A
Anoniem
Guest
janien, je mag al bijna naar de vk!! spannend, hoor....
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
A
Anoniem
Guest
Lynn, allereerst welkom op ons derde-kindje forum.
De twijfels die jij laat horen hebben mij ook heel lang bezig gehouden.
Ik denk dat iedereen dat heeft.
Ik zie mezelf soms ook `s morgens als een chaoot door het huis sjezen, "onderhandelen"met dochterlief omdat ze echt graag dat roze jurkje aan wil i.p.v. de warme spijkerbroek.....en zoonlief probeert te kalmeren die krijst dat hij mama wil en niet oma!!!! en dan nog vlug even een beker chocomel omgooit!!!
Die ochtenden zijn er zeker wel eens bij!!!
En dan de financiële kant....alles is duur, een kind ook! Natuurlijk bezorgt het me wel eens de kriebels hoe dat moet met drie kinderen. Maar we hebben er nu twee. Maakt dat echt zo veel uit?? Ik kan niet in de toekomst kijken. Ik weet niet hoeveel een studie over 15 jaar kost. Ik weet niet óf mijn kinderen gaan studeren. Ik weet niet hoe het allemaal gaat lopen. Ik weet alleen dat ons gevoel voor nóg zo een wondertje héél sterk is. Ik heb héél vaak bij mezelf gedacht: het is goed zo. We hebben twee kinderen, we kunnen lekker leven. We kunnen ons vanalles permitteren. We laten het bij twee. Maar direct kwam weer dat vervelende gevoel.........nee die beslissing is niet goed.....
Wij hebben er heel lang over nagedacht. We hebben uiteindelijk besloten ervoor te gaan......nadat we deze knoop eindelijk hebben doorgehakt, voel ik me héél fijn! Ik weet dat dit goed is. Mijn kinderen zullen het altijd goed hebben. Daar zorgen wij wel voor.
En wat dat chaotische en drukke betreft....(met name in de ochtend) tja, dat is een nieuw ritme dat weer gevonden moet worden. Net als bij de eerste en bij de tweede....
Toen is het gelukt, dus nu lukt dat ook weer.
Onze twee kinderen waren absoluut geen makkelijke baby`s. Het eerste jaar was bepaald geen pretje. Mijn dochter heeft negen maanden continue gehuild......zonder te overdrijven....Ze was alleen stil en ze sliep alleen bij ons op de arm. Niet in de wagen, niet in de auto, niet met speciale liedjes, andere voeding......
Na negen maanden bleek ze een beklemming te hebben in haar nekje......
3 behandelingen later sliep ze als een roosje.......ze was toen negen maanden oud. Toen ze 1 jaar was, werd ze ziek......steeds maar zieker. Artsen vonden dat we ons aanstelden........hebben ons 4 maanden laten aanmodderen en toen werd ze acuut opgenomen. Ze blijkt een chronische darmziekte te hebben en moet haar hele leven een heel streng dieet volgen.......bepaald niet makkelijk.
Met onze zoon ging het een stuk beter, maar toen hij 4 maanden oud was kreeg hij last van eczeem. Zo erg, dat zijn hele voorhoofd ontstoken raakte van het openwrijven van zijn huidje........hij bleek allergisch te zijn voor koemelk, soja, kippen-ei, noten en pinda! Hoera! weer een hoofdprijs! Mama ging op dieet, ivm de borstvoeding. Het ging gelukkig weer beter. Een slaper is hij nooit geweest. Hij was bijna twee toen hij de eerste keer `s nachts doorsliep!!!!
Reden genoeg om NIET aan een derde te beginnen, toch?????
Mischien zal dit ook wel een reactie zijn die we straks moeten aanhoren.
Maar toch.......wij WiILLEN dit heel graag. Natuurlijk bestaat de kans dat ook dit kind slecht slaapt....(zit waarschijnlijk in de genen, hhahaha)
Maar het is ons twee keer gelukt, dit lukt ook een derde keer......wij zijn inmiddels ervarings-deskundige met huilbaby`s en voedingsproblemen. Dus ook voor dit kindje doen we dit met ale liefde!
