quote: Ivy reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('26-01-2007 20:56:10&apos
);
Dat brengt me op het volgende puntje: dat onderzoek uitwijst (welk onderzoek dan?) dat slechts 2% geen bv kan geven. Lijkt me echt heeeeeeeeeeel sterk. Ken echt heel veel vrouwen die een hartverscheurend veel moeite hebben gedaan om bv te geven met alle bijbehorende drama's, inclusief lactatiedeskundige, bv-cursussen etc. en bij vele lukte het echt niet. En de meeste die ik ken gaven niet op na twee dagen!
Nog een puntje: er wordt gesproken van dat zelfs met de ergste pijn drie maanden vol te houden is. Blijkbaar heeft de schrijfster geen idee van hoe pijn pijn KAN doen. Misschien heeft ze hele erge pijn gehad, maar wie zegt niet dat de pijn van bijv. haar buurvrouw niet 100 keer erger was. Pijn valt nogal moeilijk te vergelijken.
En nog een puntje: waarom blijft fv een alternatief voor bv. Kunnen we niet gewoon zeggen dat we gewoon de keus hebben uit bv en fv, zonder altijd meteen bv op nummer 1 te zetten en fv op nummer 2?
Nog even een reaktie hierop. Ik heb niet gezegd dat al die vrouwen niet hun stinkende best hebben gedaan, ik ben de eerste die dat gelooft, heb ik ook gedaan, en toch ben ik gestopt omdat ik niet meer kon. En ook ik geloofde dat het aan mij en mijn lichaam lag. Ik kon geen bv geven, dacht ik.
FOUT!!! Ik kan dat wel en die vrouwen voor het grootste deel ook wel. Niet dat dat zonder slag of stoot gaat, nee helaas is de opstart al zo fout, dat tegen de tijd dat een lk wordt ingeschakeld je al zo gedemotiveerd bent, dat de moeite die je moet doen om het alsnog te laten werken niet opweegt tegen de voordelen om te stoppen. Begrijpelijk dat je dan stopt en zeker geen aanval tegen deze3 vrouwen, zoals ik al eerder zei!!!
Het is de kraamzorg, alles ervoor die wel allemaal keihard roepen dat je vooral bv moet gaan geven die ik op de vingers probeer te tikken. Je moet, je moet!!! om vervolgens je eerst te laten aanmodderen en als het fout gaat voel je je natuurlijk schuldig etc...
En pijn? ja echt pijn had ik, dat ik het 3 maanden heb volgehouden en ik voor mezelf dat doel heb gesteld dat een volgende keer weer te kunnen, dat was mijn doelstelling. Hoe erg de pijn, 3 maand houd ik vol!! Ieder ander heeft andere doelstellingen. Ik vind bv zo belangrijk dat ik mezelf deels ervoor wegcijfer.
Want en dat is het laatste uit je stuk waarop ik reageer. Fv en bv kan ik niet als gelijke zien..
Bv is gewoon het beste en kv is een alternatief. Een prima alternatief, maar helaas niet even goed.
Als een vrouw wel voor de kv gaat en tegenover zichzelf (!!!) dat kan verantwoorden en zich daar het beste bij voelt, vind ik niet dat zij zich hoeft te verdedigen, want ook zij heeft het beste voor met haar kind, zoals alle mama's dat hebben. Dat haar reden niet de mijne kan zijn is een verschil van mening, niet meer en niet minder en wat ik al eerder zei, als ze echt achter haar keus staat zou ze zich niet aangevallen moeten voelen en zeker niet schuldig.
Ik voel me ook niet schuldig als de hele wereld een vies gezicht trekt als ze een kind van een jaar aan mijn borst zien drinken. Net als een voedende moeder die wordt weggestuurd uit een openbare gelegenheid zich niet schuldig hoeft te voelen dat ze bv geeft.
Wat ik wel heel raar vind, in het algemeen.
Tot een maand of 3 worden mama's erop aangesproken, waarom geen bv...na die 3 maanden draait het ineens om, dan is het raar dat je zo'n groot kind aan de borst hebt...wordt het ineens tijd om af te bouwen.. Al met al, het is toch nooit goed.
