Hallo allemaal,
Zie dat je alweer thuis bent Janneke, fijn!! Mooi dat het goed gegaan is. 31 juli pas op controle, klinkt ver weg. Maar is 6 weken natuurlijk!
Dus bij jou nu ook bloedverlies. Wist niet dat dat na een curettage ook nog begon, en dan een week tot 10 dagen!!
Ja het is nu echt weg, en dat is ook een emotioneel gebeuren, kan ik me voorstellen. Had ik ook toen het er uit kwam. Een leeg gevoel, letterlijk!!
Sterkte deze week, en je blijft thuis hoor!! Je bent een bikkel, maar nu hoeft dat even niet!!!
Marieke, dus jij hebt nu geen buikpijn meer. Fijn!! Dan is er voor mij vast ook hoop. Die buikpijn is zo herkenbaar, heb ik ook last van. En erg onzeker waar het aan ligt, het voelt als ongi-pijn maar mijn darmen werken ook niet optimaal en daarnaast heb ik nog wel eens blaasontsteking, dus, twijfel!!
Vanmorgen naar de huisarts geweest voor ijzergehalte, moest naar lab om bloed af te nemen en morgenmiddag uitslag.
Had toen dus ook maar een potje meegenomen om te kijken of die buikpijn geen blaasontsteking is, maar dat was gelukkig niet zo. Volgens huisarts nog steeds de baarmoeder die de krampen afgeeft (en zo voelt het ook wel).
Vervolgens kreeg ik (ook!!) het advies om het eerst met anti-conceptie te doen, omdat het nogal kan rommelen in de cyclus na een mk. Dus beter eerst weer 1e ongi afwachten. Hmm, haar verteld dat het daar al te laat voor was hahahaha!!
Volgens haar zou je alweer een eisprong kunnen krijgen vanaf het moment van bloedverlies, en dus nog voordat de mk plaats had gevonden. Dit lijkt me een beetje raar, maar wie ben ik???
Aangezien mijn bloedverlies al meer dan 2 weken geleden is begonnen, zou ik met mijn normale cyclus binnen 2 weken alweer ongi kunnen zijn. Nou we wachten maar af!! En ondertussen klussen we lekker verder haha.
@Miep, had je verhaal ook al gelezen bij januariforum. Vreselijk, die echo, als het niet goed blijkt te zijn. Van de hemel in de hel zeg maar!!
En je gevoel bleek dus goed te zijn. Ik had ook van tevoren het gevoel dat het niet goed was, en dat bleek bij mij ook te kloppen. Zo zie je maar weer, dat je je lichaam toch beter kent dan dat je misschien denkt.
Super dat ze er alles aan gedaan hebben om je nog deze week te helpen. Kan me voorstellen dat je er niet op zit te wachten als je met vakantie gaat. Al gaat het dan nu opeens wel heel erg snel. Zelf ben ik blij dat ik toch aan het idee heb kunnen wennen, en dat het toen pas spontaan op gang kwam.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je desondanks toch van je vakantie kan genieten!!! Neem je tijd.
Ik ben maandag weer begonnen met werken, halve dagen. Moet toch zeggen dat ik daar erg blij mee ben, het valt me toch wel zwaar en ben blij dat ik weer thuis ben.
Er komt trouwens bijna niks uit mijn handen in zo'n halve dag. Mail, post, collega's die komen vragen hoe het is. Heel lief, absoluut. Maar voor het werk.....
Vandaag heb ik vanmiddag gewerkt omdat ik vanmorgen naar huisarts ging. Toen ik aan kwam op mijn werk rond 11.30 had ik het gevoel er al een hele dag op te hebben zitten (moest van hot naar her fietsen).
Dus misschien voor jullie ook niet zo'n raar idee om met halve dagen te beginnen??!!
Groetjes Laura
