Een poosje geleden hadden Har en ik tijdens het eten een serieus gesprek over iets. ( tja dat gebeurt ook wel eens in het WESTLAND) Op een gegeven moment zie ik in mijn ooghoek een ondeugende blik te voorschijn komen: Hjerre kreeg schijnbaar niet genoeg aandacht...hij zet triomfantelijk zijn ellebogen op tafel, zet zijn hoofd erop en zegt keihard tegen ons......Mogge, zeg het dis, plukkie eal! Hoe bedoel je een westlander in de dop
Tegenwoordig moet Hjerre voor de kou een mutsmop
Vraag je hem iets voor je te doen zegt ie: ja tuurlek!
En is ie het daar niet mee eens: echt niet
Hij kent al vele sinterklaasliedjes uit zijn hoofd en de nieuwste is sinterklaasje bonne bonne bonne. Die zou hij wel eens voor zijn oma gaan zingen, maar meneer had zijn flauwe pruik op en zong: sinneklaasje bonne bonne lollo, gooi wat in mijn lege lege tonge, gooi wat in mijn lollo, dank je sinnelollo.
Groetjes Hanneke