Hahaha, en zo eerste jaar is toch zó voorbij!
Mijn nichtje heeft drie kinderen, had die twijfels ook. Zij zei tegen mij: je zult NOOIT spijt krijgen van een kindje , je kunt alleen maar spijt krijgen omdat je het niet gedaan hebt! En dat denk ik dus ook
Maar goed, die twijfels heeft iedereen en dat is maar goed ook. Over een kindje moet je goed nadenken en je moet er allebei achter staan.
In mijn werk zie ik helaas heel veel kinderen die het thuis niet goed hebben omdat , volgens mij, deze keuze te snel gemaakt is.
Weer een vreselijk lang verhaal van mij. Ik ben duidelijk niet zo goed in kort en bondig!!! Maar ik wilde je "even"laten weten wat voor ons uiteindelijk belangrijk was....
Veel succes met beslissen....
Estelle
De twijfels die jij laat horen hebben mij ook heel lang bezig gehouden.
Ik denk dat iedereen dat heeft.
Ik zie mezelf soms ook `s morgens als een chaoot door het huis sjezen, "onderhandelen"met dochterlief omdat ze echt graag dat roze jurkje aan wil i.p.v. de warme spijkerbroek.....en zoonlief probeert te kalmeren die krijst dat hij mama wil en niet oma!!!! en dan nog vlug even een beker chocomel omgooit!!!
Die ochtenden zijn er zeker wel eens bij!!!
En dan de financiële kant....alles is duur, een kind ook! Natuurlijk bezorgt het me wel eens de kriebels hoe dat moet met drie kinderen. Maar we hebben er nu twee. Maakt dat echt zo veel uit?? Ik kan niet in de toekomst kijken. Ik weet niet hoeveel een studie over 15 jaar kost. Ik weet niet óf mijn kinderen gaan studeren. Ik weet niet hoe het allemaal gaat lopen. Ik weet alleen dat ons gevoel voor nóg zo een wondertje héél sterk is. Ik heb héél vaak bij mezelf gedacht: het is goed zo. We hebben twee kinderen, we kunnen lekker leven. We kunnen ons vanalles permitteren. We laten het bij twee. Maar direct kwam weer dat vervelende gevoel.........nee die beslissing is niet goed.....
Wij hebben er heel lang over nagedacht. We hebben uiteindelijk besloten ervoor te gaan......nadat we deze knoop eindelijk hebben doorgehakt, voel ik me héél fijn! Ik weet dat dit goed is. Mijn kinderen zullen het altijd goed hebben. Daar zorgen wij wel voor.
En wat dat chaotische en drukke betreft....(met name in de ochtend) tja, dat is een nieuw ritme dat weer gevonden moet worden. Net als bij de eerste en bij de tweede....
Toen is het gelukt, dus nu lukt dat ook weer.
Onze twee kinderen waren absoluut geen makkelijke baby`s. Het eerste jaar was bepaald geen pretje. Mijn dochter heeft negen maanden continue gehuild......zonder te overdrijven....Ze was alleen stil en ze sliep alleen bij ons op de arm. Niet in de wagen, niet in de auto, niet met speciale liedjes, andere voeding......
Na negen maanden bleek ze een beklemming te hebben in haar nekje......
3 behandelingen later sliep ze als een roosje.......ze was toen negen maanden oud. Toen ze 1 jaar was, werd ze ziek......steeds maar zieker. Artsen vonden dat we ons aanstelden........hebben ons 4 maanden laten aanmodderen en toen werd ze acuut opgenomen. Ze blijkt een chronische darmziekte te hebben en moet haar hele leven een heel streng dieet volgen.......bepaald niet makkelijk.
Met onze zoon ging het een stuk beter, maar toen hij 4 maanden oud was kreeg hij last van eczeem. Zo erg, dat zijn hele voorhoofd ontstoken raakte van het openwrijven van zijn huidje........hij bleek allergisch te zijn voor koemelk, soja, kippen-ei, noten en pinda! Hoera! weer een hoofdprijs! Mama ging op dieet, ivm de borstvoeding. Het ging gelukkig weer beter. Een slaper is hij nooit geweest. Hij was bijna twee toen hij de eerste keer `s nachts doorsliep!!!!
Reden genoeg om NIET aan een derde te beginnen, toch?????
Mischien zal dit ook wel een reactie zijn die we straks moeten aanhoren.
Maar toch.......wij WiILLEN dit heel graag. Natuurlijk bestaat de kans dat ook dit kind slecht slaapt....(zit waarschijnlijk in de genen, hhahaha)
Maar het is ons twee keer gelukt, dit lukt ook een derde keer......wij zijn inmiddels ervarings-deskundige met huilbaby`s en voedingsproblemen. Dus ook voor dit kindje doen we dit met ale liefde!
Hahaha, en zo eerste jaar is toch zó voorbij!
Mijn nichtje heeft drie kinderen, had die twijfels ook. Zij zei tegen mij: je zult NOOIT spijt krijgen van een kindje , je kunt alleen maar spijt krijgen omdat je het niet gedaan hebt! En dat denk ik dus ook
Maar goed, die twijfels heeft iedereen en dat is maar goed ook. Over een kindje moet je goed nadenken en je moet er allebei achter staan.
In mijn werk zie ik helaas heel veel kinderen die het thuis niet goed hebben omdat , volgens mij, deze keuze te snel gemaakt is.
Weer een vreselijk lang verhaal van mij. Ik ben duidelijk niet zo goed in kort en bondig!!! Maar ik wilde je "even"laten weten wat voor ons uiteindelijk belangrijk was....
Veel succes met beslissen....
Estelle
A
Anoniem
Guest
@Lynn.
ik snap je twijfel, hoor. Ik heb die ook wel gehad. Toen mijn dochters jonger waren vond ik het erg druk. Nu zijn ze 3 (bijna 4) en 5. Uit de luiers, kunnen zelf eten, zelf aankleden en bijna allebei naar school. Dit vind ik al veel rustiger. Een babietje erbij zie ik best zitten. Zal soms best tegenvallen, weer gebroken nachten, middagslaapjes, etc etc. Bij mij geld wel een beetje het "nu of nooit" principe. Met 38 vind ik me behoorlijk oud om moeder te worden, maar ik heb altijd het gevoel gehad er 3 te willen.
Ach, en met 2 kinderen heb je toch al een soort systeem in huis draaien, waar er best nog een bij kan.
Wat betreft financien en plek in huis hebben wij gelukkig geen probleem. Ik kan niet voor jou spreken , maar voor een 3e is natuurlijk wel de vergoeding voor opvang het hoogst. maar gratis is het nooit...Enne, 2 kinderen op een kamer kan toch prima? Of zelfs 3, met een hoogslaper.
Maar, als je echt veel twijfels hebt, zeker of je de drukte aankan, kun je misschien nog beter een half jaartje het aanzien?
dan zijn je zoon en dochter ook iets ouder en zelfstandiger en zie je het misschien beter zitten?
Lastig he? Onze oma's hadden weinig te kiezen, die van mij heeft 14 kinderen gekregen, geloof niet dat zij zich druk maakte of het wel in hun woning paste...
ik snap je twijfel, hoor. Ik heb die ook wel gehad. Toen mijn dochters jonger waren vond ik het erg druk. Nu zijn ze 3 (bijna 4) en 5. Uit de luiers, kunnen zelf eten, zelf aankleden en bijna allebei naar school. Dit vind ik al veel rustiger. Een babietje erbij zie ik best zitten. Zal soms best tegenvallen, weer gebroken nachten, middagslaapjes, etc etc. Bij mij geld wel een beetje het "nu of nooit" principe. Met 38 vind ik me behoorlijk oud om moeder te worden, maar ik heb altijd het gevoel gehad er 3 te willen.
Ach, en met 2 kinderen heb je toch al een soort systeem in huis draaien, waar er best nog een bij kan.
Wat betreft financien en plek in huis hebben wij gelukkig geen probleem. Ik kan niet voor jou spreken , maar voor een 3e is natuurlijk wel de vergoeding voor opvang het hoogst. maar gratis is het nooit...Enne, 2 kinderen op een kamer kan toch prima? Of zelfs 3, met een hoogslaper.
Maar, als je echt veel twijfels hebt, zeker of je de drukte aankan, kun je misschien nog beter een half jaartje het aanzien?
dan zijn je zoon en dochter ook iets ouder en zelfstandiger en zie je het misschien beter zitten?
Lastig he? Onze oma's hadden weinig te kiezen, die van mij heeft 14 kinderen gekregen, geloof niet dat zij zich druk maakte of het wel in hun woning paste...
A
Anoniem
Guest
Als we het dan toch over praktische problemen en financien hebben:
hebben jullie enig idee of er 3 kinderzitjes op een achterbank van een auto passen???
hebben jullie enig idee of er 3 kinderzitjes op een achterbank van een auto passen???
A
Anoniem
Guest
Edith, dat ligt er helemaal aan wat jullie voor auto hebben!
Vraag ik me eigenlijk wel af... hoe doen jullie dat eigenlijk allemaal met dat onderbrengen van de kindjes??? Heeft bij jullie ieder kind een eigen kamer??? Slapen ze samen of slaapt de toekomstige baby bij papa en mama??
Groetjes Estelle
(wat een kort berichtje zeg, wordt nog wat met mij!)
Vraag ik me eigenlijk wel af... hoe doen jullie dat eigenlijk allemaal met dat onderbrengen van de kindjes??? Heeft bij jullie ieder kind een eigen kamer??? Slapen ze samen of slaapt de toekomstige baby bij papa en mama??
Groetjes Estelle
(wat een kort berichtje zeg, wordt nog wat met mij!)
A
Anoniem
Guest
Estelle: een citroen xantia break stationwagen. wel 3 gordels achterin, maar of het breed genoeg is...
wat de kamers betreft. we hebben verbouwplannen. maar eerst gaan mijn dochters nog samen op een kamer en krijgt de baby een aparte kamer. alleen de eerste paar weken bij ons.
wat de kamers betreft. we hebben verbouwplannen. maar eerst gaan mijn dochters nog samen op een kamer en krijgt de baby een aparte kamer. alleen de eerste paar weken bij ons.
A
Anoniem
Guest
goedemorgen allemaal.
ik heb vannacht voor het eerst sinds een paar weken zo lekker geslapen dat ik het hier gewoon even melden wil.
iedereen hier heeft de buikgriep gehad en daarvoor had mn jongste zoontje een long ontsteking dus ging er elke nacht minstens 1 keer uit.
nu is iedereen weer gezond en dat heb ik ook geweten vannacht.
als we een derde kindje krijgen leggen we de oudste twee samen op een (grote) kamer.
de baby heeft dan een kamertje voor zichzelf.
we hebben wel een zolder maar vind de oudste daar ook nog te jong voor.
dus denk dat dit een prima oplossing is.
ik heb vroeger ook altijd bij mn zus p de kamer geslapen en natuurlijk hadden we wel eens ruzie maar verder heb ik er goede herinneringen aan.
groetjes Wendy
ik heb vannacht voor het eerst sinds een paar weken zo lekker geslapen dat ik het hier gewoon even melden wil.
iedereen hier heeft de buikgriep gehad en daarvoor had mn jongste zoontje een long ontsteking dus ging er elke nacht minstens 1 keer uit.
nu is iedereen weer gezond en dat heb ik ook geweten vannacht.
als we een derde kindje krijgen leggen we de oudste twee samen op een (grote) kamer.
de baby heeft dan een kamertje voor zichzelf.
