Hoi allemaal
Ik ben een tijd niet meer hier geweest. Sommigen zijn voor mij al bekend maar mijn ervaring met de Nipt is niet fijn. Ik ben besloten de nipt te doen na ik mijn kleine was verloren met 18 weken aan waarschijnlijk een losgelaten placenta of niet goed functionerende. Ik wilde weten met de volgende zwangerschap of dit goed zat zover ze dat kunnen en deed hiervoor de Nipt. Uiteindelijk was dit goed maar kregen de mededeling dat ons kindje mogelijk trisomie 13 heeft en niet levensvatbaar zou zijn. Mijn wereld stond stil en op zijn kop. En nog steeds. Ik kon het niet geloven want dit kindje voelt zo goed. We hebben tot heden uitgebreide echo's gehad en de uiterlijke kenmerken die hierbij horen is er niet 1 van te vinden. Besloten geen vruchtwaterpunctie te doen omdat ik bang was na al onze pech dit de vliezen zou gaan breken. Ik durfde met hem verdere slechte berichten de zwangerschap mogelijk af te breken. Achteraf hoorde ik ook met zo'n uitslag de Nipt erg onbetrouwbaar is. Wat heb ik mezelf op de hals gehaald. We hebben besloten de gok te nemen en door te zetten tot we met zekere berichten komen dat het mogelijk niet goed is met de kleine. Met de 20 weken kregen we weer een klap. Onze kleine heeft een ernstige hartafwijking TGA genoemd. Is wel een ernstige hartafwijking maar goed te opereren. Ook dit is niet te linken aan die trisomie 13 want dat was meteen onze vraag natuurlijk. Is dit dan gewoon teveel pech en toeval bij elkaar? Ik ben op dit moment 32,5 week en tot nu doet onze kleine het heel goed. We moeten bevallen in Rotterdam ivm de juiste artsen en over 4 weken doen we de vruchtwaterpunctie om eindelijk te horen of ons kindje wel of niet die trisomie 13 heeft. Dat is belangrijk voor het verdere verloop. We hebben ons volledig aan de zijlijn moeten zetten zodat onze kleine de eerlijkste kans krijgt. Want door de hartafwijking heeft ze pas overlevingskans vanaf week 34. We gaan kapot van de spanning maar weten ook dat 3 op de 4 uiteindelijk die trisomie 13 niet heeft en gezond is. Laat je niet zomaar wat wijs maken door die test als je vervelend nieuws krijgt. Wij weten nog niet of de test het wel of niet goed heeft maar ik denk dat niet met onszelf konden leven als we die punctie hadden gedaan, dit in het ergste geval mijn vliezen zou breken, mijn kindje kwijt zou raken en nadien moeten horen dat ons kindje die trisomie 13 niet zou hebben. Als dit uiteindelijk goed afloopt voor ons kijk ik terug op een verschrikkelijke zwangerschap vol angst, spanning, veel onderzoeken en onzekerheid. Niets kunnen ondernemen zoals leuk shoppen. Mooi kinderkamertje maken etc. Weet waar je aan begint als je die test doet. Sta wel stil bij de consequenties als de uitslag niet is wat je hoopt. De test is voor goed nieuws heel betrouwbaar maar in geval van slecht nieuws heel erg onbetrouwbaar. Ik doe ongeacht hoe dit afloopt voor ons deze test nooit weer. Ik hoor de laatste weken heel veel slechte verhalen van mensen die een slechte uitslag kregen een uiteindelijk wel een gezond kind. Je zal maar beslissingen moeten nemen die achteraf fout waren of niet nodig waren. Ik vind nu achteraf de test te gevaarlijk... maar ik snap als iemand hier nog onbezonnen in stapt anders denkt maar echt waar de test is heel onbetrouwbaar. Vraag je af of dit is wat je nodig hebt. Vooral als je alleen nog maar goede berichten hebt gehad en geen redenen nog hebt. Geniet dan van je zwangerschap. Vroeg of laat je raakt in het ergste geval je kindje kwijt maar je moet hetzelfde doorstaan. Vanaf 12 a 13 weken moet je al bevallen . En onthoud dat als je kindje echt wat zal hebben het zichzelf vaak al in de zwangerschap zelf aanbreekt. Mijn eerste kindje verliezen was verschrikkelijk maar dit is vanzelf gebeurd. De natuur heeft helaas beslist en ik heb niet een keuze hoeven maken. Als je voor een keuze maken komt wordt het echt wel pittig. Verdiep je goed in de Nipt is mijn advies. Sterkte en succes allemaal
