Goedeavond meiden, ik had dit weekend eigenlijk warmer en mooier weer verwacht. Het is wel droog en met vlagen zie je zon, maar die wind maakt het nog best wel fris hier. Ik wil het liefst gewoon zonder jas naar buiten kunnen. En als het strand dichtbij zou zijn, zou ik denk ik nu ff gaan uitwaaien. Alles ff wat meer van me af zetten.
Voel me wel iets beter dan gisteren. Kreeg een preek van mijn ouders (vooral mijn moeder) over mijn vriend. Hij was niet ff naar buiten gekomen toen mijn vader bij ons in de tuin aan het werk was. En dat had mijn vader best verdriet gedaan. Kan me dat goed voorstellen. Mijn ouders doen veel voor ons. Mijn vader heeft de nodige beperkingen dus slooft zich eigenlijk uit bij ons. En toen werden door mijn moeder oude koeien uit de sloot gehaald. Deels terecht, deels onterecht. Ach het was gewoon heel goed allemaal. Dingen die me verdriet deden. Moeite met praten. Het heeft allemaal zo zijn reden. En af en toe zie ik gewoon door de bomen het bos niet meer. Ik kan heel slecht tegen ''ruzie'' krop teveel dingen op. Wat ik niet moet doen, dat weet ik ook wel. Maar dan word dit leventje me soms allemaal ff teveel. Met tegenslagen e.d.
Ben gewoon af en toe heel bang dat het hele zwangerworden voor ons niet weg is gelegd. Dat mijn cyclus heel onregelmatig zal zijn enzo. Ik denk namelijk nog steeds dat de rode duiveltjes gewoon komen. Heb ook nog geen drang om te testen ofzo. Ik zit echt in de wachtstand. Vannacht dacht ik ineens ohh ik voel wat stromen, nu is het mis, maar bleek niks te zijn. Ik lig nu lekker in bed met laptop. Heb het maar koud en voel me gewoon beetje verdrietig. Dacht kom hier ffies babbelen.
Liefs Nathalie
Voel me wel iets beter dan gisteren. Kreeg een preek van mijn ouders (vooral mijn moeder) over mijn vriend. Hij was niet ff naar buiten gekomen toen mijn vader bij ons in de tuin aan het werk was. En dat had mijn vader best verdriet gedaan. Kan me dat goed voorstellen. Mijn ouders doen veel voor ons. Mijn vader heeft de nodige beperkingen dus slooft zich eigenlijk uit bij ons. En toen werden door mijn moeder oude koeien uit de sloot gehaald. Deels terecht, deels onterecht. Ach het was gewoon heel goed allemaal. Dingen die me verdriet deden. Moeite met praten. Het heeft allemaal zo zijn reden. En af en toe zie ik gewoon door de bomen het bos niet meer. Ik kan heel slecht tegen ''ruzie'' krop teveel dingen op. Wat ik niet moet doen, dat weet ik ook wel. Maar dan word dit leventje me soms allemaal ff teveel. Met tegenslagen e.d.
Ben gewoon af en toe heel bang dat het hele zwangerworden voor ons niet weg is gelegd. Dat mijn cyclus heel onregelmatig zal zijn enzo. Ik denk namelijk nog steeds dat de rode duiveltjes gewoon komen. Heb ook nog geen drang om te testen ofzo. Ik zit echt in de wachtstand. Vannacht dacht ik ineens ohh ik voel wat stromen, nu is het mis, maar bleek niks te zijn. Ik lig nu lekker in bed met laptop. Heb het maar koud en voel me gewoon beetje verdrietig. Dacht kom hier ffies babbelen.
Liefs Nathalie