Januari 2021❤️

Wow zwaantje wat een fijn bericht! Ben echt zo blij voor jou/jullie. Lijkt mij een hoop schelen dat je nu zelfs 1 of 2 keer per dag naar hem toe kan. Ook jij volhouden he, zet 'm op!
Fijn dat de fysio wel iets lijkt te doen SN, hopelijk krijg je het met rust weer in balans.
Heb nu ineens het idee dat het allemaal dichtbij komt, haha ben dit weekend 30 weken, waardoor het nog' maar' 10 weken is. En dan al die feestdagen nog voor de deur die we nu toch meer verspreid vieren zit het ook best vol. Deze week ook 2 vriendinnen bevallen, dus zit helemaal in de baby sferen. 
 
Oh Zwaantje, wat fijn!!! Sowieso een hele goede stap van IC naar HC en dan ook nog een stuk dichterbij, heerlijk!
Jennifer, die krampen en harde buiken heb ik ook regelmatig nu. Bij mijn eerste zwangerschap volgens mij helemaal niet, maar schijnt er idd bij te horen.
CvdLB, ik vind het ook heel snel gaan nu. Over 1,5 week ben ik al met verlof. En die decembermaand vliegt meestal ook voorbij. Ik ben er nog niet klaar voor hoor ? Ik wil iig nog een gispbuik maken, heb ik vorige keer ook gedaan. En ik zit nog te twijfelen over een fotoshoot, daar ga ik morgen even voor kijken. Hebben we bij de eerste ook gedaan dus lijkt me nu eigenlijk ook wel tof.
 
Zwaantje wat fijn dat Max dichterbij huis is nu! Dat is weer een stapje de goede kant op...!
Ik lig helemaal plat helaas, elke stap die ik zet doet enorm zeer en de fysio zet m'n bekken wel recht, maar hij schiet bij een verkeerde beweging snel weer scheef. Behelpen dus, m'n man de hele dag in touw en doodmoe en dan zelf in bed liggen voelt zo scheef, normaal steun je elkaar en zorg je een beetje voor elkaar maar helaas.. probeer wel vanuit m'n bed een hoop te organiseren, boodschappen online, m'n moeder die kan komen helpen, Sinterklaas cadeautjes kopen, alvast laminaat bestellen zodat er straks hopelijk snel kamertjes afgemaakt kunnen worden als de bouw wat verder af is.. maar voel me alsnog vrij nutteloos. Komende week maar eens kijken of ik liggend wat werk kan doen (heb zo'n bed tafeltje) en anders ziekmelden en eerder verlof in laten gaan. Maar het gaat voorbij en de kleine zal vast niet klagen met een mama die in bed ligt! En er zijn natuurlijk naardere dingen langsgekomen hier op het forum.. het is zoals het is.
Leuke ideeën Tulipaa om nog te doen! Heb de eerste keer ook een soort shoot gedaan (een vriendin als hobby fotograaf), was erg leuk! Merk dat ik me toen ook veel meer mooi zwanger voelde en graag op de foto wilde. Voel me nu vooral een beetje ontploft in een lijf dat niks meer wil, dus ga het deze keer niet meer doen. Maar wel mooi om dat soort foto's te hebben, het blijft een bijzonder iets als vrouw om mee te mogen maken!? 
 
Zwaantje wat fijn, dat zijn mooie stappen! Hoop dat Max zo snel mogelijk met jullie mee naar huis mag! 
 
Merk dat ik hier echt even frustratie heb, ene klacht volgt na de andere, tis allemaal wel te doen maar had gewoon echt in mn hoofd dat ik nu (zaterdag 34 weken) nog wel vanalles kan doen opn dag.  En dat is dus niet zo, lopen gaat echt moeizaam, slapen idem maar dat vind ik nog niet zo erg.  Zijn er meer dames hier?  Heb zelf ookt idee dat wanneer ik zeg dat lopen moeizaam gaat mn vriendinnen dat allemaal niet kennen en het nogal vroeg vinden daarvoor, waardoor ik me een aansteller voel.  Oke sorry dames, even een klein dipje hier... 
 
Wat een fijne stappen Zwaantje, dikke knuffel!!
Doutzen, ik herken echt heel erg wat je zegt. Het wordt gewoon echt zwaarder en ik ben daar ook best wel van onder de indruk als ik eerlijk ben. Ik begin steeds meer op te zwellen, maagzuur, bijna geen slaap meer en daardoor gewoon weinig reserves. Ook begint mijn buik pijn te doen, vaak heel gespannen en ook veel steken bij mijn vagina en onderbuik. Ik ben ook 34 weken zwanger en denk dat het misschien ook met de indaling te maken heeft?Ik moet nog 1,5 week werken dus de korte nachten zijn nu ook nog heel erg zwaar, kijk echt uit naar de middagdutjes en dat niks meer hoeft!
Blij dat je je gevoel deelt, ik voelde me ook een beetje van nou hup niet zeuren, dit is wat je wilde! Maar de laatste loodjes zijn echt zwaar!
 
Oh hier ook niks dan herkenning hoor! Gisteren extra naar de verloskundige geweest omdat ik me zo beroerd voelde (slecht slapen, harde buiken, benauwd, gammel, hoofdpijn etc). Komt waarschijnlijk door het ijzertekort, maar heb nu ook een puffer gekregen van de huisarts. Hoop echt dat dat helpt, want ik ben zodra ik het stoepje voor m'n huis op ben al buiten adem. Gewoon lopen gaat wel redelijk, maar bukken en treetjes op is hier echt een drama. Ik kan me van de vorige keer nog wel herinneren dat ik me de laatste weken juist heel fit voelde dus ik heb hoop op verbetering wanneer het verlof start!
 
Vervelend al die kwaaltjes he!
Dat steken in je onderbuik klinkt voor mij echt als indalen, dus dat is goed nieuws. En voor alle dames, als je het niet vertrouwd bel echt je verloskundige! Liever 10 keer 'voor niks' /geruststelling dan een keer te weinig.
Zelf ben ik nu 30,5 week dus herken sommige dingen zeker van jullie. Door de bekkenklachten zit ik al even thuis dus ik doe al best even wat dutjes. Lopen en praten is al lastig haha, ik raak snel buiten adem. Slapen lijkt ook lastiger te worden, word zo vaak wakker in de nacht omdat ik niet meer lekker lig, dorst heb of naar de wc moet, of alles wat ik beschreven heb. Heel frustrerend. Maar inderdaad, het is niet anders.
Van de vorige zwangerschap weet ik nog dat ik ook echt dacht, wanneer is dit over? Grrr maar een paar weken nadat mijn zoontje geboren was zag ik een zwangere dame en dacht echt, oooh ik mis het! Haha had dat echt niet zien aankomen. Dus ondanks alles toch proberen te genieten.
Ik heb deze week een proefdruk van het (zelfontwikkelde) geboortekaartje binnen gehad. Zo blij mee! De kamer van mijn zoontje is nu bijna af dus kunnen we gaan beginnen met leegruimen en de nieuwe spullen voor ons meisje er in te zetten. Leuk om met de voorbereidingen zo bezig te zijn, op het slakkegangetje. 
 
Ja.. hier ook tot weinig in staat.. had ik de eerste keer ook, maar toch had ik gehoopt dat het deze keer anders zou zijn. Werk is nog grotendeels administratief dus doe ik vanuit bed, ivm m'n bekkenpijn, dat scheelt wel wat tov de eerdere weken toen ik nog patiëntenzorg deed. Minder harde buiken bijvoorbeeld. Benauwdheid herken ik ook, vooral als ik een keer door m'n knieën ga of de trap op loop, sta ik 10 min te hijgen. Hoop dat ze snel gaat indalen, dat helpt een hoop qua zuurstof weet ik nog van vorige keer! Er heerst in NL iets meer de standaard dat je het pas na 36 weken zwaarder krijgt en je niet moet zeiken, voor sommigen is dat ook zo, maar ik geloof dat dit niet heel afwijkend is hoor. Maar voel je geen aansteller hoor ikbendoutzen! Ik ben een beetje gestopt met bevestiging zoeken in m'n omgeving en zodra mensen me zien strompelen houden ze sowieso snel hun mond haha. 
Merk qua energie wel iets meer van het extra ijzer dat ik nu neem en lig dus veel (maar dan is het soms lastig wakker blijven haha). Af en toe ook zo saai, alleen boven op bed.. zit daarom vaak op het forum maar wat te scrollen en typen haha. En voelt niet goed als m'n man ondertussen de benen onder zich vandaan rent met dreumes en hond om alles te managen. Ik vrijdag 34 weken, nog 5 weken te gaan.. en dan de mooiste beloning ooit ?♥️
 
Terug
Bovenaan