Kinderwens maar nog moeten wachten

Spannend allemaal! Ik hoop dat ik binnenkort meer weet over of en wanneer ik welkom ben om spiraal te verwijderen. Snap heel goed dat jullie ook wat nerveuzer worden, ik ook haha. Slik nu 3 weken foliumzuur dus binnenkort ben ik er ook echt klaar voor.
Dacht vandaag, wil ik dit nou echt of omdat "iedereen" een kindje krijgt? Maar de meeste van mijn vriendinnen hebben juist nog geen kinderen, haha, ik focus me gewoon op diegene die wel hebben... Volgens mij zit het met mijn kinderwens wel goed maar het is af en toe gewoon zo'n twijfelmomentje, of ik er wel klaar voor ben/goed aan doe.
 
Oh jij slikt ook echt nu al foliumzuur Anne-VA...ik ga daarmee beginnen zodra de spiraal eruit gaat. Vind het nu nog niet nodig.
Ja je gaat er op alle vlakken wel al echt over nadenken. Ik heb al 10 jaar ofzo een kinderwens dj's ik kan echt niet wachten tot we eraan gaan beginnen maar ook mijn vriend en ik hadden laatst daar een gesprek over. Dat we ons eigenlijk soms helemaal nog niet volwassen genoeg voelen hiervoor en dergelijke. En ja, de omstandigheden zouden ook nog beter kunnen zijn maar ja dat kan altijd denk ik zo. Ik vraag me ook dan af of ik me echt meer volwassener ga voelen als ik dan toch dat grotere huis heb en ja weet ik veel haha. Maar ja mijn vriend en ik willen dan toch nu hiervoor gaan, ook al is de situatie nog niet perfect. Op een gegeven moment moet je keuzes gaan maken en wij zijn er wel over uit dat we niet nog jaren willen wachten met kinderen want dan is dat grotere huis daar wel...en voelen we ons misschien mentaal wat volwassener ofzo haha.
 
Haha heel herkenbaar, en ik hoopte mij ook wat "volwassener" te voelen nu we in een eengezinswoning wonen, beide vaste baan, spaarpotje etc... Maar het gevoel is niet veranderd helaas?
Ik probeer mij nu maar te bedenken dat ik nou eenmaal zo ben en die onzekerheid niet gek is! 
Enne... Je hoeft nog lang niet goed genoeg of getraind te zijn hé. Dat groeit met de tijd (heb ik mij laten vertellen en daar klamp ik mij dus nu aan vast?) 
 
Hé! 
Even getwijfeld of ik wel mee wilde schrijven, maar zag dit topic en herken veel in jullie berichtes! Ook wij willen op niet al te lange termijn proberen een kindje te krijgen. Ik weet niet beter dan dat ik altijd een kinderwens heb gehad en ik had altijd de wens om jong moeder te worden. Inmiddels ben ik achter in de twintig en twijfel ik nog of het 't juiste moment is, haha. Op zich hebben we alles denk ik wel aardig op de rit, al is onze situatie ook niet ideaal te noemen. Maar ja.. wanneer is het dat wel? Ik ben onlangs met een masterstudie gestart. Mijn vriend heeft een vast inkomen en ik heb dit tot voorkort ook altijd gehad. Soms twijfel ik of ik niet toch eerst weer een baan moet zoeken/hebben, want stel je voor dat ik nooit meer ergens aan de bak kom als ik zwanger blijk te zijn.. ;-) Dat soort dingen. 
Ik wil graag nog even wachten met proberen totdat ik wat verder in mijn studie ben en wat meer overzicht heb op hoe dat gaat lopen / hoeveel tijd het in beslag neemt. En toch voel ik de tijd soms wel tikken.. ik ben achter in de twintig en wil niet 'te laat' zijn, omdat ik van alles de voorrang gaf. We hebben besloten dat ik wel vast stop met de pil en mijn lichaam wat tijd en rust geef om alles weer op te pakken. Die keuze geeft me wel rust, want al wil ik nog niet actief proberen: de eerste stap is dan wel vast gezet. 
Leuk om zo een beetje met jullie mee te lezen en te praten over alle keuzes die gemaakt gaan worden de komende tijd. 
 
