Januari 2021❤️

Zwaantje wat klink je sterk! Lijkt me ook vreselijk lastig om je kindje achter te laten, ook al is dat in goede handen. Hoop dat hij het zo goed blijft doen en jij ook wat herstelt en kunt bekomen van de schrik. Zo'n abrupte afbraak lijkt me ook heel vreemd en heftig inderdaad. Is er eigenlijk een oorzaak bekend waardoor je zo vroeg bent bevallen? Liefs aan sterke Max!
 
Lief om te horen @GebruikerSN. En nee, er is geen oorzaak voor de vroeggeboorte. Max en ik hadden beide geen infectie, ik hoor niet bij een risicogroep, ik heb geen dingen gedaan tijdens de zwangerschap die het risico op vroeggeboorte kunnen vergroten (denk aan drugsgebruik, roken e.d) en mijn placenta was helemaal in orde. 
De gynaecoloog (super leuk mens btw!) was vanaf het begin heel duidelijk. Het is niet mijn schuld. Ik had er niks aan kunnen veranderen. Ze gaf aan dat ik 'helaas' bij de 7% vrouwen hoor die dit overkomt zonder reden.
Ook de weeënremmers zijn geen wonderpillen. Ja, ze kunnen werken (en dat deden ze tot zekere hoogte ook), maar als een lichaam besluit de bevalling door te zetten, dan gaat het ook gewoon gebeuren. Dit kan binnen een paar uur zijn, maar het kan ook nog dagen of weken duren.
 
Cvdlb wat fijn dat je geen zwangerschapsdiabetes hebt! Het is inderdaad wat rustiger hier, moet zeggen dat ik zelf nogal onder de indruk vd verhalen was. 
 
Bijzonder om te lezen dat kraamzorg hier en daar telefonisch de intake doet, hier zijn ze wel gewoon langs geweest. Zo houdt elke organisatie weer zn eigen beleid erop na. Zeker bij een eerste wel fijn om even live contact te hebben. 
 
Gebruikersn, phoe ook echt even pittig zeg! Goed dat je aan de bel trekt en voel je vooral niet schuldig.  De laatste loodjes gaan in en het wordt gewoon echt zwaarder nu, de ene week is vaak ook niet de andere. Als je het niet vol houdt of je loopt op je tandvlees, zou je dan ook eerder kunnen stoppen?  Je zou het altijd met je werkgever kunnen bespreken, kies daarin voor jezelf hoor. Ik vond het enorm moeilijk om mn grenzen aan te geven en liep meer dan op mn tandvlees, wat heel vervelend waa, enorme opluchting hier dat dat nu niet meer hoeft. 
 
Zwaantje wat een lastig gevoel moet dat zijn, naast de zorg voor jullie kindje, hoe gaat het met jou fysiek en mentaal?  Lijkt me wel heel heftig om zo abrupt een einde aan je zwangerschap te krijgen en nog niet 100 procent voorbereid te zijn, hebben jullie veel hulp van vrienden en familie? 
 
Hier dus meer rust, wat goed voelt, merk echter wel dat ik het zwaarder ga vinden, 3 uren lopen door de stad trek ik eigenlijk niet meer, dan kom ik bijna niet meer vooruit en beginnen die harde buiken weer enorm, dat valt me dan wat tegen. Had een beeld dat ik nu nog huppelrnd vanalles kon doen.  Ook de nachten zijn gebroken, waarin Rennie mn nieuwe beste vriendin is geworden. Maar het zal vast een goede voorbereiding zijn.  Verder is het allemaal vol te houden en ook veel genietmomentjes, vandaag weer een check bij de verloskundige.  
 
 
Ha ikbendoutzen, ja hoor als ik het eerder niet trek, dan kan ik stoppen. De laatste 3 weken zijn zaken die voor m'n opleiding gelden, die volg ik naast m'n werk en ben ik de komende 2 jaar nog wel mee bezig. Wat lukt is fijn, anders stop ik eerder. Maar omdat dat zittend werk is, vermoed ik dat het lukt en dan kan ik met 36 weken met verlof. Anders is t pech en stop ik eerder.
Rennie is ook m'n beste vriend ja poeh dat maagzuur is niet fijn hè! En ik ben trouwens met een half uurtje lopen al helemaal klaar dus 3 uur de stad in is hier ook een utopie. Postnl en DHL komen regelmatig langs hier haha! Ons zoontje sliep vannacht gelukkig vrij goed, dus dat is fijn! Desalniettemin mis ik m'n tweede kopje koffie op de dag.. zit alweer lekker in te kakken achter m'n bureau;-)
Goede dag iedereen en hopelijk straks weer goede controle echo's! Ik mag volgende week op dinsdag weer even naar de kleine gluren.
 
Ah Zwaantje, wat schrijf je het sterk en mooi! Mijn jongste zusje is ook met 27 weken geboren, hele heftige periode voor mijn ouders (Ik was zelf nog best jong), dus hele dikke knuffel voor jou! Hopelijk mag Max snel overgeplaatst worden en dan rond de feestdagen naar huis!
Fijn om te lezen dat jullie de vermoeidheid en emotionele buien herkennen, ik zie het soms even niet meer zitten dus fijn om te lezen dat ik niet de enige ben! Ook hier zijn de rennies niet aan te slepen en kan ik na een half uur ook echt geen stap meer zetten. Gelukkig gaat fietsen wel nog heel goed dus dat doen we hier nu regelmatig!
Ik moet nog eventjes wachten op de echo, zo'n 3 weekjes, maar wel echt heel veel zin in! Kijken hoe het met die kleine man is?
 
Idd fijn om te lezen dat meer meiden het fysiek pittig vinden. Ik vraag me serieus af hoe mijn oma dat ooit heeft gedaan met 9 kinderen... Ik vind zo'n tweede zwangerschap al zwaar haha. 


Ik loop juist graag, dan heb ik het minste last van mijn rug / middenrif. Bij mij komt de boel juist in de verdrukking wanneer ik zit. Dus dagen zoals vandaag die vol zitten met overleg in TEAMS vind ik fysiek nu dus juist pittig. Liggen is ook lastig, omdat ik dan ook veel last heb van benauwdheid. Hebben jullie daar ook zo'n last van? Ik kan eigenlijk alleen nog maar in een bepaalde hoek op mijn linkerzij liggen met ondersteuning van een Voedingskussens. Tv kijken in bed  is dus ook niet echt relaxed meer. Ik ben nog steeds maar drie kilo aangekomen, maar mijn buik zit me wel echt in de weg al. Dit had ik de vorige keer echt veel minder voor mijn gevoel. Ik hoop dus maar dat madame vroeg in gaat dalen zodat er letterlijk en figuurlijk weer wat meer lucht komt.
Wij hebben volgende week ook nog een (groei)echo staan, ben benieuwd!
Nog iets anders... Maken jullie een bevalplan? Ik wil daar deze week even voor gaan zitten. Net als de vorige keer heel basaal: navelstreng uit laten kloppen, infuus links ipv rechts en deze keer wil ik graag weer een ruggenprik. De vorige keer zat ik zo in mijn eigen wereldje dat er nul communicatie meer met me mogelijk was, maar belangrijker... ik ben echt uren kwijt van die bevalling. Gelukkig wel weer van het laatste stukje (met ruggenprik), maar het feit dat ik zoveel niet meer terug kan halen voelt toch wel als een gemis. Achteraf gezien was het maar goed ook dat ik een ruggenprik had, want de placenta kwam niet los en ze zijn een uur aan het hechten geweest ? Hebben jullie al nagedacht over wel of geen pijnbestrijding?
 
Zwaantje wat schrijf je dat inderdaad sterk zeg. Fijn dat je zo’n goed gevoel hebt bij het ziekenhuis en iedereen die voor Max zorgt. Hopelijk blijft hij het zo goed doen en kunnen jullie misschien wel kerst met hem thuis vieren! 
Hier een beetje dezelfde klachten als iedereen: merk echt dat de laatste fase is aangebroken. Buik zit in de weg, vooral met zitten (ik heb een zittend beroep). Ik kan dus ook niet wachten tot meneer gaat indalen. Hij beweegt heel veel dus met enige regelmaat daar harde buiken van. Ik voel continu zijn derrière heen en weer schuiven ?. Hij reageert ook duidelijk op z’n broer. Volgende week gaan we verhuizen en dan nog 4 weken tot verlof. Kan niet wachten!
@ Tulipaa: Ik maak een heel kort bevalplan, navelstreng uitkloppen en bij voorkeur geen ruggenprik. Andere pijnbestrijding vind ik helemaal prima. Vorige keer met morfine pompje gedaan en dat was heel prettig voor de scherpe randjes. Ruggenprik heb ik in het verleden slechte ervaring mee i.v.m. liquorlek. Ik twijfel wel heel erg of ik toch niet ga voor een thuisbevalling nu met de tweede golf. 
 
Oeh Marieke... ik moest even googelen wat een liquorlek is, maar dat klinkt niet best idd. Kan me voorstellen dat je daar liever vanaf ziet dan!
Ik ben ook wel benieuwd of er meer meiden zijn die thuis willen bevallen ivm bv de tweede golf. Ik ben de vorige keer in het ziekenhuis bevallen ( had achteraf ook gemoeten omdat mijn dochtertje in het vruchtwater had gepoept, haar hartslag wegzakte en die placenta dus niet los wilde komen). Nu zou ik daarom dus weer daar voor kiezen, maar had ik sowieso niet thuis mogen bevallen omdat ik de vorige keer veel bloedverlies heb gehad. Het klinkt nu alles bij elkaar wel of ik de vorige keer een horrorbevalling heb gehad haha, maar ik heb het zelf dus als heel positief ervaren en had op dat moment ook totaal niet door dat de gynaecoloog kwam vanwege die hartslag (en dus niet omdat ze gewoon een rondje aan het maken was haha). Meteen na de bevalling zei ik al... had ik geweten dat dit het was, dan was ik er niet zo zenuwachtig voor geweest! Geen garanties helaas voor deze keer ☺️
 
Terug
Bovenaan