Hoi meiden...
Tijd geleden!! Sorry...veel gebeurd. Twee weken geleden ben ik het vruchtje verloren. Het was allemaal heel heftig. Je hoort altijd verhalen dat het psychisch zo moeilijk is, maar de lichamelijke kant viel me zwaar tegen.
Ik verloor heel erg veel bloed (kon het niet opvangen met maandverband) en we zijn vlug naar het ziekenhuis gereden. Daar ben ik veel bloed verloren en ook het vruchtje, daarna werd het gelukkig minder.
De volgende morgen had ik weer heel veel bloedstolsels die ik verloor en ik voelde me zo beroerd, dat ik op het punt stond weer naar het ziekenhuis te gaan toen het bloeden weer minder werd. Daarna heel zwak gevoeld. Nu voel ik me sinds 2 dagen weer beter.
Was echt ontzettend moe. Mijn ouders waren hier juist, dus heel blij dat zij voor de kids konden zorgen. vond het wel heel jammer dat we nu weer niet veel tripjes konden doen (mijn ouders zijn de laatste 2 x gweest toen de kinderen allebei geboren waren). Maar uiteindelijk toch nog wel wat daagjes weggekund, maar dan was ik aan het einde van de dag wel gesloopt.
Helemelaal niet verwacht dat een miskraam zo veel van je zou vergen.
Gelukkig bleek bij een echo een week later dat alles schoon was, dus ik hoefde geen curretage...daar was ik heel opgelucht over.
Nu denk ik dat de moeilijke kant pas komt. Je ziet nu overal berichtjes van mensen die vertellen dat ze rond die tijd een kindje verwachten (zou nu zo'n 12 weken geweest zijn) En de dag dat we het eigenlijk zouden gaan vertellen vond ik ook wel moeilijk. Verder moet ik zeggen dat het redelijk gaat.. Je denkt wel over hoe het had geweest enz.
Maar heb daarin veel steun in mijn geloof
Hoe was jouw vakantie verder Wenser, heb je lekker kunnen ontspannen en je gedachten op nul kunnen zetten? Hoe vond Femke het?
Wendy al weer helemaal terug in de schoolroutine? Hoe vind Amber het, nu ze wat langer op school zit?
lief dat jullie aan me denken! Zowieso heel veel steun gehad van mensen uit de omgeving!
groetjes!