Welkom Alittlebite! Wat spannend dat je een studie begonnen bent, hoe lang duurt die nog denk je? Spannend dat je wel al gestopt ben met de pil. Hebben jullie dan ook zoiets van: mocht het nu wel per ongeluk gebeuren dan is het oke?
Ik heb vanmorgen de implantoloog gebeld. De assistente zei me dat mijn mail wel is aangekomen maar dat de arts het nu gewoon heel druk heeft dus dat die het mogelijk nog niet heeft gezien. Ze ging nu proberen het bovenop zijn stapel te leggen zodat hij er hopelijk morgen naar kijkt.
 
Dankjewel Linda! Spannend wat het antwoord voor jullie is. Hopelijk snel meer duidelijkheid. Gek hè, hoe je toch wel toe gaat leven naar het moment dat het concreet wordt en je echt kunt beginnen. 
De studie zal sowieso nog wel een jaar of drie in beslag nemen, afhankelijk hoeveel uren ik in de week beschikbaar hou gaat het sneller of zal het langer duren. Stiekem hoop ik natuurlijk op sneller, haha. Vandaar ook de keuze om wel over niet al te lange termijn te beginnen met onze kinderwens.. nog drie jaar wachten zie ik sowieso niet zitten. Mijn vriend is daar wat meebuigender in, maar wil dat denk ik ook niet. Hoe meer we het er over hebben, hoe meer het gaat leven natuurlijk. Het lijkt me allemaal mega bijzonder. En mocht het per ongeluk gebeuren dan is het natuurlijk meer dan welkom, al zal dat niet zomaar gebeuren denk ik. ? 
 
@Alittlebite, welkom!
Fijn dat jij je ook kan herkennen in de reacties. Ik ben uiteindelijk erg blij dat ik deze post heb gemaakt, het steunt mij om te lezen dat ik niet de enige ben die tegen zaken zoals dit aanloopt.
Ik begrijp je keuze om niet te wachten tot het einde van je studie. De kans is groot dat zodra je lekker in de studie zit, het ook best te combineren is. Nu je lichaam alvast laten 'normaliseren' is denk ik ook erg slim. Dan weet je straks in iedergeval wanneer je vruchtbaar bent.
Ik heb nu uiteindelijk ook er voor gekozen dat het kan zijn dat ik nog niet klaar ben met mijn master voordat er een baby is, mocht alles snel gaan. Die laatste zaken van mijn master moeten dan wel lukken. Al is de kans natuurlijk groot dat het wel even duurt voordat ik zwanger ben en dan zal ik mijn master nog voor een baby afronden. 
 
@Alittlebite: Je hebt er goed over nagedacht dus, dat is fijn! Fijn dat je lichaam vast gaan ontpillen, dan kunnen jullie ten minste meteen aan de slag zodra jullie er klaar voor zijn.
@Foodforthought: Ik ben ook blij dat je dit topic bent gestart, ik vind het ook wel fijn om mijn verhaal eindelijk eens (anoniem haha) kwijt te kunnen. Hoe lang ben jij nog bezig met je master denk je?
@Anne-VA: Zit je al lang bij je huidige baan? Want waarom denk je dat je werkgever een oordeel zou hebben? Ik heb dat ook een beetje hoor. Ik hoop natuurlijk dat ik mijn nieuwe baan toch kan starten zodra deze crisis voorbij is. Maar wat als ik dan toch al zwanger blijk te zijn? Ga ik dan door met die nieuwe baan, of neem ik dan toch even genoegen met wat ik nu heb en start ik iets nieuws als de baby er dan al is? En wat spannend dat toch je spiraal eruit gaat binnenkort! Je hebt toch iemand gevonden die het wilt doen?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan