helemaal niet verwacht

hee meiden, vraagje, nu we 't over de miskraam zelf hebben...zijn jullie van te voren goed voorbereid op wat er kon gebeuren? ik namelijk niet echt. ik wist dat ik erge krampen kon krijgen en grote stolsels kon verliezen, maar dat het zo erg was en zo lang dat wist ik niet. alles bij elkaar heb ik dus 7 uur echte weeen gehad, en dat onder paracetamol en ibuprofen als pijnstilling. later zeiden ze me "ja, het kan echt op een bevalling lijken". toen dacht ik WAAROM KREEG IK DAN GEEN EXTRA PIJNSTILLING!! ze zeiden ons dat ik me aan de hoeveelheid op de bijsluiter moest houden, en ja, op dat moment was ik zo van de wereld dat ik ook niet meer durfde te nemen.
nou is gelukkig bij iedereen de miskraam anders, je hoort ook mensen die er niet zoveel 'last' van hebben, maar toch, ik vind dat de voorbereiding echt veeeeeel beter zou kunnen. ben benieuwd hoe het bij jullie is gegaan en met de begeleiding van de verloskundige.

liefs s
 
wat vervelend zeg dat je niet goed ingelicht ben,de verloskundige heeft mij gelukkig wel goed ingelicht wat er te wachten stond!
ik had om half 3 flinke krampen,echt pijn gewoon,en om half 4 was het vruchtje er al uit had om half 4 gelijk paracetamol genomen en savonds toen ik naar bed ging had ik er ook maar 2 genomen voor de zekerheid alleen begon het zaterdagmiddag weer!!
vind het fijn om wat ervaringen uit te wisselen,dan weet je ook hoe het bij de ander ook aan toe gaat!
hoop dat het snel allemaal weer raak is bij ons en dat het wel goed gaat!!!

xxx mier
 
hoi meiden,

Tja ik was wel ingelicht over pijn en veel bloed verliezen maar ze hadden me nooit verteld dat het een minibevalling zou zijn. Ik herkende de weeën en was ze aan het opvangen en dat ging best heel goed. tot mn zus belde en zei meid waarom neem je geen paracetamol pff. Helemaal niet eens aan gedacht zeg...toen heb ik er direct 2 genomen en kon ik het goed dragen. De pijn was echt wel heel erg en die paracetamol was echt heel erg nodig! Het was me ook niet verteld dat je zo leegliep dat je flauw kon vallen etc! Ik had het zo erg niet verwacht om je eerlijk te zijn en ik ben na de miskraam gaan zoeken op internet en heb n goede site gevonden waarin beschreven werd wat er allemaal met je lichaam kan gebeuren tijdens een miskraam. En vooral wat er allemaal uit kan komen! Niet onbelangrijk.

De link voor de site heb ik hier al ergens een keer bij een topic gezet maar weet ff niet meer zo gauw welke het was. Iemand vroeg hier hoe je zeker kan weten dat je miskraam volledig is geweest ofzoiets en toen heb ik die link gegeven. Daar staat echt alles in dus meiden ff zoeken hahaha.

Groetjessss Petra
 
hoi,

Door mijn VK (die 's avonds belde nadat wij het slechte nieuws hadden gehoord bij de echo) werd vertelt dat het kon verschillen van een heftige menstruatie tot een mini bevalling. Die uitdrukking werd het meest gebruikt door vrouwen die al eens een bevalling mee hadden gemaakt en het dus herkenden. Uiteindelijk is het natuurlijk ook een mini kindje dat ook uit de baarmoeder gewerkt wordt, dus een mini bevalling lijkt mezelf ook niet echt raar.

Dat bevallen dat kende ik dus zelf had ik me daar dan ook het meest op ingesteld, helemaal omdat het om een kindje van bijna 10 week ging....  maar het kwam dus niet vanzelf.... langer dan 2 weken na de echo wou ik ook niet wachten. Toen kwam ik echt op een punt van 'leuk (ahum nou ja leuk ) dat zelf afwachten en laat het maar komen, maar langer kan ik niet rondlopen met deze wetenschap'. Vond het erg moeilijk om te weten dat het kindje al zo'n tijd levenloos in mijn buik zat, terwijl ik het ergens het liefst zo lang mogelijk vast wou houden... zo tegenstrijdig allemaal.  Zag enorm op tegen de narcose en de curettage maar dat is me allemaal (fysiek) erg meegevallen.
De tranen waren niet minder dan bij een spontane miskraam maar heb dus niet de fysieke pijn van een miskraam meegemaakt... heb ook geen stolsels gevloeid, terwijl dat nog wel schijnt te kunnen na een curettage....

groetjes,
Marije
 
hoi!
nou, zo zie je maar hoe anders alles toch steeds is. maar betere voorlichting en meer pijnstilling zou dus geen kwaad kunnen. ik ben trouwens wel uit mezelf gaan 'puffen', terwijl 'k dat nooit geleerd had...wel mooi hoe je lichaam je dan toch weer weet te redden!
wat ik ook heel heftig vond, was de eerste menstruatie na de miskraam, de pijn was weer zo herkenbaar (terwijl ik dat op de een of andere manier ver weg had gestopt), en het zien van bloed trok ik ook erg slecht (terwijl je dat eigenlijk al jaaaaaaren gewend bent!). van een zwangere vriendin hoorde ik, dat ze dit op haar pufclubje had geleerd, dat de eerste menstruatie na je bevalling ook 'traumatisch' kan zijn.... ook dat hadden ze me dus best mogen vertellen van te voren. hadden jullie dat ook?
maar goed, daar doe je nu dus niets meer aan... :)
doei! s

 
poeh.. wat een verhalen zeg!
wij zijn gelukkig wel goed ingelicht over wat ons te wachten stond. gelukkig maar als ik dit zo lees.

oja mier... je vroeg nog of mijn schoonzus en ik even ver waren geweest.. ja dus!

ik voel me goed. mijn collega's voinden het ook erg goed hoe ik ermee om ga. tja heb geen tijd voor nadenken hoor, met een nieuwe baan en een verbouwinge gevalletje bouwval gezocht.. hahaha

groetjes Carina
 
nou he.... als 'k 't zo teruglees lijkt 't net of 't of heeeeeel lang geleden is of dat 't niet echt gebeurt is. beschermingsmechanisme denk ik. soms kan ik me bijna niet meer herinneren hoe het voelde toen ik zwanger was... en soms voel ik me ineens heel 'opgewonden' omdat ik denk dat er iets heel leuks is, en dat is dan niet meer zo. hebben jullie dat ook? ja bij jullie is 't natuurlijk nog wat korter geleden gebeurt allemaal, bij mij al 3 maanden geleden.
liefs s
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan