Lydia spreekt eigenlijk alles wel goed uit (op cocaca na), dus op dat vlak geen peuterpraat. Wel een paar opmerkingen waarvan je soms steil achterover slaat:
Nou moet je me niet boos maken mama!
Als ik haar corrigeer omdat ze vervelend is: nou, nou, jij bent chagrijnig!
Ik ben verdrietig mama. Waarom? Omdat ik zo stout ben...
Je bent een wijsneus/lekker ding! Nee, ik ben geen wijsneus/lekker ding, ben een grote meid
Je bent een dreutelkeut (Achterhoeks koosnaampje geloof ik).Nee, ik ben geen dreutelkind.
Ze is wakker, wil haar uit bed halen: ik blijf nog even liggen hoor mama, ben nog een beetje moe, ga maar even weg! Vergezeld van een wegwuivend handje...
Ze zit op haar hurken, laat een flinke wind, dus ik vraag wat ik hoorde, zegt ze: dat was maar gewoon een geluidje hoor!
Als mij man net doet of ie in mijn auto wil stappen: nee, papa mag niet in de Chrysler, ga jij maar met de Aygo, de Chrysler is van mij, eh... van mama (na een blik van mij)
Het meest wijze vind ik nog het liedje met de Bijbelboeken vh Oude Testament dat ze helemaal uit haar hoofd kent (ok, Obadja spreekt ze uit als Jabodja, who cares?). Klinkt echt heel bezopen als je tweejarige dat met luide stem dwas door de Kruidvat zingt (zeker als de auteur van het liedje 1 gangpad verder staat, dat was erg grappig!)
Ze heeft het al weken over op vakantie gaan, loopt ze met NIjntje tas met hello Kitty mobieltje erin naar de voordeur: ik ga naar Praag hoor! Nou, ze heeft haar zin, we gaan met de kerst 5 dagen naar Berlijn. Haar reactie: Jippie!!! Ik ga daar ook cocacataart eten hoor, en in de ballenbak, denk het wel hoor! Tuurlijk meid, moet te regelen zijn.
En zo kraamt ze nog veel meer uit, echt ontzettend grappig wat ze allemaal al onder woorden weet te brengen. En dan lijkt ze zo groot, maar 2 jaar en 4 maanden is toch eigenlijk nog maar heel klein...
Groetjes, Rianne en wijsneus Lydia
