Oja, hier echt zo nu en dan zulke grote irritaties. Mijn man is hier en daar echt lomp waar ik me echt zo aan erger, hardop praten snachts/savobds terwijl ik fluister of heel hard deuren of lades dichtdoen of dan zeggen dat ie moet douchen op het enige moment waarop ik me even kan klaarmaken voor de dag zo net na de voeding, of Adam laten wachten met op bed brengen omdat ie zonodig zichzelf eerst moet aankleden wat tien minuten te lang duurt, terwijl kleine man dan gewoon al enorm moe is en allang in bedje gebracht had moeten worden, vragen waar de rompers liggen (uhm waar heb jij afgelopen 8 weken geleefd op de maan ofzo) We hebben best wel wat onenigheid wat ik vervelend vind, voor mij weinig slaap en heb daardoor ook een korter lontje maar ik vind dat ie soms echt teveel aan zichzelf denkt waar ik vind dat Adam echt altijd op 1 zou moeten staan. Oke dat moest ik nog ff kwijt.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Januari 21 kindjes en mama's
- Onderwerp starter Ikbendoutzen
- Startdatum
MariekeSept, wat een respect voor jou met het kolven. Zo fijn dat dit goed gaat!
Anoek, ben echt onder de indruk hoe jij het allemaal doet met een man die zo veel weg is. Snap dat je er soms heel onzeker van wordt als het wat minder loopt. Heel herkenbaar ook! Ik probeer mezelf dan voor te houden dat het ook weer een keer beter zal gaan.
GebruikerSN, wat fijn dat het stukken beter gaat al. Wel knap dat je zoveel met de draagzak loopt hoor! Top dat je bij de fysio terecht kon, dat zal vast helpen.
Jennifer, wat een heerlijke lange nacht! Daar kijk ik echt naar uit haha.
Doutzen, wat fijn dat het met Adam zo goed gaat! Leuk dat hij ook echt brabbelt Dat doet Olivier nog niet, maar soms wel bijna. Heel herkenbaar de ergernis naar je man. Mijn vriend is precies hetzelfde, denkt eerst vooral aan zichzelf lijkt het wel. Daar kan ik me ook echt kapot aan ergeren.
Welkom V, leuk dat je ook meekletst!
Met Olivier gaat het de laatste dagen best goed, mede dankzij de chiropractor. Hij wordt niet meer uit elk slaapje huilend wakker. Hij slaapt 's nachts 3 of soms 4 uurtjes achter elkaar. En hij begint steeds meer te lachen en zich ontwikkelen (bijv. In de box de mobiel volgen). Echt zo heerlijk om te zien!
Anoek, ben echt onder de indruk hoe jij het allemaal doet met een man die zo veel weg is. Snap dat je er soms heel onzeker van wordt als het wat minder loopt. Heel herkenbaar ook! Ik probeer mezelf dan voor te houden dat het ook weer een keer beter zal gaan.
GebruikerSN, wat fijn dat het stukken beter gaat al. Wel knap dat je zoveel met de draagzak loopt hoor! Top dat je bij de fysio terecht kon, dat zal vast helpen.
Jennifer, wat een heerlijke lange nacht! Daar kijk ik echt naar uit haha.
Doutzen, wat fijn dat het met Adam zo goed gaat! Leuk dat hij ook echt brabbelt Dat doet Olivier nog niet, maar soms wel bijna. Heel herkenbaar de ergernis naar je man. Mijn vriend is precies hetzelfde, denkt eerst vooral aan zichzelf lijkt het wel. Daar kan ik me ook echt kapot aan ergeren.
Welkom V, leuk dat je ook meekletst!
Met Olivier gaat het de laatste dagen best goed, mede dankzij de chiropractor. Hij wordt niet meer uit elk slaapje huilend wakker. Hij slaapt 's nachts 3 of soms 4 uurtjes achter elkaar. En hij begint steeds meer te lachen en zich ontwikkelen (bijv. In de box de mobiel volgen). Echt zo heerlijk om te zien!
V, welkom in het topic!
Anoek, wat een kanjer ben jij. Ik vind het echt super knap hoe je het allemaal redt in je eentje als je man weg is. Schakel ook gewoon hulp in hè? Ik merk dat ik me zelf snel bezwaard voel om (schoon)ouders of (schoon)zus in te schakelen terwijl ze juist iedere keer heel enthousiast zijn en het leuk vinden om tijd door te brengen met de meiden.
Marieke, voor jou ook veel respect met al dat kolven!
SN, wat fijn dat er vooruitgang in zit. Dat is je zo gegund na die pittige eerste weken!
Mlies en Jennifer, bij jullie goede berichten, fijn! Zo'n nacht doorslapen lijkt me heerlijk! Hier afgelopen week een keer maar 1 voeding s nachts en daar knapte ik al aardig van op!
Doutzen, die irritaties komen mij ook bekend voor hoor. Ik spring hier ook regelmatig uit mijn vel en knal dan van 0 naar 100 in twee tellen haha. Vergis je niet in de grote rol die je hormonen nog spelen. Ik kan vooral jaloers zijn op het feit dat hij meer kan gaan en staan waar hij wil vanwege de bv die ik geef. Hij neemt veel zorg voor onze oudste op zich (sowieso s nachts en s ochtends vroeg) en verschoont iedere luier s nachts dus eigenlijk is het niet eens zo scheef verdeeld, maar ik mis gewoon heel erg wat tijd voor mezelf: een keer aan een fotoalbum werken of een keer in bad zónder huilende baby op de achtergrond. Ik voel me ook wanneer ik even tijd voor mezelf heb opgejaagd om maar zo snel mogelijk weer paraat te staan. Ik denk dat het grootste verschil is tussen mij en mijn vriend. Hij stapt op zijn mountainbike of onder de douche en heeft dat gevoel volgens mij geen enkel moment...
Anoek, wat een kanjer ben jij. Ik vind het echt super knap hoe je het allemaal redt in je eentje als je man weg is. Schakel ook gewoon hulp in hè? Ik merk dat ik me zelf snel bezwaard voel om (schoon)ouders of (schoon)zus in te schakelen terwijl ze juist iedere keer heel enthousiast zijn en het leuk vinden om tijd door te brengen met de meiden.
Marieke, voor jou ook veel respect met al dat kolven!
SN, wat fijn dat er vooruitgang in zit. Dat is je zo gegund na die pittige eerste weken!
Mlies en Jennifer, bij jullie goede berichten, fijn! Zo'n nacht doorslapen lijkt me heerlijk! Hier afgelopen week een keer maar 1 voeding s nachts en daar knapte ik al aardig van op!
Doutzen, die irritaties komen mij ook bekend voor hoor. Ik spring hier ook regelmatig uit mijn vel en knal dan van 0 naar 100 in twee tellen haha. Vergis je niet in de grote rol die je hormonen nog spelen. Ik kan vooral jaloers zijn op het feit dat hij meer kan gaan en staan waar hij wil vanwege de bv die ik geef. Hij neemt veel zorg voor onze oudste op zich (sowieso s nachts en s ochtends vroeg) en verschoont iedere luier s nachts dus eigenlijk is het niet eens zo scheef verdeeld, maar ik mis gewoon heel erg wat tijd voor mezelf: een keer aan een fotoalbum werken of een keer in bad zónder huilende baby op de achtergrond. Ik voel me ook wanneer ik even tijd voor mezelf heb opgejaagd om maar zo snel mogelijk weer paraat te staan. Ik denk dat het grootste verschil is tussen mij en mijn vriend. Hij stapt op zijn mountainbike of onder de douche en heeft dat gevoel volgens mij geen enkel moment...
@Anoek: wat je schrijft is heel herkenbaar. Ik was met de eerste ook onzeker en wilde vooral heel veel controle houden (wat eigenlijk niet kan met een baby). Dus als een dag bijvoorbeeld heel goed was gegaan moest alles de volgende dag ook zo. Als het dan niet lukte of het was even een mindere dag dan was ik echt uit mijn doen. Want dan ging het vast niet goed met de baby. Bij mij hielp het om het bij te houden in een app. Door dingen te "loggen" was ik het kwijt uit mijn hoofd en als ik wilde kon ik dan terugkijken hoe de dag daarvoor was gegaan. Uiteindelijk deed ik dat steeds minder en logde ik ook steeds minder dingen. Op een gegeven moment hield ik alleen nog de slaap bij omdat onze oudste nauwelijks sliep overdag. Voor sommige werkt dit juist helemaal niet hoor maar ik had er houvast aan. Overigens zakt dat echt, bij mij ging het na 4 maanden beter.
