Hoi Ladies,
Ik reageer eerst maar even op jullie berichtjes.
Monica, wat vervelend dat Isabelle zo ziek is, hoe is het gisteren bij de kinderarts gegaan? en hoe gaat het nu met haar? Hopelijk slaapt zij en dus jullie ook, `s nachts weer goed.
Omdat ze nog zo weining weerstand hebben duurt het vaak zo lang voordat kindjes van deze leeftijd weer helemaal de oude zijn.
Ik zit momenteel ook thuis met een zieke Eva. Haar beide oortjes zijn ontstoken en daar heeft ze heel veel last van gehad, maandagavond werd ze zelfs zo benauwd en liep de koorts zo op dat we de avond in het ziekenhuis hebben doorgebracht omdat de huisarts bang was dat ze mischien een longontsteking kreeg. Gelukkig was dat niet het geval.
Ze heeft wel een aantal dagen niet tot nauwelijks gegeten of (belangrijker nog) gedronken en tot overmaat van ramp raakte ze aan de diarree van de antibioticakuur.
Daar zijn we gistermiddag mee gestopt en op dit moment knapt Eva weer aardig op.
Vanmorgen heeft ze haar hele ontbijt opgegeten en gedronken, ik was zo blij!
Wat fijn voor je dat je je baan hebt opgezegd. Ik kan me goed voorstellen dat je het echt niet leuk vind om Isabelle te moeten missen terwijl je het helemaal niet zo naar je zin hebt op je werk.
Mijn huidige baan is ook absoluut niet mijn droombaan, maar ik heb destijds, toen we beloten om voor een kindje te gaan, mijn studieplannen even op de lange baan geschoven. Helaas kwam Eva niet zo snel als dat we hadden gehoopt. Het voordeel van deze baan is wel dat ik niet zulke lange dagen maak en makkelijk wat kan regelen in situaties zolas deze, nu Eva ziek is.
Ik ben van plan om volgend jaar weer een opleiding te gaan doen, maar het hangt er wel een beetje vanaf of ik snel weer zwanger raak (en blijf, natuurlijk).
Ik weet ook heel goed hoe het voelt als je, gevoelsmatig, alles half moet doen.
Heerlijk toch, dat je straks alle tijd hebt voor je gezinnetje.
Ik heb zelf het gevoel dat dat 9 maanden onzwangeren aardig opgaat. Zeker nu ik ook sinds 2 weken helemaal met de borstvoeding gestopt ben heb ik echt het gevoel van, he he, ik ben weer helemaal terug.
K78, gezellig dat je ons ook hebt gevonden. We leren elkaar de komende tijd vast beter kennen.
Het lijkt me gezellig om wat af te spreken, wandelen bij Geestemerambacht klinkt leuk en misschien is het ook leuk om een keer te gaan winkelen in Alkmaar.
Ik lees het wel waar jullie het meeste voor voelen.
Ik kan zelf in principe op vrijdagen of evt zaterdagen. Ik moet de komende tijd een per week bekijken of ik al iets heb op een bepaalde datum of niet. (zaterdag 15-11 kan ik niet).
Groetjes Marieke
Hoi dames,
Lief dat je vraagt hoe het gaat Marieke, het gaat gelukkig alweer wat beter met Isabelle.
Vannacht wel weer een klein drama om 1 uur, ineens krijsen en niet meer rustig te krijgen behalve toen ik haar uiteindelijk maar een fles gaf.
(Mijn vriend sliep door de hysterie heen maar toen ik naar beneden ging voor een flesje klaar te maken raakte ze zo in paniek dat ze heel hard gilde en hij was ineens klaarwakker! helaas viel hij kort daarna alweer in slaap, ik weet niet wat dat is met die mannen )
Hoe gaat het nu met Eva?
Wat sneu, beide oortjes tegelijk ontstoken, ik kom het vaker tegen op mijn werk dat het voorkomt bij beide oren tegelijk.
Gelukkig eet en drinkt ze weer en heeft ze geen longontsteking ontwikkeld.
Gisteren zijn we bij de kinderarts geweest en haar longetjes zijn gelukkig schoon, maar er zit erg veel slijm bij de bovenste luchtwegen, dus moeten we nu 3x per dag xylometazoline sprayen en 6-8x per dag 1ml zoutoplossing in haar neus spuiten.
Gaat denk ik nog wel een gevecht worden, maar het is voor een goed doel.
Vorige keer bij het CB (met 6 mnd) had de arts 1x een kleine afwijking gezien, maar de keren dat ze het erna testte was het goed, maar volgende week moesten we weer komen en dan zou de arts even mee kijken.
In het ziekenhuis kijken ze je kindje echter helemaal na (is maar goed ook) en toen dacht ze een hoogteverschil te zien in haar heupjes...
Dus nu moet er over 3 weken een echo gemaakt worden om te kijken of het allemaal goed is.
Er is echt een last van mijn schouders af nu ik mijn baan heb opgezegd.
Ik voel me ook rustiger in mijn doen en laten en dat heft ook zijn effect al op mijn relatie met mijn vriend.
Ik had namelijk de laatste tijd weinig zin om te oefenen voor een broertje of zusje voor Isabelle omdat ik gewoonweg of bekaf was of zo chagerijnig van alle hormonen in mijn lijf...
Gelukkig heb ik dat allemaal al weer ingehaald
Oh ja, ik heb toch besloten mee te gaan met de herfswandeling de 20-ste, dus ik hoop tot dan!
Liefs Monica
