huisdieren

Hoe doen jullie dat dan met de haren van de honden en katten?? Ze zullen wel eens in de box of kinderwagen/maxicosi ofzo gaan liggen en dan ligt dat toch vol haren??
Vinden jullie dat niet eng en/of vies voor je kleintje?
Mijn ouders hebben ook een kat en een hond en ze hebben ook een box voor mijn dochtertje (lief he! hahaha!) en de kat gaat daar dus echt wel inliggen! Ik vind dat echt geen fijn idee, dus nu halen mijn ouders alles eruit, en leggen het boxkleed pas erin als mijn dochtertje in de box gaat.
Hoe doen jullie dat??
 
Als je haren van dieren vies vindt, dan moet je maar nooit geen huisdieren nemen,
Ik probeer het wel te voorkomen, heb een handdoek over de maxi-cosi en de wandelwagen liggen. In de box ligt het plastic matras-zeiltje uit m'n kraampakket en uiteraard moet er elke dag gestofzuigd worden.
Maar helemaal voorkomen kun je dat niet, maar vies vinden...nee, want dan had ik toch een probleem.
Groetjes Sil
 
Ha ha, leuk onderwerp!
Wij zijn namelijk het mikpunt van commentaar als het over de dieren gaat. Want...we hebben een rottweiler en we hadden ook een kruising boxer/am stafford hier in huis. (de laatste is er helaas niet meer...) Vanaf het begin hebben we ze erbij betrokken. Het zijn natuurlijk enorme honden, dus we zijn echt wel heel allert! Maar vooral de rottweiler staat bekent als een enorme lieverd, echt een suffe doos. En zo gedraagd ie zich ook naar Daan. Als ik met Daan beneden kom, zeggen we eerst de hond 'hallo'. Met het uitlaten van de hond, gaat Daan altijd mee. Als ik de buikdrager om doe, weet de hond al dat hij mee mag. Daan begint al te schoppen/trappelen als hij de hond ziet. Wanneer de Daan de fles krijgt, ligt de hond op mijn voeten. Wij kunnen onze voor en achter kamer scheiden dmv deuren. Eigenlijk doe ik ze niet dicht als ik erbij ben. Het gaat gewoon heel goed. Natuurlijk, ik laat mijn zoon echt niet alleen met de hond. Het is en blijft een dier!
Toen ik zwanger was vroegen meerdere mensen: 'Wat ga je doen met je honden?' Ik vond dat niet leuk! Die 2 (nu dus nog 1) horen echt bij het gezin. Het is een onderdeel van ons leven, al 7 jaar. Spottend heb ik dus wel eens gezegd: 'ik zet ze op Marktplaats' En men vind dat niet eens raar! Ik kan me dat dus niet voorstellen!!!! Maar goed... nu we inmiddels 7 maanden verder zijn, hoor ik niemand er meer over...

gr Anita
 
Tja sil, je "kent" me inmiddels toch wel een beetje he, ik als poets gek!
Maar nee, dat zou me inderdaad al tegenhouden, ik zou daar ook echt niet goed tegen kunnen eerlijk gezegt. Klinkt misschien dom, maar ik zou inderdaad gek worden van de haren overal en zou me daar alleen maar aan gaan irriteren. Eeerst mijn poets-probleempje maar eens   oplossen! Hahaha! Maar dat gaat al de goede kant op
Maar vinden jullie het niet gevaarlijk dan? Ben altijd zo bang (zeker nu ze niet meer stil ligt, en alleen maar aan het draaien is en alles in de mond doet) dat ze de haren in de mond krijgt, en dat vind ik dus gevaarlijk en ook niet zo lekker...
 
Raar hé, dat mensen er automatisch van uit gaan dat je de hond maar weg doet dan.
Ik ben altijd erg fel op dit onderwerp. Je neemt een hond voor het leven, is mijn mening. Voor mij is hij ook een kind.
Hier werd ook al snel gezegd dat ik hem zeker weg deed, vooral omdat het hier dus niet zo soepel verloopt.
Maar weg doen, nee dat is nog nooit in mijn gedachten voor gekomen. Dat vind ik zo'n simpele oplossing.
Ik zal er alles aan blijven doen om het goed te laten verlopen.
Sil
 
Hoi 4dec.
We waren op hetzelfde ogenblik aan het typen, dus zie nu je berichtje pas.
Wat moet er gevaarlijk zijn dan aan het in de mond krijgen van een paar haren?
Echt fris is het niet, maar goed, ik zie er geen gevaar in.
Sil
 
Leuk onderwerp!
Wij hebben twee honden, een parson russel terrier en een labrador retriever. De labrador gaat echt super, maar die is ook opgegroeid met kinderen (we hebben haar vanaf dat ze 8 maanden is) we laten haar alleen aan Joran snuffelen als joran bij ons op schoot zit en als Joran in de box ligt, niet zo snel als hij op de grond ligt. Ik vind het heel belangrijk dat de honden leren dat Joran een van ons is, en dat hij boven de huisdieren in rang staat. De kleine hond bobby is niet zo vriendelijk voor kinderen, hij begrijpt ze gewoon niet goed. Hem houden we nog beter in de gaten maar we gaan contact zeker niet uit de weg. We proberen de honden verder veel te belonen als joran erbij is, met botjes en koekjes, zo gaan ze een baby zien als iets leuks en worden ze denk ik minder snel jaloers. Veel beweging vinden we ook erg belangrijk en we proberen ze iedere dag los te laten en lekker te laten rennen buiten, dan zijn ze de energie weer kwijt. Wij hebben al twee benches en een traphekje bij de deur naar de gang, deze hadden we al toen ik zwanger was. Tsja en die haren... In het begin waren we er heel erg mee bezig om hygienisch te zijn voor joran, steeds met die antibactieriele gel uit het kraampakket de handen schoonmaken. Nu zijn we nog wel voorzichtig en stofzuigen iedere dag. maar ik zie er eerlijk gezegd ook wel een voordeel in.
Groetjes, Susan
 
Hallo,

Ik heb al eerder gereageerd met het verhaal dat wij onze hond helaas weg hebben moeten doen. Nu lees ik uit de reacties van anderen dat dat zo'n makkelijke oplossing is. Ik kan jullie wel vertellen dat dit echt niet klopt. Maar op een gegeven moment ga je de afweging maken wat het beste is voor je huisdier en voor je gezin. Bobby werd steeds jaloerser, je gaat dan zelf ook anders reageren naar zo'n hond toe en dat voelt hij. Daarnaast waren wij niet het eerste gezin waar hij geplaatst is. Bobby was gewoon niet geschikt voor kleine kinderen. Nu is hij veel gelukkiger in een gezin zonder kinderen waar hij alle aandacht krijgt die hij verdient.

Petra

PS. Als wij geweten hadden dat we toch nog zwanger zouden worden hadden we geen hond genomen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan