huisdieren

Beste Petra,
Mijn reactie over het weg doen van je hond was niet persoonlijk naar jou bedoeld hoor.
Ik heb het in mijn omgeving te vaak gezien dat een hond dan maar weg moet, omdat het niet gaat met de kinderen. Ik kan daar heel boos om worden; zoals ik al eerder zei zie ik mijn hond als deel van het gezin en ga ik ook zo met de situatie om; dus proberen er een oplossing voor te vinden en niet te gemakkelijk te zeggen dat hij maar weg moet.
Als ik mijn situatie aankaart bij mensen, dan wordt er gelijk geroepen dat ik die hond maar weg moet doen. Dat is voor mij geen optie.
Ik kan niet oordelen over jouw situatie, want ik weet het hele verhaal niet, maar ik vraag me, na het lezen van je reactie, dan wel af wat je eraan gedaan hebt om het op te lossen.
Ikzelf heb bijv. een cursus bij MG gevolgd; 3 x per week, 2 uur lang. En echt niet omdat ik het zo leuk vond, zo vlak na de geboorte van de tweede. Maar omdat ik mijn hondje niet kwijt wil.
Verder ben ik, net als Suus, erg bewust bezig met hem en de kinderen.
Nogmaals; dit is geen persoonlijke aanval naar jou toe, maar meer een reactie op wat ik te vaak zie gebeuren als er kinderen in het spel komen; Dan de hond maar de deur uit.
Sil
 
Hoi,

Ik beschouwde het ook niet als een persoonlijke aanval! Maar omdat wij na maanden oplossingen bedenken niets anders konden, wilde ik toch even laten weten dat het echt niets is wat je zomaar even besluit en doet.

Petra
 
Jij misschien niet, maar anderen dus wel.
Wel jammer dat het niet goed is gekomen bij jullie. Ik ben zelf ook altijd opgegroeid met dieren en zie het echt als een verrijking van mijn leven  en dat wil ik mijn  kinderen ook graag mee geven.
Sil  
 
Hoi Sil,

Zelf ben ik ook opgegroeid met huisdieren (katten, konijnen, hamsters, vogeltjes). In de toekomst willen we ook graag weer een hond. We willen dan wel een pup, zodat deze opgroeid met kinderen om zich heen. Voorlopig moet Tessa het nog even doen met de kat van mijn ouders (deze ziet ze overigens bijna iedere dag).

Groetjes, Petra
 
Hey sil,
Wat ik gevaarlijk vind aan haren? Dat ze ze in de mond kunnen krijgen (en dat gebeurd natuurlijk, want ze stoppen alles in de mond! ) en het zijn maar kleine dunne haartjes maar die kun je echt wel in je keel krijgen hoor! Heb ikzelf als klein kind ook wel eens gehad.
Ik heb het er gewoon niet op, ik vind dieren super maar voor ons op dit moment dus niet omdat we de kleine hebben!
Ik zou ook gewoon te bang zijn dat ze gebeten zou worden, ze kunnen nog zo lief zijn en nooit iets doen, maar het blijven beesten! En kinderen blijven kinderen, die   echt niet rustig stil blijven liggen. ook daar kan een hond of kat van schrikken en dan kunnen ze dingen doen die je niet verwacht, dat is gewoon zo.
maar goed, het gaat bij genoeg gezinnen goed,dus iedereen moet het zelf weten natuurlijk.

En ik ben het ermee eens dat een hond of kat al snel "weg word gedaan", dat vind ik ook belachelijk! maar vaak gebeurd dit gewoon, omdat ze er van te voren niet goed bij nagedacht hebben wat het is, een hond en een baby!
Maar als het dan gewoon niet gaat omdat het niet klikt tussen hond en baby, vind ik toch ook echt dat je voor je baby moet kiezen!
En zelfs (is een voorbeeld van vrienden) als je nu je een kindje hebt gewoonweg  niet genoeg  tijd meer hebt voor de hond, vind ik dat het egoistisch is om hem te houden.
Vrienden van ons hadden een hele grote hond (weet even het ras niet meer) en die moest dan ook echt 2 of 3 keer per dag een groot stuk uitgelaten worden. Voordat de baby kwam deden ze dat ook, maar met een kleintje gaat dat al een stuk moeilijker.
Toen gingen ze allebei weer aan het werk en was er nog minder tijd. De hond werd zo groot dat die vriendin hem net meer hield met wandelen (want ze meost dan met kinderwagen en de hond gaan). Die hond was zooo sterk, dat kon ze gewoon niet aan.
Enhet was gewoon te weinig om 1 keer s'avonds een blokje te gaan wandelen..
Toen hebben ze (puur voor de hond!) besloten om hem weg te brengen, naar een boerderij met heeel veel ruimte, waar hij lekker kan bewegen!
 
Hoi 4dec
Nog steeds snap ik niet zo goed wat je nou bedoelt met het gevaar van haren. Tuurlijk kunnen ze ze in de mond of keel krijgen, maar het moet wel erg raar lopen, wil dit verkeerd aflopen.
Ik zie hier ook wel weer een stukje opbouw van de weerstand in, maar dit is mijn persoonlijke mening.
Nog even over de kwestie van de hond weg doen; Er zijn zat situaties waarin het beter voor de hond is om hem weg te doen.
Maar ik blijf erbij dat je van tevoren na moet denken als je een hond neemt. Dit soort senario's moeten allemaal al overdacht zijn voordat je überhaupt  besluit om een hond te nemen.
Maar goed, zoals ik al eerder vermelde; ik ben erg fel op dit onderwerp. Als ik het hier over heb, dan heb ik het ook over de dingen die ik gezien heb en niet over situaties waar ik niks vanaf weet.
Groetjes Sil
 
Tja, ik ben het met Sil eens.
Ik vind het ook  een stukje weerstand opbouwen, en als je het goed bijhoud (stofzuigen ed)
is er niets aan de hand.
In mijn optiek denk ik dan ook weer verder (ja... ik heb een 'twisted mind') wat denk je dat je op een menseleven aan beestjes/haren inslik, zonder uberhaupt maar een huisdier te hebben.
En ze gaan toch spelen, wroeten in de aarde in de zeer nabije toekomst.
Zelf heb ik dan geen huisdieren (meer) dit was toen een bewuste keus, omdat we beide 40 uur werkten.(voor mijn zwangerschap)
Maar als ons huishouden het weer "toelaat" komt er echt weer een hond in huis.
Ook vind ik het een stukje erbij horen bij de opvoeding, en ik vind het heeeeerlijk.
Maar ja, da's ieder zijn/haar keus natuurlijk.

Groetjes Debby mv B'Elanna
 
Oohh ja, ik heb pasgeleden over een onderzoek gehoord en het schijnt zo te zijn dat iedereen 's nachts wel eens een spin op eet! Als je met je momd open slaapt, lopen ze gewoon naar binnen. Dat vond ik zo'n ranzig idee!
Is helemaal 'off-the-subject' trouwens. Sorry
Sil
 
Terug
Bovenaan