Nou, ik heb mijn kleine nichtje gezien, toch wel een maatje kleiner dan Eveline, ha ha! Was erg leuk, maar supervermoeiend, met lange reis e.d. Heb er de dag erna veel 'plezier' van gehad, Christian doodmoe en jengelig en ik erg moe en zeer kort lontje... Alleen Eveline was haar lieve zelf, ha ha. Nou ja, gelukkig hoef je niet iedere week zo op pad. Vandaag is Christian trouwens ook niet echt in goede doen, heeft zojuist een enorme huilbui van 45 (!) minuten gehad, en waarom??? Ik heb geen idee, ik kon hem niet afleiden en hij reageerde niet op mijn voorstellen. Pfff, het wordt echt tijd dat hij leert praten, zodat hij op zijn minst een beetje duidelijk kan maken wat nu het probleem is! Ik ben nu ook weer erg moe...
Heb ook flink last van hooikoorts, dus dat speelt bij mij ook wel mee. Zwaar irri, vooral het niezen want mijn bekkenbodem is nog niet helemaal op volle sterkte, dus als mijn blaas vol is... juist, vervelende ongelukjes. Bleh. Ik moet eigenlijk harder gaan trainen, maar die oefeningen schieten er zo makkelijk bij in. Ben er niet zo trouw mee...
Eveline heeft een 2e nacht doorgeslapen, van 22:00 tot 5:30 uur. Vannacht dan weer niet, maar ja, het gaat gewoon de goede kant op! Ik word er wel steeds vermoeider van, moet ik zeggen, ik vrees dat de hormonen langzaam een beetje beginnen uit te werken, de nachtvoeding valt me steeds een beetje zwaarder, omdat ik ook dieper en vaster lijk te slapen... En de laatste week laat ook Christian zich in nacht regelmatig horen, waardoor nacht nog verknipter wordt. Tja... Ik ben benieuwd hoe dat straks met werken gaat.
@ Bloemetje: zo spannend nu, wat een gerommel, met een hoofdletter R! Voorweeen, slijmprop, diarree en misselijk (zo begon bij mij de bevalling van Christian!), er beginnen allemaal belletjes te rinkelen, je lijf is blijkbaar druk bezig. Maar helaas, het echte werk nog niet. Pas als je mag bellen (gebroken vliezen, een uur weeen om de 5 minuten) dan weet je of het echt begonnen is. Ik hoop dat hij/zij nu toch echt snel komt.
Ben nu wel weer extra blij dat ik 2 keer een hele korte 'voorwas' heb gehad, ha ha. Op de dag van de voorwas, is bij mij ook de hoofdwas begonnen... (leuke vergelijking)
Ik hoop wel dat je niet te veel last hebt van werklui in de tuin en al die toestanden met leidingen enzo?
@ Julia: poeh, alweer een week overtijd, tja, dan duurt wachten lang he? Het idee dat het iedere dag, ieder moment loos zou kunnen gaan... Ik kan me voorstellen dat je behoorlijk nieuwsgierig bent nu!
Fijn dat in ieder geval opvang helemaal rond is.
@ Leeuwtje: vervelend dat je toch behoorlijke last van je bekken hebt, maar ja, helaas hoort dat er in meer of mindere mate bij, he? Al was het natuurlijk fijner als je bij 36 weken pas begon te 'piepen en kraken', maar dat heb je zelf niet in de hand. Rustig aan doen dan maar, echt goed luisteren naar je fysio hoor, want je hebt er jezelf alleen maar mee als je over je grenzen gaat.
En ja, stiekem ook die andere kwaaltjes die komen, zoals plassen... Helaas wordt dat ook alleen maar erger, op het einde plaste ik wel 3-5 keer per nacht en sliep nooit langer dan 2 uur achter elkaar.
Is allemaal niet leuk, dus beetje zeuren mag best hoor! (jullie weten dat ik dat meer dan genoeg gedaan heb, ha ha!)
@ Mama v Marijn: nou, als jij pas na 6 maanden weer hoeft te werken, dan heb je het jezelf goed geregeld! Maar voor ons, andere vrouwen, is het volstrekt normaal om 10 weken na de bevalling weer te moeten beginnen. Dat is wettelijk nu eenmaal zo geregeld, he? Dus 4 mei mag ik weer, heb mijn rooster al gezien (mag meteen vol aan de bak omdat ze mensen tekort hebben). Of ik er aan toe ben? Tja, een beetje dubbel. Aan de ene kant volmondig JA, want ik zit al zo lang thuis, heb wel echt zin om weer eens wat (anders) te doen. Aan de andere kant... Eveline is nog zo klein en ik sta niet te springen om te gaan kolven (live voeden is zoveel makkelijker...). Bovendien vind ik het ook wel spannend, ik ben er al zo lang uit, ben bang dat ik heel veel vergeten ben en als een groentje op mijn bek ga... Nou ja, het zal hoe dan ook wennen zijn en we zullen weer een nieuw ritme moeten vinden. En hoe je het ook wendt of keert, ik zal toch weer moeten beginnen! Gelukkig heb ik veel vakantieuren over, dus kan van de zomer nog veel thuis zitten.
@ Mooie dromen: he, wat balen van die afspraak! En raar hoor, dat je 'spoedafspraak' dan vervolgens 2 weken later pas weer in te plannen is... Poli's maken er soms maar een potje van!
Ik moet je wel eerlijk bekennen dat ik echt wel denk dat de arts ziek was hoor, in tegenstelling tot wat je misschien denkt, zijn er weinig beroepen waar men zo hard werkt. Ik ken tenminste echt alleen maar heel hard werkende artsen en ben er zelf ook een geweest. Alleen bij overmacht gingen afspraken niet door.
En wat lees ik over fruithapje?? Jeetje, meid, ben je Merijn groot aan het kijken ;-))... Daar hoef je pas over een paar maanden over na te denken, ha ha! Ze adviseren te wachten tot 6 maanden, maar het mag als je dat wilt (of als je kindje aangeeft er al echt aan toe te zijn, door bijv het eten uit je mond te kijken) vanaf 4 maanden. Bij Christian ben ik met 5,5 maanden begonnen met groente, met 6 maanden met fruit. De eerste 3 weken weigerde hij trouwens ook maar een hap te eten van het fruit, terwijl hij groente wel lekker vond. Bij Eveline wil ik in principe ook weer wachten tot ze ongeveer 6 maanden is.
