Derde kindje deel 3

He Edith,
Kijk je uit dat je niet depri wordt van al die gedachtes.
Een zwangerschap is nou eenmaal niet te plannen.
Zou mooi zijn dat je je agenda kan pakken en kijkt wanneer je wilt bevallen enz, maar dat gaat nou eenmaal niet.Het komt ook nooit op het juiste moment. Maar als het eenmaal zover is zal alles vanzelf op zijn plek komen.

Gezien je leeftijd zou ik gewoon rustig doorgaan met de gedachte; als het komt dan komt het. Tot dat moment gewoon doorgaan met de dagelijkse beslommeringen.

Janien
 
Hoi Edith,

Sluit me aan bij de andere meiden. Ik neem dan wel geen bedrijf over maar voor mijn werk doe ik regelmatig projecten in binnen- en buitenland. Ook voor de zomervakantie was ik druk aan het voorbereiden voor een project dat van oktober dit jaar tot februari volgend jaar gaat lopen. Maar ja, ik was al wel zwanger en had (als alles goed was gegaan) dan met de Kerst met verlof gegaan. Dat was dan wel lastig geweest (er is geen vervanger binnen ons bedrijf met dezelfde opleiding) maar daar hadden ze echt wel een oplossing voor gevonden. Heb nu ondervonden dat iedereen te vervangen is. Door de mk in juni ben ik sindsdien uit de roulatie (in goed overleg met mijn baas en de bedrijfsarts) maar ze hebben mijn lopende projecten toch onder weten te brengen bij een externe consultant en bij wat collega's. Het is voor hun wel schipperen maar ze hebben me verzekerd dat ze zich wel redden. En dat is ook zo, er kan altijd een oplossing gevonden worden. Laat de natuur haar gang gaan en raak "gewoon" zwanger. Uiteindelijk is het je gezin dat je gelukkig maakt, niet je werk.

Liefs, Chris
 
Joepie...krampjes!

Klinkt waarschijnlijk vrij vreemd dat ik blij ben met "pijntjes"....maar ik ben zo opgelucht dat ik nu eindelijk krampjes voel die aangeven dat er hard gewerkt wordt in mijn baarmoeder! Wat een opluchting!

Groetjes van een blije Chris.
 
Hoi Astrid,

Ik ben nu idd 14 weken zwanger.
A.s. dinsdag weer naar de VK, hartje luisteren.
Toch weer spannend! Stom he, door heel dat gebeuren blijft het deze keer steeds heel erg spannend.
Niet dat ik dat bij dochter en zoon niet had, maar dat was een gezonde spanning.
Nu ben ik echt steeds bang voor slecht nieuws. Bah!

Maar goed, toch maar van het goede uitgaan he! Het buikje groeit (nou ja, buikje...) en ben nog steeds misselijk. Gaan er maar van uit dat dat goede tekenen zijn.

Hoe voel jij je verder?
Kan me voorstellen dat je het ook leuk vind om met meiden te kletsen die idd ook al (2) kinderen rond hebben lopen.
Is toch even anders dan de eerste ;-)

Groetjes Suus
 
Hoi Chris,

Dat klinkt gunstig! Dat je nu herkenbare krampjes hebt!
Ik snap je helemaal hoor, over die onzekerheid.
Ook al was de 2de miskraam ineens geen miskraam meer, het heeft mijn onzekerheid wel zo mogelijk nog groter gemaakt. Baal daar zo van, want ik zou zo graag gewoon willen genieten! Maar zelfs nu (14 weken) ben ik nog steeds onzeker.

Ik heb het idee dat ik de kleine gisterenavond gevoeld heb. Zal blij zijn als ik de kleine iedere dag ga voelen, dat zal een groot stuk van mijn onzekerheid wegnemen.

Ik heb helaas geen tips voor je om van de onzekerheid af te komen. Hopelijk gaat de tijd toch een beetje snel voor je! Wanneer mag je voor je eerste echo?

Groetjes Suus
 
Hoi Edith,

Ook jouw twijfels komen me bekend voor.
Maar gelukkig waren wij er alweer snel uit en was de wens gewoon te groot om zo te blijven denken.
Ik kan me voorstellen dat het misschien niet helemaal perfecte planning zal zijn, maar persoonlijk zou ik de kans denk ik niet laten lopen.
Maar dat is misschien mijn eigen bijgeloof hoor!
En voor hetzelfde geld duurt het nu nog even en heb je je er voor niks druk om gemaakt.
Ik dacht zelf ook toen ik de 2de keer hoorde dat het mis was (wat later niet zo was gelukkig) dat we de natuur maar z'n beloop moesten laten gaan.
Was dan in ieder geval voorlopig even niet terug gegaan naar het ziekenhuis.
Maar goed, het blijft jouw (jullie) eigen beslissing natuurlijk!
Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt! En als dat betekend dat je het deze maand wilt uitstellen, dan moet je dat zeker doen!

Succes met je beslissing!

Groetjes Suus
 
Hoi Edith, Ook ik kende die gedachte over of het wel uitkwam. Mijn man was zijn baan kwijt bij de eerste, ik bij de tweede, en nu is mijn man weer zijn baan kwijt. We hebben nog wat ziektes in het gezin en omgeving gehad, waarbij we ook dachten: nog een kind is niet verstandig nu.

Maar toch. Een kind is levenslang, ziekte, werkeloosheid, je huidige werk, te klein huis, bekkeninstabiliteit... het is allemaal maar tijdelijk. En werkelijk niemand in onvervangbaar. Behalve familie; moeders, kinderen.

Voor mij gold heel erg het gevoel dat mijn sterktste wens, een kind, vervult was. Twee gezonde kids zelfs. Maar er was nog een soort rest-wens: nog zo'n kleintje. En dus zijn wij er, ondanks dat de situatie niet helemaal naar was, toch gegaan voor een derde kindje. En het voelt tot nu toe goed.

Suus: jouw onzekerheid herken ik overigens ook. Ik heb het de hele zwangerschap al. Maar ervcaren vriendinnen en mijn moeder herkenden het: je weet hoe kwetsbaar je bent nu je al kids hebt. En bij 2 gezonde kids heb ik ook wel eens het gevoel het lot te tarten met nog eentje te willen. Ik ben minder nuchter dan vroeger. Maar ondertussen geniet ik er wel van. Zeker na de goede 20-weken echo. En ik voel het kriebelen in mijn buik.

Hopelijk ben jij ook snel zover, want ik voelde deze al met 14 weken!
 
Lieve meiden,
dank voor de fijne woorden.
Ben niet echt depri hoor. Maar soms slaat de twijfel zo toe.
Zit toch nog erg met het "waarom" van de 2 mk. en vooral de laatste...

Jullie hebben gelijk. Gewoon de natuur zijn gang laten gaan. Het komt toch "nooit" uit. En als ik 80 ben, lach ik erom dat ik 4 mnd iemand in heb moeten huren.
Ben ook bang dat ik anders later heel veel spijt krijg dat ik mijn werk belangrijker vond dan mijn kind.

ben vanuit mijn werk gewend om alles te regelen en onder controle te hebben.
Dus moet er nogal aan wennen, dat het nu helemaaaaaal niet gaat zoals ik wil, hahahaha!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan