kunnen mensen dat zeggen die zelf kinderen hebben.......en diep van binnen wilde we dat helemaal niet !!! Nu hebben we het geluk dat we voor IUI mogen gaan maar we denken er wel vaak aan dat de kans bestaat dat IUI of IVF niet zal baten en we alsnog alleen met ons tweetjes verder moeten, maar we blijven desondanks positief omdat we er een goed gevoel over hebben.

Om ons heen kennen we inmiddels een aantal (40+)mensen die ook geen kinderen hebben kunnen krijgen: een paar hebben IVF gehad en een paar hebben bewust gekozen dit niet te willen. We vinden veel steun bij deze mensen al vinden zij het nog steeds moeilijk om erover te praten. Het blijft pijnlijk, tenslotte missen ze toch het hebben van een gezin en het meemaken van zoveel moois.
Andere mensen kunnen makkelijk praten maar als die wens er heel sterk is blijft het altijd een gemis en de pijn zal er altijd zijn. Het is niet als een droomhuis dat onder je neus wordt verkocht. Tenslotte kan dat huis over 10 jaar weer te koop komen of je vindt een ander droomhuis. Kinderen wel of niet krijgen is voor altijd zwart-wit, ja-nee en die kans komt niet terug over 10 jaar.

Het doet enorm veel pijn wat jullie nu doormaken en nogmaals we begrijpen jullie gedachtengang maar al te goed. Het enige wat ik kan zeggen als ik spreek uit eigen ervaring is: neem de tijd voor dit rouwproces en rouw er ook echt om ! Verwerk het, zodat het een plekje krijgt. Ik weet zeker dat je dan over een tijdje zegt: diep van binnen wil ik nog steeds graag een kindje en ik ga ervoor, ik geef het nog niet op.
Later zeg je immers......had ik maar.....
Wacht het onderzoek af waarvan jullie in mei de uitslag krijgen en kijk dan hoe verder.

Maar voor nu: laat de traantjes maar gaan en neem alle rust !! Ik weet dat  dat heel  moeilijk is als je werkt en ook nog midden een verbouwing zit, maar gun jezelf de rust om het te verwerken.....dan duurt de verbouwing maar 1 maand langer. Jij en je relatie komt nu op plaats 1, niet die verbouwing.
Plan anders even een weekendje weg met je man.....even ertussen uit.

Zowel mijn man ( die ook heel erg met jullie meeleeft ! ) en ik wensen jullie beide ontzetten veel sterkte !!
En je weet......je mag me altijd mailen !!!

Heel erg veel liefs, Sylvia
 
Carina, ik las op een andere topic dat je naar de gyn gaat bellen. Daar doe je zeker goed aan !! Ik zou als ik jou was ook een afspraak maken om met de arts te praten.
Misschien dat ze al ander onderzoek kunnen doen of kunnen zeggen waaraan het zou kunnen liggen.
Hou je me op de hoogte ?!

Liefs, Sylvia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan