He, he, het was weer even geleden, toch? Maar ben een beetje druk geweest...
Ten eerste ben ik mijn dipje alweer te boven, het was gewoon even een baalmoment, waarschijnlijk uitgelokt door vermoeidheid. En het feit dat het gewoon niet helemaal was zoals ik verwacht had. Ben vorige week errug moe geweest, want Christian was ook aan het spoken in de nacht, flink verkouden en niet willen slapen. Een paar nachten hebben we zelfs uren naar zijn gehuil moeten luisteren (hij heeft inmiddels wel de leeftijd dat je ze moet laten huilen...) en als Eveline dan komt als hij net stil is, dan blijft er gewoon geen slaaptijd voor mij over! Heb een paar nachten met moeite 3-4 uurtjes bij elkaar kunnen sprokkelen, een uurtje hier, een half uurtje daar... Daar ga je echt kapot van. Jullie kunnen je voorstellen dat ik het daarom allemaal een beetje somber inzag?
Gelukkig slaapt Christian inmiddels weer goed en blijft er dus alleen de nachtvoeding van Eveline over. Dat vind ik helemaal niet erg. Ik heb een paar weken zitten wensen dat ze door zou slapen, maar toen ik een nacht naar Christian's gekrijs lag te luisteren is er bij in mijn hoofd een knopje omgegaan. Ik dacht, ik kan me wel liggen opvreten hierover, me druk maken, boos maken of reikhalzende uitkijken naar iets, maar daar wordt hij echt niet eerder stil van. En Eveline gaat echt niet eerder doorslapen, alleen maar omdat ik dat graag wil. Toen kwam er, midden in de nacht (vreemd eigenlijk hoor) een rust over me. Het komt zo als het komt, het gaat zoals het gaat en ik kan mijn energie wel beter besteden dan me er over op te lopen winden! Ik voelde me meteen een stuk beter en ook minder moe, hoe bizar is dat, he?
Maar goed, inmiddels heb ik mijn eerste werkdag achter de rug! En het ging GOED!
Het was leuk om op het werk te zijn, weer aan de slag te gaan en collega's te spreken. En ondanks de lange, lange afwezigheid van mij (ik heb eigenlijk vanaf juli in ziektewet gezeten, dus echt 9 maanden) rolde ik er zo in. Er was nog genoeg blijven hangen! Al waren sommige dingen wel anders, nieuwe printers, andere indeling van bepaalde dingen, bakjes opeens op andere planken, in andere kasten, ha ha! Het kolven ging eigenlijk ook best goed. Heb nog een bos bloemen gekregen van mijn kamergenoten als een welkom-terug!
En thuis heeft Eveline bij de oppas maar 3 flesjes gedronken, dus ik had meer gekolfd dan zij op had! Ze was gewoon haar lieve, tevreden zelf geweest en ik heb 's avonds nog rustig 2 voedingen gegeven voordat ze aan haar nacht begon. Toen was het 21:00 uur en eigenlijk was ik helemaal nog niet zo moe! Het was zo'n lekkere dag, waarin alles gewoon soepel gelopen is! Daar krijg je ook energie van!
Vandaag is ze voor het eerst op KDV en ik heb een dagje vrij (lang leve overheidsinstellingen, ha ha), dus eigenlijk een soort wendag. Ik ben benieuwd hoe het daar gaat. Christian gaat nu ook voor het eerst naar de peutergroep, dus dat is ook wel spannend. Hij was in ieder geval al druk aan het spelen toen ik weg ging, ha ha!
@ Bloemetje: GEFELICITEERD!!! Wat leuk, Jana (vind ik mooier dan Yana, ha ha, daar twijfelden jullie toch over?)! En al die voorweeen hebben echt goed werk verricht, pfff, een dikke 2 uur voor een eerste bevalling!? Geweldig hoor. Fijn dat het zo voorspoedig gegaan is. En ze is een lange, slanke dame, zo te zien? Aangezien Eveline net zo lang was, maar wel een kilo zwaarder ha ha!
En fijn te lezen dat je je zo goed voelt dat je alweer afgeremd moet worden, ha ha! Ik weet PRECIES hoe dat is, wat een bevrijding he? Maar idd, wel rustig aan blijven doen hoor, want je holt jezelf zo voorbij (en ik weet ook precies hoe dat is).
Wat betreft slapen, ik ben een 'nonchalante' moeder moet ik zeggen... Bij mij heeft ook kraam geadviseerd om alle slaapjes in bedje te doen, maar overdag leg ik haar eigenlijk maar 1 keer in bed te slapen, de andere slaapjes zijn in box (en soms kinderwagen). Dit had eigenlijk vooral te maken met het feit dat ik het nogal een gedoe vond om die trappen op en neer te moeten lopen. Als het haar niet zo goed lukt in slaap te vallen, moet je al snel 3-4 keer gaan kijken, en dan moet ik telkens het hekje dicht doen, het gekrijs van Christian aanhoren (die het niet leuk vindt te worden 'buitengesloten&apos
en hopen dat hij niet alsnog de stereo molt als ik er even niet ben... Dus uit gemakzucht slaapt ze in de box... En dat vindt ze best! (en slaapt in nacht zonder problemen in haar bedje). En eerlijk gezegd deed ik dat bij Christian ook, totdat hij zelf ging aangeven dat hij niet in de box kon slapen. Zodra Eveline dat gaat doen, dan zal ik mijn aanpak wel weer wijzigen. Ik ben ook helemaal niet strak met rust/regelmaat, maar ik heb 2 kinderen die dat ook niet zo hard nodig hebben...
Ik hoop dat je inmiddels van je stuwing af bent? Want auwauw, dat is idd niet fijn! Ik was altijd heel blij dat het maar een dagje of 2 echt erg was en dat de druk er makkelijk afgehaald kon worden door laten drinken. Maar ja, die optie heb je niet, he, als je voor flesvoeding gaat...
Wat betreft gulzig drinken en spugen, dat herken ik heel erg van Christian! Een andere fles/speen kan echt wonderen doen. Wij hebben zeker 5 merken/soorten geprobeerd voordat we opeens een goede te pakken hadden. Christian knoeide erg tijdens het drinken, had flesje in 5 minuten leeg, maar spuugde dan vervolgens meer dan de helft er weer uit. Tot we uiteindelijk de 3-standen speen van Dodie gingen gebruiken, wat een verschil maakte dat! Die speen is lang en smal (vergeleken met andere spenen) en door de 3 standen kun je zelf 'doseren' hoe snel het gaat. Opeens deed hij 15-20 minuten over een flesje, knoeide niet en spuugde echt stukken minder. Misschien een idee??
(een beetje spugen hoort erbij, he, dat doen ze allemaal, dat doet Eveline aan de borst ook)
@ Mama v Marijn: fijn te horen dat het bij jullie ook lekker gaat. Jammer alleen van het huiluurtje tijdens spitsuur, vervelend. Eveline was ook altijd erg onrustig als ik eigenlijk Christian moest soppen, omkleden en in bed moest doen. Bij ons was de oplossing heel simpel: ik zet haar nu in een wipstoeltje en sleep haar tijdens zijn avondritueel overal mee naar toe en dan kijkt ze vol interesse naar Christian en wat we aan het doen zijn! Zo lang ze erbij is, vindt ze het prima!
En afkolven, tja, het is ook echt niet mijn favoriete bezigheid, ik kan me voorstellen dat je er met 2 stuiterende jochies niet zo'n trek in hebt... Ik kan eigenlijk ook alleen maar fatsoenlijk kolven als Christian slaapt of bezig gehouden kan worden door mijn man. En af en toe een flesje, dat doet volgens mij idd niets op de melkproductie. En als je er wel bang voor zou zijn, wat wij meestal deden: een klein flesje om te oefenen (50-70 ml) en dan daarna alsnog de borst als 'toetje'. Twee vliegen in 1 klap ;-).
@ Julia: ook een vlotte bevalling, 5 uur is echt netjes voor de eerste! Maar ook veel rommelen ervoor gehad, begrijp ik... Da's dan weer iets minder.
Begint het een beetje te wennen? Bij zo'n eerste kindje wordt je toch overweldigd door emoties, het besef dat het maar een klein hulpeloos mensje is dat volstrekt van jou afhankelijk is! Ik kan me voorstellen dat je het een beetje 'eng' vindt. Maar je krijgt er vanzelf vertrouwen in, hoor, dat alles goed gaat met je kleintje, ook als je hem even niet ziet of hoort. Dat groeit vanzelf.
@ Vlinder: he, bah, bah, lekkende CV en wasmachine begrijp ik? Wat een ellende. Daar kun je maar heel druk mee zijn. Ik hoop dat het snel opgelost is en de schade meevalt.
En hoe is de wendag gegaan??
@ Wensvoor3: he, wat lekker, een weekje eruit! Fijn dat jullie genoten hebben. Jammer dat je bekken ook begint te rammelen... Tja, is niet aan te ontkomen he...
En ja, idd, die periode in het begin, zoekend naar een ritme, dat is zwaar. Jij hebt er inmiddels al meer ervaring mee dan ik, maar ik kan me voorstellen dat je daar soms tegenop ziet. Toen ik zwanger was van Eveline en Christian had een keer een moeilijke nacht, dan dacht ik ook weleens, pfff, straks zijn er 2 die kunnen gaan spoken! Soms valt de praktijk dan idd ook wat tegen, maar je hebt gelijk, het is eigenlijk maar een korte tijd. En je krijgt er ook heel wat voor terug.
Ten eerste ben ik mijn dipje alweer te boven, het was gewoon even een baalmoment, waarschijnlijk uitgelokt door vermoeidheid. En het feit dat het gewoon niet helemaal was zoals ik verwacht had. Ben vorige week errug moe geweest, want Christian was ook aan het spoken in de nacht, flink verkouden en niet willen slapen. Een paar nachten hebben we zelfs uren naar zijn gehuil moeten luisteren (hij heeft inmiddels wel de leeftijd dat je ze moet laten huilen...) en als Eveline dan komt als hij net stil is, dan blijft er gewoon geen slaaptijd voor mij over! Heb een paar nachten met moeite 3-4 uurtjes bij elkaar kunnen sprokkelen, een uurtje hier, een half uurtje daar... Daar ga je echt kapot van. Jullie kunnen je voorstellen dat ik het daarom allemaal een beetje somber inzag?
Gelukkig slaapt Christian inmiddels weer goed en blijft er dus alleen de nachtvoeding van Eveline over. Dat vind ik helemaal niet erg. Ik heb een paar weken zitten wensen dat ze door zou slapen, maar toen ik een nacht naar Christian's gekrijs lag te luisteren is er bij in mijn hoofd een knopje omgegaan. Ik dacht, ik kan me wel liggen opvreten hierover, me druk maken, boos maken of reikhalzende uitkijken naar iets, maar daar wordt hij echt niet eerder stil van. En Eveline gaat echt niet eerder doorslapen, alleen maar omdat ik dat graag wil. Toen kwam er, midden in de nacht (vreemd eigenlijk hoor) een rust over me. Het komt zo als het komt, het gaat zoals het gaat en ik kan mijn energie wel beter besteden dan me er over op te lopen winden! Ik voelde me meteen een stuk beter en ook minder moe, hoe bizar is dat, he?
Maar goed, inmiddels heb ik mijn eerste werkdag achter de rug! En het ging GOED!
Het was leuk om op het werk te zijn, weer aan de slag te gaan en collega's te spreken. En ondanks de lange, lange afwezigheid van mij (ik heb eigenlijk vanaf juli in ziektewet gezeten, dus echt 9 maanden) rolde ik er zo in. Er was nog genoeg blijven hangen! Al waren sommige dingen wel anders, nieuwe printers, andere indeling van bepaalde dingen, bakjes opeens op andere planken, in andere kasten, ha ha! Het kolven ging eigenlijk ook best goed. Heb nog een bos bloemen gekregen van mijn kamergenoten als een welkom-terug!
En thuis heeft Eveline bij de oppas maar 3 flesjes gedronken, dus ik had meer gekolfd dan zij op had! Ze was gewoon haar lieve, tevreden zelf geweest en ik heb 's avonds nog rustig 2 voedingen gegeven voordat ze aan haar nacht begon. Toen was het 21:00 uur en eigenlijk was ik helemaal nog niet zo moe! Het was zo'n lekkere dag, waarin alles gewoon soepel gelopen is! Daar krijg je ook energie van!
Vandaag is ze voor het eerst op KDV en ik heb een dagje vrij (lang leve overheidsinstellingen, ha ha), dus eigenlijk een soort wendag. Ik ben benieuwd hoe het daar gaat. Christian gaat nu ook voor het eerst naar de peutergroep, dus dat is ook wel spannend. Hij was in ieder geval al druk aan het spelen toen ik weg ging, ha ha!
@ Bloemetje: GEFELICITEERD!!! Wat leuk, Jana (vind ik mooier dan Yana, ha ha, daar twijfelden jullie toch over?)! En al die voorweeen hebben echt goed werk verricht, pfff, een dikke 2 uur voor een eerste bevalling!? Geweldig hoor. Fijn dat het zo voorspoedig gegaan is. En ze is een lange, slanke dame, zo te zien? Aangezien Eveline net zo lang was, maar wel een kilo zwaarder ha ha!
En fijn te lezen dat je je zo goed voelt dat je alweer afgeremd moet worden, ha ha! Ik weet PRECIES hoe dat is, wat een bevrijding he? Maar idd, wel rustig aan blijven doen hoor, want je holt jezelf zo voorbij (en ik weet ook precies hoe dat is).
