Pffff, even klagen hoor. Sinds gisteren voel ik me echt niet goed. Op zich de 'gewone' kwaaltjes, moe, misselijk, af en toe braken, wat huilerig... maar gistermiddag en gisteravond werd het echt anders. Continue pijn in mijn buik, enorm gespannen, alsof het ieder moment open kon scheuren, zo veel druk! Ik dacht, dadelijk plof ik nog uit elkaar! Ook flinke pijnlijke steken bij bukken en lopen en door het overvolle gevoel had ik moeite goed door te ademen. Veel aandrang om naar WC te gaan, alsof er ieder moment flinke diarree zou kunnen beginnen, gewoon echt niet lekker! Ik voelde me erg onrustig en paniekerig... Ik wist echt even niet wat ik met mezelf aan moest. Heb serieus overwogen om VK te bellen, ik wist alleen niet echt wat ik moest zeggen. Het waren geen harde buiken of weeen, dus tja. En braken/misselijk is niets nieuws. Las op ander forum iets over 'groeipijnen' en daar leek het wel op. Alsof het allemaal iets te hard groeit van binnen, dat mijn buikwand/spieren/banden het niet kunnen 'bijbenen' en pijn gaan doen. Heb toen maar besloten om af te wachten (misschien ging ik wel echt buikgriep krijgen?) en ben gelukkig in slaap gevallen...
Vandaag is de druk en pijn iets verminderd en mijn onrust is weer weg. Maar ik voel me nog steeds ronduit k*t... Weer gebraakt, weer flink gehuild, ik ben doodop. Helaas ben ik vandaag alleen met Christian. Heb mijn moeder en schoonzusje al gebeld voor wat ondersteuning, maar ze nemen allebei niet op. Wordt een erg lange dag vandaag .
@ Bloemetje: bekkeninstabiliteit, wat ontzettend vervelend! Tja, dat kan ook al best vroeg in zwangerschap ontstaan, door het verweken van banden en pezen. Alles gaat 'losser' zitten en is dus minder stevig en snel overbelast. En dan gaat het pijn doen. Ik heb er bij Christian vanaf 20 wkn last van gehad, dit keer vanaf 14 wkn. Fysio deed bij mij wat testjes en had het ervan dat ik wel bekken/rugklachten had, maar dat de instabiliteit van mijn bekken erg meeviel, dus dat het vooral overbelasting was. Dat was gunstig, want dan herstelt het ook sneller na bevalling. Dat gelukje had ik dan wel weer. Rust houden is idd het enige dat echt helpt. Maar ook letten op je houding, mn ook tijdens slapen (ik lig nu weer op mijn zij met allerlei kussen rondom, scheelt veel), en vooral ook vaak van positie wisselen, niet te lang staan en zitten, niet te veel lopen. Fysio zal je daar vast ook honderdeneen tips over geven. Maar ja, helaas, het wordt idd erger naarmate de buik groter wordt. Op het einde bij Christian kon ik niet meer lopen en zitten zonder pijn (hoeveel rust ik ook had genomen), ik waggelde maximaal 100 meter en dan moest ik echt even zitten. Heb veel op de bank gezeten met een warmtekussen in mijn rug voor de pijn... Heel veel sterkte meid, ik weet hoe het voelt!
@ jmv: boven de pot hangen, bleh! Maar ja, je klinkt er redelijk tevreden over , omdat het kwaaltje is, dus tja... Het lijkt allemaal te werken in je buik! Ik hoop dat je er niet teveel last van hebt, net genoeg om je gerust te stellen, ha ha. Wanneer had je ook al weer echo?
@ Mama van Marijn: fijn dat de misselijkheid minder is en nu al nesteldrang!? Wauw. Bij Christian had ik dat pas bij 39 weken (maar toen kon ik zelf helemaal niets meer door rug/bekkenpijn, dus hebben de hulptroepen het gedaan). En nu nog helemaal niets, huishouden is (door de omstandigheden) al geruime tijd een beetje puinzooi... Kun je niet wat mijn kant op sturen, ha ha?
Spannend, binnenkort de 20 weken echo! Ik wens je er alvast veel plezier mee.
@ Leeuwtje: zooooooo, nu wordt het echt spannend volgende week! Zijn toch wel erg suggestieve klachtjes, die je hebt... Het kan wel hoor, een week na bevruchting. Achteraf gezien had ik dat ook, he? Ik had kwaaltjes vanaf NOD, maar op echo was ik een week minder land zwanger, dus waren ze eigenlijk vanaf 3 weken zwangerschap al aanwezig...
Maar ik zou idd echt proberen te wachten met testen tot NOD. Nu is het moment van innestelen, en dit gaat bij 50% van alle bevruchtingen fout en dan wordt de vrouw dus gewoon ongesteld! Terwijl er dan wel een test even vaag positief geweest kan zijn. Negatieve testen zijn echt een grote domper, trust me, en hoeven nog niets te zeggen, maakt de onzekerheid alleen maar groter. Maar oh, oh, oh, wat zullen de dagen langzaam voor je gaan ... Ik duim heel hard voor je meid!
Ik vind het trouwens prima om mensen waar we al lange tijd niets van gehoord hebben te schrappen. Wordt de lijst meteen wat overzichtelijker.
Wat trouwen betreft, ik wilde alleen maar zeggen dat er hoe dan ook formaliteiten moeten worden afgehandeld als er kinderen komen, en dat trouwen dan de snelste en goedkoopste oplossing is. En dat je er dus om die reden voor zou kunnen kiezen. Meer als info, want het maakt mij natuurlijk helemaal niet uit wat anderen doen!
@ Mooie dromen: gaat ook lekker daar, volgens mij heb jij de kinderkamer al bijna klaar, ha ha! En wat controles betreft, tja, het zijn er eigenlijk niet zoveel he? Ik heb nu (bij 26 weken) voor het eerst een volgende controle over 3 weken ipv 4. En dan nog vind ik 3 weken lang aanvoelen, maar ja... Ik krijg geen extra controles bij de VK, trouwens, maar wel vaker een suiker/urine controle en ik ga dus groeiecho's krijgen. Meestal zijn die om de 3 weken tot ongeveer 38-40 weken. Tenminste, zo ging het de vorige keer, want ja, dit heb ik al eens meegemaakt. Christian had met 32 weken al een geschat gewicht van 2700 gram en was uiteindelijk bij geboorte bijna 9 pond, zoals ze verwacht hadden. Maar ja, een 2e is meestal zwaarder dan een 1e kindje, dus ik vind het nu toch ook weer een beetje spannend. Een geruststelling, die 9 ponder heb ik heel snel en soepel op de wereld gezet, dus mijn bekken kan wel wat aan...