we hebben wel een zolder maar vind de oudste daar ook nog te jong voor.
dus denk dat dit een prima oplossing is.
ik heb vroeger ook altijd bij mn zus p de kamer geslapen en natuurlijk hadden we wel eens ruzie maar verder heb ik er goede herinneringen aan.
groetjes Wendy
A
Anoniem
Guest
Hoi dames,
Sorry dat ik zo lang niks van me heb laten horen maar het is bij ons carnaval dus lekker op stap geweest. Ik heb donderdagavond een test gedaan omdat ik wou weten of ik zwanger was tijdens de carnaval, maare de test was negatief.
Zaterdag dus heerlijk gaan stappen met toch wel een beetje teveel alcohol. Maar dat mocht (dacht ik). We sliepen bij mijn tante en we moesten zondag even naar huis om onze dieren eten te geven. Ik zei tegen mijn man: ik ga toch nog maar een keer testen want ik was nog steeds niet ongesteld. En wat denk je???
YES YES ik ben ook zwanger, de eerste ronde, na een hersteloperatie van mijn sterilisatie! Ik snap er nog steeds niks van, het dringt niet echt tot ons door maar zijn supergelukkig natuurlijk. Dit hadden we echt nooi verwacht, ook niet omdat het zaad van mijn man wat minder van kwaliteit en een mindere hoeveelheid zou zijn.
Dus bij ons heerst een en al ongeloof. De rest van de carnaval hebben we dus maar afgeblazen want drinken doe ik nu dus echt niet. Ik ben 31 oktober uitgerekend (dan ben ik precies 1 jaar getrouwd!).
11 maart moet ik naar de gyn ivm mijn hersteloperatie. Op controle dus. Hij zal ook versteld staan, net als wij.
Nu dus 5 weken zwanger en we gaan het 9 mei tegen iedereen vertellen want dan vieren wij ons huwelijksfeest en is iedereen aanwezig. Op een paar uitzonderingen na hoort iedereen het dan. Ik ben dan 15 weken en zijn de kritieke weken ook achter de rug.
Ik zal het lijstje aanpassen zometeen!
Iedereen heel veel succes!
Groetjes Joyce
Sorry dat ik zo lang niks van me heb laten horen maar het is bij ons carnaval dus lekker op stap geweest. Ik heb donderdagavond een test gedaan omdat ik wou weten of ik zwanger was tijdens de carnaval, maare de test was negatief.
Zaterdag dus heerlijk gaan stappen met toch wel een beetje teveel alcohol. Maar dat mocht (dacht ik). We sliepen bij mijn tante en we moesten zondag even naar huis om onze dieren eten te geven. Ik zei tegen mijn man: ik ga toch nog maar een keer testen want ik was nog steeds niet ongesteld. En wat denk je???
YES YES ik ben ook zwanger, de eerste ronde, na een hersteloperatie van mijn sterilisatie! Ik snap er nog steeds niks van, het dringt niet echt tot ons door maar zijn supergelukkig natuurlijk. Dit hadden we echt nooi verwacht, ook niet omdat het zaad van mijn man wat minder van kwaliteit en een mindere hoeveelheid zou zijn.
Dus bij ons heerst een en al ongeloof. De rest van de carnaval hebben we dus maar afgeblazen want drinken doe ik nu dus echt niet. Ik ben 31 oktober uitgerekend (dan ben ik precies 1 jaar getrouwd!).
11 maart moet ik naar de gyn ivm mijn hersteloperatie. Op controle dus. Hij zal ook versteld staan, net als wij.
Nu dus 5 weken zwanger en we gaan het 9 mei tegen iedereen vertellen want dan vieren wij ons huwelijksfeest en is iedereen aanwezig. Op een paar uitzonderingen na hoort iedereen het dan. Ik ben dan 15 weken en zijn de kritieke weken ook achter de rug.
Ik zal het lijstje aanpassen zometeen!
Iedereen heel veel succes!
Groetjes Joyce