@Doutzen: volgens mij zijn alle mannen gewoon lomper met dit soort dingen haha. Mijn vriend net zo hoor, gisteravond pakt hij iets uit de lade van de kledingkast in de babykamer en gooit 'm zo dicht met een knal terwijl onze dreumes in de kamer ernaast ligt. Zijn excuus: ik dacht dat het soft close was. Eh, we hebben die kast al bijna 2 jaar.. Laat ook zien hoe weinig hij eigenlijk uit de kast pakt haha. Ik heb ook een korter lontje nu en als het om de kinderen gaat, en zeker om lawaaierig zijn terwijl ze slapen, helemaal. Qua tips.. ik doe eigenlijk niets speciaal. Hugo is wel altijd wakker in de avond, zo tussen 20:00-22:00 uur wil hij niet slapen dus is daarna wel echt moe. Hij krijgt dan een flesje afgekolfde melk en vervolgens zie ik hem niet tot 06:30/07:00 uur. Hij clustert qua voeding ook 's avonds want dat zitten de flesjes opeens dichter op elkaar.
Wij gaan aanstaande maandag richting de chiropractor voor een voorkeurshouding. Hopelijk heeft hij tips want ik kan draaien wat ik wil maar hij draait met dezelfde noodgang weer terug. Hoe gaat het bij jullie met op de buik oefenen? Onze oudste was echt een buikslaper maar Hugo heeft er een hekel aan haha, ik oefen wel maar hij vindt er echt niets aan nog..
@Tulipaa: hoe was het bij de osteopaat?
@Doutzen: volgens mij zijn alle mannen gewoon lomper met dit soort dingen haha. Mijn vriend net zo hoor, gisteravond pakt hij iets uit de lade van de kledingkast in de babykamer en gooit 'm zo dicht met een knal terwijl onze dreumes in de kamer ernaast ligt. Zijn excuus: ik dacht dat het soft close was. Eh, we hebben die kast al bijna 2 jaar.. Laat ook zien hoe weinig hij eigenlijk uit de kast pakt haha. Ik heb ook een korter lontje nu en als het om de kinderen gaat, en zeker om lawaaierig zijn terwijl ze slapen, helemaal. Qua tips.. ik doe eigenlijk niets speciaal. Hugo is wel altijd wakker in de avond, zo tussen 20:00-22:00 uur wil hij niet slapen dus is daarna wel echt moe. Hij krijgt dan een flesje afgekolfde melk en vervolgens zie ik hem niet tot 06:30/07:00 uur. Hij clustert qua voeding ook 's avonds want dat zitten de flesjes opeens dichter op elkaar.
Wij gaan aanstaande maandag richting de chiropractor voor een voorkeurshouding. Hopelijk heeft hij tips want ik kan draaien wat ik wil maar hij draait met dezelfde noodgang weer terug. Hoe gaat het bij jullie met op de buik oefenen? Onze oudste was echt een buikslaper maar Hugo heeft er een hekel aan haha, ik oefen wel maar hij vindt er echt niets aan nog..
@Tulipaa: hoe was het bij de osteopaat?
Grappig dat je dat vraagt, MariekeSep. Ik was juist van plan jullie te vragen hoe jullie dit inpassen in de dag.
Ik probeer het wel elke dag te oefenen, maar heb nog niet echt een geschikt moment gevonden. Voor de voeding krijst hij de boel bij elkaar van de honger, na de voeding moet hij eerst rechtop om z'n eten te laten zakken. En daarna is hij moe, dus weer in bed. . Ik doe het dan vaak 10 minuutjes na z'n fles toch maar. Maar dan wordt het vaak wel spugen.
Ik probeer het wel elke dag te oefenen, maar heb nog niet echt een geschikt moment gevonden. Voor de voeding krijst hij de boel bij elkaar van de honger, na de voeding moet hij eerst rechtop om z'n eten te laten zakken. En daarna is hij moe, dus weer in bed. . Ik doe het dan vaak 10 minuutjes na z'n fles toch maar. Maar dan wordt het vaak wel spugen.
Ik laat Sanne tijdens het aankleden of verschonen op de buik oefenen en een enkele keer in de box. Ze is niet heel enthousiast, maar protesteert ook niet echt hard.
Vandaag bij de osteopaat geweest en ik zag tijdens de behandeling al verschil. Er kwam ineens een ander meisje tevoorschijn, zo bizar. Ze heeft de hele behandeling liggen lachen, begin geluidjes te maken en was super alert en nieuwsgierig. Ook het zitten en liggen op de rug vond ze nu heel leuk, terwijl ze eerst meteen protesteerde. Haar onderrug en de aanhechtingen bij de schedel zaten behoorlijk vast, maar de borstkas was daarnaast ook nog extreem gespannen en stijf dus het was geen overbodige luxe. Vanmiddag heeft ze voor het eerst in weken in de box geslapen (plat dus). Super fijn om meteen resultaat te zien. Vooral dat ik merkte dat ze ineens klaar is om de wereld te gaan ontdekken. Er stond echt een heel ander koppie op ineens, heel schattig.
