Las in ''mijn'' topic dat je als jullie zwanger zijn gewoon een dag wilt trouwen voor de wet Mama22. Wil je dan geen feestje voor familie en goede vrienden, maar alleen trouwen? Wel met jurk en pak? Als wij trouwen wil ik toch wel beetje speicaal. Ik krijg de jurk van mijn paps, heeft ie gezegd toen ik nog klein meisje was, en die belofte hou ik hem aan, hihih. Ik hoef geen groot feest. En ook geen mensen op mijn feest die ik amper zie. Maar hoe ik het wel wil weet ik nog niet. Kweet ook niet wanneer we gaan trouwen. Of dat voor een kleine zal zijn. Het is idd wel zo dat het makkelijker is met erkenning. En dan heb je geen notariskosten en geregel, terwijl we in de toekomst toch willen trouwen. We zijn al verloofd. Gewoon voor ons saampjes. Mijn vriend heeft me 3x moeten vragen voordat ik ja durfde te zeggen, hihih. Komt omdat ie dat al vrij vroeg vroeg aan me. Ik had nooit gedacht dat ik liefde zou vinden, iemand die van me houd en bij me blijft en me niet bedonderd enzo. Toen hij het vroeg klapte ik helemaal dicht. Kon alleen maar heel dicht tegen hem aankruipen en zeggen dat ik van hem hou en later dat ik oud met hem wil worden, maar kon geen ja zeggen, gek hè. We waren toen bij de eerste A1 GP race in Engeland en lagen in een tentje, dus wel heel bijzonder. De tweede keer was meer een vraag tussen neus en lippen door bij het aanrecht, hihih. Weer klapte ik dicht. Baalde uiteindelijk zo van mezelf. Heb hem toen uitgelegd dat ik heel erg veel van hem hou, en nooit had gedacht gelukkig te mogen worden en wat moet iemand nou met mij. Dat ik het allemaal heel speciaal vind. Hij legde toen uit dat het hem niet ging om meteen te trouwen, geen datum of jaartal in gedachten, maar hij gewoon zoveel van me houd en me niet kwijt wil en daarom vroeg of ik voor altijd de zijne wou zijn. Ahhh krijg helemaal week gevoel nu, hihih. Toen hoopte ik zo dat hij paar jaar geleden met kerst zou vragen. Wij hadden ringen gekocht samen, met elkaars naam erin en de datum, dus dacht hoop zo dat ie me dan vraagd, maar nee. Grrr! Maar uiteindelijk is het er dan toch van gekomen en heb ik volmondig JA gezegd, hihih.
Hahha heel verhaal hiero. Liefs Nathalie