Hoi dames,
Nou eindelijk ook een berichtje van mij. Wel alles stiekem meegelezen hihi. Ik heb vorige week positief getest, volgens mijn berekeningen ben ik nu 4,5 week.
Ik was bij het positief testen zó enorm euforisch en dit hield een dag of 2-3 aan. Inmiddels ben ik een stuk minder euforisch en heeft de angst het meer overgenomen. En begrijp me niet verkeerd hoor, nog steeds ontzettend gelukkig en blij maar toch vind ik het eng. Wij hebben in een fertiliteitstraject gezeten en schijnt dat de kans op een miskraam dan iets groter is. Ik hoop gewoon zo dat alles goed gaat :-(. Mijn vriend zegt telkens dat ik niet moet stressen, dat is al helemaal niet goed voor mij en mijn lijf maar het gaat automatisch. Continu blijf ik aan mijn tepels voelen of ze nog pijnlijk zijn, bang als ik naar het toilet ga of ik bloed in mijn slipje vind. Als ik een kramp voel in mijn buik ben ik erg blij, ik had dit al voor ik positief testte en de gyn. gaf aan dat het oprekken van de baarmoeder is. Zodra ik dit voel denk ik 'yes, de baarmoeder is nog steeds bezig!". Eergister nog maar weer getest, gelukkig was de teststreep donkerder. Maar ondertussen wordt ik behoorlijk gek. Jullie klinken allemaal zo zorgeloos en alleen maar dolgelukkig (wat ik jullie gun natuurlijk), ben ik hierin dan de enige? :-(
Over 2 weken de echo, hopelijk kunnen ze dan wat zien en geven ze mij goed nieuws. Tot die tijd ga ik mezelf dus ook niet aanmelden op whatsapp of facebookgroepen. Durf het gewoon nog niet.
Liefs