Vandaag bij de osteopaat geweest en ik zag tijdens de behandeling al verschil. Er kwam ineens een ander meisje tevoorschijn, zo bizar. Ze heeft de hele behandeling liggen lachen, begin geluidjes te maken en was super alert en nieuwsgierig. Ook het zitten en liggen op de rug vond ze nu heel leuk, terwijl ze eerst meteen protesteerde. Haar onderrug en de aanhechtingen bij de schedel zaten behoorlijk vast, maar de borstkas was daarnaast ook nog extreem gespannen en stijf dus het was geen overbodige luxe. Vanmiddag heeft ze voor het eerst in weken in de box geslapen (plat dus). Super fijn om meteen resultaat te zien. Vooral dat ik merkte dat ze ineens klaar is om de wereld te gaan ontdekken. Er stond echt een heel ander koppie op ineens, heel schattig.
Wat een mooie ervaring Tulipaa! Die staat ook hier op de to do list, maar ik moet alles een beetje een voor een uitproberen anders weet ik niet meer wat het effect van wat is.
Hier na een vrij goede periode weer wat slechte dagen. Heb sterk het gevoel dat de medicatie te snel uitwerkt en wil graag een hogere dosering of andere medicatie. Ondertussen nu ruim een week koemelkeiwitvrij aan het eten dus hoop dat dat ook nog het effect gaat geven, dat de medicatie uiteindelijk niet nodig is. Maar helaas hebben we niet zo'n fijne kinderarts getroffen. Beetje arrogant type dokter en oude stempel die door z'n assistent de intake heeft laten doen en zelf Magali 5 min gezien heeft. Ze lag toen lief te lachen en had al 5 dagen medicatie dus het ging ook prima toen. Hij zei deze week aan de telefoon dat hij er niet zo zeker van is dat het reflux is, en dat het anders ook wel vanzelf over gaat (ja als ze 1 is.. maar dat is wel een beetje zielig voor haar en ons als we al die tijd zo door moeten). Hij wil dus niks aan de medicatie doen en ik geloof dat hij de koemelkeiwitallergie vooral wil testen omdat ik dat zelf graag wilde onderzoeken (ivm voedsel intoleranties in de familie). Hij zegt dat we maar naar maatschappelijk werk moeten als de medicatie niet goed werkt (ik krijg hem niet duidelijk gemaakt dat het wel heel goed gewerkt heeft, maar nu afneemt en dat is een bekend verschijnsel van dit medicijn) en is verder niet echt meewerkend om andere medische oorzaken te onderzoeken. Dus dit keer geen gezeur op de eigen man maar op de arts haha. Gisteren naar de huisarts geweest, Magali had namelijk ook verhoging en koorts gehad en daar ook dit stuk besproken. Ik ben zo gewend de hele tijd Magali comfortabel te maken (draagzak, voeding laten zakken, niet teveel verschonen etc) maar had gisteren eens niet gedaan. Na de voeding en boertje in de maxi cosi gedaan en bij de huisarts in de maxi cosi mee naar binnen genomen. Het was eind vd dag, het moment waarop volgens mij de medicatie uitwerkt. Nou toen kon hij met eigen ogen zien hoe het gaat met haar (al heeft onze huisarts nooit getwijfeld en is super fijn). Hij heeft beloofd vandaag met de kinderarts te bellen namens ons om te vragen wat het plan is en welke diagnose het anders is, als hij zo zeker is dat het geen verborgen reflux is. Super fijn, maar man wel even flink frustrerend, alsof we de hele tijd moeten bewijzen dat er iets met haar is. Als ik zeg dat ze niet slaapt krijg je te horen, ja dan moet je haar niet steeds in de draagzak doen.. dat is dan opeens een oorzaak van haar gehuil ipv een gevolg. Terwijl ze in de nacht liggend op mij ook het vanuit het niets op een krijsen kan zetten, dus echt wel pijn heeft en niet alleen maar mama-honger. Naja frustrerend allemaal dus. Gelukkig heeft ze vannacht wel vrij goed geslapen in de co sleeper dus dat was even een opsteker na 3 kut nachten. Ik moest gelijk aan jou denken Tulipaa, als je denkt ik trek dit echt niet meer, komt er weer een betere dag en nacht!
Anoek hoe gaat het met jou? Wanneer is de wendag bij kdv voor Jens?