Wat betreft slapen, ik ben een 'nonchalante' moeder moet ik zeggen... Bij mij heeft ook kraam geadviseerd om alle slaapjes in bedje te doen, maar overdag leg ik haar eigenlijk maar 1 keer in bed te slapen, de andere slaapjes zijn in box (en soms kinderwagen). Dit had eigenlijk vooral te maken met het feit dat ik het nogal een gedoe vond om die trappen op en neer te moeten lopen. Als het haar niet zo goed lukt in slaap te vallen, moet je al snel 3-4 keer gaan kijken, en dan moet ik telkens het hekje dicht doen, het gekrijs van Christian aanhoren (die het niet leuk vindt te worden 'buitengesloten&apos
en hopen dat hij niet alsnog de stereo molt als ik er even niet ben... Dus uit gemakzucht slaapt ze in de box... En dat vindt ze best! (en slaapt in nacht zonder problemen in haar bedje). En eerlijk gezegd deed ik dat bij Christian ook, totdat hij zelf ging aangeven dat hij niet in de box kon slapen. Zodra Eveline dat gaat doen, dan zal ik mijn aanpak wel weer wijzigen. Ik ben ook helemaal niet strak met rust/regelmaat, maar ik heb 2 kinderen die dat ook niet zo hard nodig hebben...Ik hoop dat je inmiddels van je stuwing af bent? Want auwauw, dat is idd niet fijn! Ik was altijd heel blij dat het maar een dagje of 2 echt erg was en dat de druk er makkelijk afgehaald kon worden door laten drinken. Maar ja, die optie heb je niet, he, als je voor flesvoeding gaat...
Wat betreft gulzig drinken en spugen, dat herken ik heel erg van Christian! Een andere fles/speen kan echt wonderen doen. Wij hebben zeker 5 merken/soorten geprobeerd voordat we opeens een goede te pakken hadden. Christian knoeide erg tijdens het drinken, had flesje in 5 minuten leeg, maar spuugde dan vervolgens meer dan de helft er weer uit. Tot we uiteindelijk de 3-standen speen van Dodie gingen gebruiken, wat een verschil maakte dat! Die speen is lang en smal (vergeleken met andere spenen) en door de 3 standen kun je zelf 'doseren' hoe snel het gaat. Opeens deed hij 15-20 minuten over een flesje, knoeide niet en spuugde echt stukken minder. Misschien een idee??
(een beetje spugen hoort erbij, he, dat doen ze allemaal, dat doet Eveline aan de borst ook)
@ Mama v Marijn: fijn te horen dat het bij jullie ook lekker gaat. Jammer alleen van het huiluurtje tijdens spitsuur, vervelend. Eveline was ook altijd erg onrustig als ik eigenlijk Christian moest soppen, omkleden en in bed moest doen. Bij ons was de oplossing heel simpel: ik zet haar nu in een wipstoeltje en sleep haar tijdens zijn avondritueel overal mee naar toe en dan kijkt ze vol interesse naar Christian en wat we aan het doen zijn! Zo lang ze erbij is, vindt ze het prima!
En afkolven, tja, het is ook echt niet mijn favoriete bezigheid, ik kan me voorstellen dat je er met 2 stuiterende jochies niet zo'n trek in hebt... Ik kan eigenlijk ook alleen maar fatsoenlijk kolven als Christian slaapt of bezig gehouden kan worden door mijn man. En af en toe een flesje, dat doet volgens mij idd niets op de melkproductie. En als je er wel bang voor zou zijn, wat wij meestal deden: een klein flesje om te oefenen (50-70 ml) en dan daarna alsnog de borst als 'toetje'. Twee vliegen in 1 klap ;-).
@ Julia: ook een vlotte bevalling, 5 uur is echt netjes voor de eerste! Maar ook veel rommelen ervoor gehad, begrijp ik... Da's dan weer iets minder.
Begint het een beetje te wennen? Bij zo'n eerste kindje wordt je toch overweldigd door emoties, het besef dat het maar een klein hulpeloos mensje is dat volstrekt van jou afhankelijk is! Ik kan me voorstellen dat je het een beetje 'eng' vindt. Maar je krijgt er vanzelf vertrouwen in, hoor, dat alles goed gaat met je kleintje, ook als je hem even niet ziet of hoort. Dat groeit vanzelf.
@ Vlinder: he, bah, bah, lekkende CV en wasmachine begrijp ik? Wat een ellende. Daar kun je maar heel druk mee zijn. Ik hoop dat het snel opgelost is en de schade meevalt.
En hoe is de wendag gegaan??
@ Wensvoor3: he, wat lekker, een weekje eruit! Fijn dat jullie genoten hebben. Jammer dat je bekken ook begint te rammelen... Tja, is niet aan te ontkomen he...
En ja, idd, die periode in het begin, zoekend naar een ritme, dat is zwaar. Jij hebt er inmiddels al meer ervaring mee dan ik, maar ik kan me voorstellen dat je daar soms tegenop ziet. Toen ik zwanger was van Eveline en Christian had een keer een moeilijke nacht, dan dacht ik ook weleens, pfff, straks zijn er 2 die kunnen gaan spoken! Soms valt de praktijk dan idd ook wat tegen, maar je hebt gelijk, het is eigenlijk maar een korte tijd. En je krijgt er ook heel wat voor terug.