Ik ben een tijd niet meer hier geweest. Sommigen zijn voor mij al bekend maar mijn ervaring met de Nipt is niet fijn. Ik ben besloten de nipt te doen na ik mijn kleine was verloren met 18 weken aan waarschijnlijk een losgelaten placenta of niet goed functionerende. Ik wilde weten met de volgende zwangerschap of dit goed zat zover ze dat kunnen en deed hiervoor de Nipt. Uiteindelijk was dit goed maar kregen de mededeling dat ons kindje mogelijk trisomie 13 heeft en niet levensvatbaar zou zijn. Mijn wereld stond stil en op zijn kop. En nog steeds. Ik kon het niet geloven want dit kindje voelt zo goed. We hebben tot heden uitgebreide echo's gehad en de uiterlijke kenmerken die hierbij horen is er niet 1 van te vinden. Besloten geen vruchtwaterpunctie te doen omdat ik bang was na al onze pech dit de vliezen zou gaan breken. Ik durfde met hem verdere slechte berichten de zwangerschap mogelijk af te breken. Achteraf hoorde ik ook met zo'n uitslag de Nipt erg onbetrouwbaar is. Wat heb ik mezelf op de hals gehaald. We hebben besloten de gok te nemen en door te zetten tot we met zekere berichten komen dat het mogelijk niet goed is met de kleine. Met de 20 weken kregen we weer een klap. Onze kleine heeft een ernstige hartafwijking TGA genoemd. Is wel een ernstige hartafwijking maar goed te opereren. Ook dit is niet te linken aan die trisomie 13 want dat was meteen onze vraag natuurlijk. Is dit dan gewoon teveel pech en toeval bij elkaar? Ik ben op dit moment 32,5 week en tot nu doet onze kleine het heel goed. We moeten bevallen in Rotterdam ivm de juiste artsen en over 4 weken doen we de vruchtwaterpunctie om eindelijk te horen of ons kindje wel of niet die trisomie 13 heeft. Dat is belangrijk voor het verdere verloop. We hebben ons volledig aan de zijlijn moeten zetten zodat onze kleine de eerlijkste kans krijgt. Want door de hartafwijking heeft ze pas overlevingskans vanaf week 34. We gaan kapot van de spanning maar weten ook dat 3 op de 4 uiteindelijk die trisomie 13 niet heeft en gezond is. Laat je niet zomaar wat wijs maken door die test als je vervelend nieuws krijgt. Wij weten nog niet of de test het wel of niet goed heeft maar ik denk dat niet met onszelf konden leven als we die punctie hadden gedaan, dit in het ergste geval mijn vliezen zou breken, mijn kindje kwijt zou raken en nadien moeten horen dat ons kindje die trisomie 13 niet zou hebben. Als dit uiteindelijk goed afloopt voor ons kijk ik terug op een verschrikkelijke zwangerschap vol angst, spanning, veel onderzoeken en onzekerheid. Niets kunnen ondernemen zoals leuk shoppen. Mooi kinderkamertje maken etc. Weet waar je aan begint als je die test doet. Sta wel stil bij de consequenties als de uitslag niet is wat je hoopt. De test is voor goed nieuws heel betrouwbaar maar in geval van slecht nieuws heel erg onbetrouwbaar. Ik doe ongeacht hoe dit afloopt voor ons deze test nooit weer. Ik hoor de laatste weken heel veel slechte verhalen van mensen die een slechte uitslag kregen een uiteindelijk wel een gezond kind. Je zal maar beslissingen moeten nemen die achteraf fout waren of niet nodig waren. Ik vind nu achteraf de test te gevaarlijk... maar ik snap als iemand hier nog onbezonnen in stapt anders denkt maar echt waar de test is heel onbetrouwbaar. Vraag je af of dit is wat je nodig hebt. Vooral als je alleen nog maar goede berichten hebt gehad en geen redenen nog hebt. Geniet dan van je zwangerschap. Vroeg of laat je raakt in het ergste geval je kindje kwijt maar je moet hetzelfde doorstaan. Vanaf 12 a 13 weken moet je al bevallen . En onthoud dat als je kindje echt wat zal hebben het zichzelf vaak al in de zwangerschap zelf aanbreekt. Mijn eerste kindje verliezen was verschrikkelijk maar dit is vanzelf gebeurd. De natuur heeft helaas beslist en ik heb niet een keuze hoeven maken. Als je voor een keuze maken komt wordt het echt wel pittig. Verdiep je goed in de Nipt is mijn advies. Sterkte en succes allemaal