Timmy time doe ik niet standaard elke dag moet ik zeggen, nekje doet het prima dus komt vast wel goed denk ik dan. Als ik haar op haar buik leg, lijkt ze gelijk vooruit te willen kruipen dus ze wil wel graag geloof ik haha
Hier na een vrij goede periode weer wat slechte dagen. Heb sterk het gevoel dat de medicatie te snel uitwerkt en wil graag een hogere dosering of andere medicatie. Ondertussen nu ruim een week koemelkeiwitvrij aan het eten dus hoop dat dat ook nog het effect gaat geven, dat de medicatie uiteindelijk niet nodig is. Maar helaas hebben we niet zo'n fijne kinderarts getroffen. Beetje arrogant type dokter en oude stempel die door z'n assistent de intake heeft laten doen en zelf Magali 5 min gezien heeft. Ze lag toen lief te lachen en had al 5 dagen medicatie dus het ging ook prima toen. Hij zei deze week aan de telefoon dat hij er niet zo zeker van is dat het reflux is, en dat het anders ook wel vanzelf over gaat (ja als ze 1 is.. maar dat is wel een beetje zielig voor haar en ons als we al die tijd zo door moeten). Hij wil dus niks aan de medicatie doen en ik geloof dat hij de koemelkeiwitallergie vooral wil testen omdat ik dat zelf graag wilde onderzoeken (ivm voedsel intoleranties in de familie). Hij zegt dat we maar naar maatschappelijk werk moeten als de medicatie niet goed werkt (ik krijg hem niet duidelijk gemaakt dat het wel heel goed gewerkt heeft, maar nu afneemt en dat is een bekend verschijnsel van dit medicijn) en is verder niet echt meewerkend om andere medische oorzaken te onderzoeken. Dus dit keer geen gezeur op de eigen man maar op de arts haha. Gisteren naar de huisarts geweest, Magali had namelijk ook verhoging en koorts gehad en daar ook dit stuk besproken. Ik ben zo gewend de hele tijd Magali comfortabel te maken (draagzak, voeding laten zakken, niet teveel verschonen etc) maar had gisteren eens niet gedaan. Na de voeding en boertje in de maxi cosi gedaan en bij de huisarts in de maxi cosi mee naar binnen genomen. Het was eind vd dag, het moment waarop volgens mij de medicatie uitwerkt. Nou toen kon hij met eigen ogen zien hoe het gaat met haar (al heeft onze huisarts nooit getwijfeld en is super fijn). Hij heeft beloofd vandaag met de kinderarts te bellen namens ons om te vragen wat het plan is en welke diagnose het anders is, als hij zo zeker is dat het geen verborgen reflux is. Super fijn, maar man wel even flink frustrerend, alsof we de hele tijd moeten bewijzen dat er iets met haar is. Als ik zeg dat ze niet slaapt krijg je te horen, ja dan moet je haar niet steeds in de draagzak doen.. dat is dan opeens een oorzaak van haar gehuil ipv een gevolg. Terwijl ze in de nacht liggend op mij ook het vanuit het niets op een krijsen kan zetten, dus echt wel pijn heeft en niet alleen maar mama-honger. Naja frustrerend allemaal dus. Gelukkig heeft ze vannacht wel vrij goed geslapen in de co sleeper dus dat was even een opsteker na 3 kut nachten. Ik moest gelijk aan jou denken Tulipaa, als je denkt ik trek dit echt niet meer, komt er weer een betere dag en nacht!
Anoek hoe gaat het met jou? Wanneer is de wendag bij kdv voor Jens?
Timmy time doe ik niet standaard elke dag moet ik zeggen, nekje doet het prima dus komt vast wel goed denk ik dan. Als ik haar op haar buik leg, lijkt ze gelijk vooruit te willen kruipen dus ze wil wel graag geloof ik haha
@SN ooh dokter menen altijd dat ze het beter weten... pffff erg vermoeiend dat je niet gehoord wordt.
Hier zijn de kindjes nog altijd verkouden al dik 3 weken.... Job slaapt er ook erg onrustig door. Na 2 nachten doorslapen heeft hij 2 onrustige nachten gehad. Ooh ik zie er echt tegenop als ik weer moet werken en Job slaapt niet door. Nouja we hebben nog 3 weken. Gisteren heeft mijn man voor het eerst de kindjes alleen op bed gelegd zodat ik even de deur uit kon. Echt heerlijk ok even niet te zorgen.
Hier zijn de kindjes nog altijd verkouden al dik 3 weken.... Job slaapt er ook erg onrustig door. Na 2 nachten doorslapen heeft hij 2 onrustige nachten gehad. Ooh ik zie er echt tegenop als ik weer moet werken en Job slaapt niet door. Nouja we hebben nog 3 weken. Gisteren heeft mijn man voor het eerst de kindjes alleen op bed gelegd zodat ik even de deur uit kon. Echt heerlijk ok even niet te zorgen.