Nou, na 2 vreselijke dagen (voelde me echt ziek!), ging het weer wat beter en heb ik vervolggesprek op mijn werk gehad, nu ik inmiddels 5 weken continue in ziektewet zit. Ik zag er wel een beetje tegenop, ik had de nacht ervoor over dat gesprek gedroomd, bijna een nachtmerrie zeg maar. Het was zo levendig (lang leve de hormonen, brrr) dat ik echt heel veel moeite heb moeten doen om mijn gevoelens onder controle te krijgen en te beseffen dat het niet echt was! Gelukkig is mijn baas nog steeds (net als al mijn collega's) heel lief voor me en we gaan gewoon op dezelfde manier verder. Ik kom af en toe iets kleins doen als ik me goed genoeg voel en verder niets... Ik had het echt weer even nodig om te horen dat het oke was, zoals ik het nu deed.
Vandaag eindelijk weer een goede dag, dus een beetje wezen shoppen. Christian moest nog winterjasje hebben en zijn eerste echte paar schoentjes, nu hij aan het lopen is. Het weer heeft meegewerkt, dus lekker! Maar, auwauwauw, ik voel mijn rug/bekken nu echt wel erg. Betrap mezelf erop dat ik stiekem al weer een beetje aan het waggelen ben als het pijn doet. Voel me net een oud wijf van 200 kg, ha ha!
Nou ja, 200 kg is het niet, maar de kilo's vliegen er nu wel aan ... Ik zit op een kilo per week (!), ik hoop babygroeispurt en niet een toename van mijn spekrandjes. En ik hoop dat het snel wat minder snel gaat, want anders komen er nog 20 kg aan, brrrr!
@ Bloemetje: bleh, meid wat ontzettend vervelend, keelontsteking, koorts... Ik hoop dat de medicijnen snel aanslaan! Kan me voorstellen dat het er nu driedubbel zo hard inhakt. Vooral goed uitzieken, hoor, meid! Dat werk wacht wel...
En je bent ook slachtoffer van je hormonen, ha ha, huilen om mega mindy
Welcome to the club! Ik kan ook op de meest (onhandige) rare momenten volschieten.
Gaat het trouwens weer een beetje met Buddy? Gossie, zijn pootje bezeerd, wat vervelend! Ja, daar kun je zelf ook aardig van schrikken, he? Ik heb dat ook nog steeds als Christian weer gevallen is, bloed in zijn mondje en ik kan niet zien waar het vandaan komt, brrr...
@ Leeuwtje: toch ongi, meid, wat ontzettend jammer !! Je zei dat je het wel verwachtte, maar toch niet leuk!! Ik had je graag een leuke verrassing voor het weekend gegund. Veel succes dan maar weer in de volgende ronde (en dat je vent maar optimaal mag meewerken!!!).
Wat ben je trouwens crea-bea, zelf muziekdoosje e.d.?? Ha, ha, heb je nog zin om een kinderkamer op te knappen? Ben er zelf zo'n luie donder in en tja, al mijn tijd gaat in het forummen zitten, he ?
@ Julia: positiemode (die betaalbaar is) hangt idd niet echt voor het oprapen, zoals altijd is hangt de maat die jij nodig hebt er niet tussen, da's volgens mijn zo'n ongeschreven regel van winkelen . Met kleertjes van Christian heb ik dat ook altijd, zoek ik maatje 86 hangt er niets, zoek ik maatje 92 dan lijkt er alleen maar maatje 86 te hangen, zucht... Ik heb positiemode van H&M, miss Etam, prenatal en Promiss (maar die maken nu geen positiemode meer, jammer hoor!). En ik zag idd dat C&A ook wat heeft. De echte merken (zoals noppies, mamalicious, vidavita etc) vind ik persoonlijk echt te duur voor kleding die ik maar een half jaar kan dragen.
Wat BH's betreft... bij mijn 1e zwangerschap had ik met 8-9 weken al een grotere cup nodig, toen heb ik gewoon een maatje groter gekocht, maar wel normale BH's zeg maar. Toen ze nog groter werden en beugels erg pijnlijk werden (week 24 ofzo?), heb ik wat zwangerschapsBH's gekocht. En met een week of 34-35 heb ik alvast wat voedingsBH's gekocht en ook meteen gedragen. Deze zwangerschap heb ik nog steeds dezelfde cup als toen, dus ik nu gewoon zwangerschapsBH's en voedingsBH's door elkaar aan het dragen. Zitten het lekkerst.
@ Jmv: oh, oh, spannende tijden! Ik begrijp dat je er nog geen goed gevoel over hebt? Misschien klopt die paragnost dus toch, zou wat zijn, he! Toch duim ik voor je hoor!
En ik was vergeten de vorige keer, toch wel een bijzonder bevallingsverhaal! Bevallingen blijven zo bijzonder en uniek, ieder heeft echt zijn eigen verhaal, ik word er nooit moe van om ze te lezen. En daarna de borstvoeding, ja... dat kan erg tegenvallen. Ben helaas ook een kolfexpert geworden door ervaring. In mijn geval is het echte 'live' borstvoeden nooit gelukt (ook niet met tepelhoedjes, houding, voorkolven etc etc) en ik heb 10 weken alle voedingen gekolfd (haat-liefde relatie met dat kolfkreng, pfffff, voelde me idd echt net een melkfabriek!), tot ik ernstig ziek werd en verplicht moest stoppen omdat er giftige afvalstoffen (en medicijnen) in de melk kwamen. Het viel me allemaal erg tegen, ik had echt gedacht dat borstvoeding veel 'makkelijker' zou zijn. Nou ja, ik ga vol goede moed er straks weer tegenaan en ik hoop dat het dan wel lukt...
@ Knorretje, wensvoor3: spannende tijden!? Ik duim voor jullie!
