Goede middag dames,
@ Laura: Goh, bij jou is het nu dus zo'n beetje hetzelfde als bij Linda. Spannend. Hopelijk stopt het snel en volgt er een plustest.
@ Linda: Nog steeds niet doorgezet dus. Dat is gunstig. Maar ik kan me wel voorstellen dat je nu liever of helemaal niets meer hebt of anders maar gewoon ongi wordt. Die onduidelijkheid en het niet weten hoelang het nog onduidelijk is, dat is zo vervelend.
@ Janneke(Chris): Fijn om te horen dat je de mk een beetje een plaats hebt kunnen geven. Er zullen vast nog wel wat moeilijke momenten volgen, maar dat is ook niet erg. Heel normaal lijkt me. Wij (de rest van de groep hier) hadden en hebben dat in ieder geval allemaal wel. Maar het wordt langzaam beter en je zult zien dat je aandacht over een tijdje steeds meer ligt bij het weer zwanger proberen te worden en steeds minder bij de zwangerschap die er niet meer is.
@ Patricia: Hoe is het nu met het bloedverlies en de klonten? Hopelijk is het allemaal een beetje tot rust gekomen.
@ Jannie: Balen, he, dat het weer terug is naar een 1? Ik had datzelfde eerder deze week eigenlijk ook. De ene dag dacht ik dat ik al behoorlijk kon rekken en een dag later was het niets meer. Bij mij heeft dat waarschijnlijk ook aan het klussen gelegen. Vandaar toen ook mijn vraag over hoe je nou weet wat van jou is en wat van je man. Het blijft allemaal erg vaag. Maar inderdaad, gewoon maar weer doorklussen en afwachten.
Dat wachten vind ik nog niet het vervelendste, maar niet weten hoe lang je nog moet wachten, dat vind ik wel zwaar irritant. Maar ik ben bang dat we daar niets aan kunnen doen.
Manlief moest deze week muisjes kopen. Die vinden we lekker voor op de boterham. Hij haalde meteen twee pakjes, één met rose en één met blauwe muisjes. Op mijn verbaasde blik antwoordde hij dat hij niet de indruk wilde wekken dat hij voorkeur voor een jongen of een meisje heeft. Dus had hij maar 2 pakjes meegenomen. Schatje, he?