Hallo, hier de topic starter maar weer eens. Ik zou op iedereen persoonlijk reactie willen geven, maar gezien de hoeveelheid; .....het duizelt mij een beetje.
Ik vond de samenvatting van wasabimammie erg treffend, goed geanalyseerd wat hier gebeurt. Ik ben ook blij dat er een aantal zijn onder jullie die onder de aandacht bleven brengen wat nu de eigenlijke vraag is.
Sommige mama's hebben idd nu een reactie gegeven op mijn werkelijke vraag, en daar ben ik hen erg dankbaar voor. Het ligt anders dan ik gedacht had, meer in het midden.
Ik ben niet op zoek naar mensen die zeggen, 'ik geef fv omdat ik een grote egoist ben'.
Ik zie nu dat er mensen zijn die echt anders over bv denken, en de kwaliteit ervan, dan ik. Dat had ik niet verwacht. Wat ik als feit zie, ziet een ander als 1 van de vele feiten. Dat is wel interessant. Het pcb (afvalstoffen) verhaal is ook wat minder eenduidig dan het lijkt. Ik denk zelf dat het in Nederland wwel meevalt; en in mijn geval nogmeer omdat ik biologisch eet, bijna geen vlees of vis, en als ik dat wel doe dan is het biologisch. Dus geen genetisch gemanpuleerd dier op mijn bord zullen we maar zeggen.
Maar in andere landen valt het niet mee; zoals laatst in een docu op canvas te zien was; in Groenland eten ze ijsbeer en zeehon, en vis; en in die dieren, die aan de top van de voedselketen staan, hopen zich de meeste afvalstoffen op en die staan juist veelvuldig op het menu in groenland; daar is het pcb gehalte schrikbarend hoog, en dat gaat idd via de moedermelk naar de baby. In dat geval raden deskundigen aan om ofwel het dieet te veranderen, ofwel fles te geven.
Tja, wat me verder opvalt in deze vijf pagÃna's discussie is het verdriet wat het geeft als de borstvoeding mislukt. Dat vind ik erg om te lezen, en ook inderdaad de verbittering die het geeft. Dat is erg. Erg is het ook als er om verantwoording wordt gevraagd; aan een jonge moeder die fles geeft, en aan een jonge moeder die haar iets oudere baby nog steeds borstvoeding geeft. Verantwoording eisen is in de kern iets heel anders dan naar een motivatie, reden vragen, want dan vraag je naar het verhaal van de mama die het betreft; dan toon je belangstelling. Dat is misschien wel iets wat structureel moet veranderen, maar dat zit in mensen zelf. Mensen denken vaak niet na over wat zeg zeggen, bedoelen het misschien niet lomp, maar een opmerking kan harde aankomen dan ie ooit bedoeld was, we kunnen er allemaal over meepraten.
Ik ben alleen wel van mening dat als je nog een bitter gevoel hebt over het niet lukken, of mislukken van de borstvoeding of het gebrek aan steun toen je er mee bezig was...dat je daar misschien wel nog eens naar moet kijken. Misschien heeft het te maken dat je boos bent dat er niemand was die je hielp toen het zo'n hel was, pijnlijk en dat je niet wist hoe het beter moest; of misschien heb je een schuldgevoel of verdriet ervan dat het anders liep dan je misschien gewild had.
Dat is toch jammer, dat je dat dan nu nog moet voelen. Voor jezelf lijkt het me de moeite waard om er wat mee te doen, al is het alleen al beseffen dat je dergelijke gevoelens hebt.
Maar goed; iedereen die gereageerd heeft, hoe emotioneel ook (ik kan er ook wat van! ;-)) dank voor de reacties, ik vond het toch interessant om de dynamiek van zo'n draadje te lezen, en hoe de dingen vaak toch minder enkelvoudig zijn dan ze in eerste instantie lezen;
veel liefs en succes met jullie kindjes!
Kikkertoto
Ik vond de samenvatting van wasabimammie erg treffend, goed geanalyseerd wat hier gebeurt. Ik ben ook blij dat er een aantal zijn onder jullie die onder de aandacht bleven brengen wat nu de eigenlijke vraag is.
Sommige mama's hebben idd nu een reactie gegeven op mijn werkelijke vraag, en daar ben ik hen erg dankbaar voor. Het ligt anders dan ik gedacht had, meer in het midden.
Ik ben niet op zoek naar mensen die zeggen, 'ik geef fv omdat ik een grote egoist ben'.
Ik zie nu dat er mensen zijn die echt anders over bv denken, en de kwaliteit ervan, dan ik. Dat had ik niet verwacht. Wat ik als feit zie, ziet een ander als 1 van de vele feiten. Dat is wel interessant. Het pcb (afvalstoffen) verhaal is ook wat minder eenduidig dan het lijkt. Ik denk zelf dat het in Nederland wwel meevalt; en in mijn geval nogmeer omdat ik biologisch eet, bijna geen vlees of vis, en als ik dat wel doe dan is het biologisch. Dus geen genetisch gemanpuleerd dier op mijn bord zullen we maar zeggen.
Maar in andere landen valt het niet mee; zoals laatst in een docu op canvas te zien was; in Groenland eten ze ijsbeer en zeehon, en vis; en in die dieren, die aan de top van de voedselketen staan, hopen zich de meeste afvalstoffen op en die staan juist veelvuldig op het menu in groenland; daar is het pcb gehalte schrikbarend hoog, en dat gaat idd via de moedermelk naar de baby. In dat geval raden deskundigen aan om ofwel het dieet te veranderen, ofwel fles te geven.
Tja, wat me verder opvalt in deze vijf pagÃna's discussie is het verdriet wat het geeft als de borstvoeding mislukt. Dat vind ik erg om te lezen, en ook inderdaad de verbittering die het geeft. Dat is erg. Erg is het ook als er om verantwoording wordt gevraagd; aan een jonge moeder die fles geeft, en aan een jonge moeder die haar iets oudere baby nog steeds borstvoeding geeft. Verantwoording eisen is in de kern iets heel anders dan naar een motivatie, reden vragen, want dan vraag je naar het verhaal van de mama die het betreft; dan toon je belangstelling. Dat is misschien wel iets wat structureel moet veranderen, maar dat zit in mensen zelf. Mensen denken vaak niet na over wat zeg zeggen, bedoelen het misschien niet lomp, maar een opmerking kan harde aankomen dan ie ooit bedoeld was, we kunnen er allemaal over meepraten.
Ik ben alleen wel van mening dat als je nog een bitter gevoel hebt over het niet lukken, of mislukken van de borstvoeding of het gebrek aan steun toen je er mee bezig was...dat je daar misschien wel nog eens naar moet kijken. Misschien heeft het te maken dat je boos bent dat er niemand was die je hielp toen het zo'n hel was, pijnlijk en dat je niet wist hoe het beter moest; of misschien heb je een schuldgevoel of verdriet ervan dat het anders liep dan je misschien gewild had.
Dat is toch jammer, dat je dat dan nu nog moet voelen. Voor jezelf lijkt het me de moeite waard om er wat mee te doen, al is het alleen al beseffen dat je dergelijke gevoelens hebt.
Maar goed; iedereen die gereageerd heeft, hoe emotioneel ook (ik kan er ook wat van! ;-)) dank voor de reacties, ik vond het toch interessant om de dynamiek van zo'n draadje te lezen, en hoe de dingen vaak toch minder enkelvoudig zijn dan ze in eerste instantie lezen;
veel liefs en succes met jullie kindjes!
Kikkertoto
);