Hallo dames,
Ik kan het nog helemaal niet bevatten, maar ook ik mag me toevoegen aan het mama in November 2009 forum!!!!
Na 2 jaar en 4 maanden mocht het toch eindelijk gebeuren voor ons.
Misschien herkennen sommig van jullie me van het zwanger worden forum, maar toch zal ik me kort even voorstellen.
Ik ben dus Moon (echte naam hou ik liever nog even voor me) ik ben 30 jaar (april wordt ik 31) en dus ongeveer 31 rondes bezig geweest om zwanger te worden.
Sinds Oktober 2007 zaten we in de medische molen, hieruit is gebleken dat ik geen regelmatig eisprong had, maar dat verder alles wat onderzocht is goed was.
Ben januari 2008 gestart met clomid om de groei van eiblaasjes te stimuleren, maar na een maand werd ook al duidelijk dat de goed gegroeide eitjes niet uit zichzelf zouden springen. Daarvoor kreeg ik pregnyl.
Na de zomervakantie zijn we uiteindelijk gestart met IUI. Bij deze behandeling spuiten ze op het goede moment (dat regelt wordt door die pregnyl) het zaad de baarmoeder in (via de normale weg komt het zaad niet zo ver en moet het zelf verder zwemmen) Hiervoor was niet echt een reden, maar meer de normale volgende stap als het na een bepaalde tijd nog niet is gelukt.
Na 4 IUI 's begon bij mij de moed weg te ebben, zag het even helemaal niet meer gebeuren allemaal. Maar nu ben ik dus zwanger geworden door de 5de IUI!!!!!!!!!
We hebben vanmiddag om 17.00u de digitale test van clearblue gedaan, zo spannend!!! maar na ong. een minuut kwam er al "zwanger" op te staan!!!!
Als ik het goed bereken ben ik 3 november uitgerekend, maar ik ga morgen eerst even het ziekenhuis bellen over hoe nu verder enzo...
Lijkt me inderdaad leuk om samen deze tijd te bespreken, ervaringen en ideetjes uit te wisselen.
Oh ja, de verschijnselem die ik nu ervaar zijn: vooral nog dat gevoel van ongi moeten worden, steekjes, krampjes, maar toch voelt het ook wat anders aan, meer naar de liezen toe, en de zijkant van m 'n buik. Ook voel ik m 'n borsten een beetje sinds een paar dagen en dit lijkt iedere dag ietsje erger te worden.
Vanmorgen en gisteren was ik ook wat misselijk, maar dat kan heel goed van de spanning zijn geweest,
Wat ik wel zeker weet is dat ik op dag 6 na de inseminatie de innesteling heb gevoeld, grappig en bijzonder om te weten,
Nou, tot schrijfs allemaal,
Liefs, MOON