Moeder van twee jongens met perfectionist als vader!

Hoi Twiki,

Als full time thuisblijfmoeder voel ik me prettiger/blijer als dat ik nu zou gaan werken. Ik geniet van mijn vrijheid en de ontwikkeling van ons kind. Als zij straks wat ouder is en naar school gaat dan komt er meer tijd om aan mezelf te gaan denken en wellicht weer te gaan werken.
Misschien vind ik het niet meer dan normaal om mezelf deels weg te cijferen, ik zie en ervaar dit ook niet negatief. Ik wil haar een stabiele thuisbasis geven en niet een basis wat ik zelf heb gehad. Werkende ouders ... ik heb me zo vaak alleen gevoeld. De hond kreeg bij wijze van spreken meer aandacht.

Ik denk inderdaad dat er kinderen zijn die prima gedijen op een KDV. Dat wat ik al eerder aan gaf maar als ik mocht kiezen; liever alle kindjes lekker thuis en werken na een aantal jaren zoals het vroeger vaak ging en je ziet bij religieuze gezinnen.

Al die stress en haast die ik bij moeders om me heen zie, vind ik een ergernis. Het kan gewoon niet goed wezen. Ik heb in de psychiatrie gewerkt en veel kinderen gezien met ernstige problemen die vaak op hele jonge leeftijd beginnen. Als je dan de thuis situaties hoort dan vraag ik me vaak af waar de ouders zijn in dit verhaal.

Maar inderdaad; elke situatie is anders, elk kind is anders ...
 
Mijn kinderen gedijen gelukkig prima op het kdv, ook ik heb ervaringen met de psychiatrie en ik zie daar toch ook veel problemen voorbij komen bij jonge kinderen waarvan de ouders NIET werken.
Mijn ouders waren vroeger altijd thuis als ik thuis kwam maar of dat problemen uit de weg houdt het is maar net hoe een kind is wat ik al eerder schreef mijnbroer en ik in het zelfde gezin opgegroeid en hij heeft behoorlijk wat problemen veroorzaakt en gehad en ik niet.

Ik vind je oordelen over werkende moeders erg hard! Er is duidelijk een meningsverschil tussen ons maar misschien kun je je oordelen iets minder hard weg zetten, ik oordeel toch ook niet dat jij thuis blijft.
 
@ Esther:
Sommigen vallen je wel erg hard aan. Ik werk zelf wel zoals je dat al hebt gelezen... maar ik ben het wel met je eens!

@ moeders die een werkweek van meer dan 50% hebben! En dit vrijwillig doen ipv moeten omdat ze alleenstaand zijn.
Ik generaliseer even flink (neem me niet kwalijk ) om het wat duidelijker te maken: Onze luxe-standaard is tegenwoordig zo hoog dat we denken dat we moeten werken. Doordat er meer in te komen is, gaan we ook duurder kopen, duurder leven... en we willen zelf graag werken om het allemaal toch betaalbaar te houden om niet elk dubbeltje om te hoeven draaien om ruim in de slappe was te zitten. Het is dus een soort van vicieuze cirkel waarin we zitten. En de kinderen hebben inderdaad te lijden als we teveel werken. Als je meer werkt in de week dan dat je bij je kind bent ligt je aandacht meer op je werk dan in je gezin. Zo bekijk ik dat! Dat is zo jammer. Want je kiest toch voor kinderen?? Dat is ook een baan! Als je aan kinderen begint moet je er tijd voor maken en dan moet je vaak jezelf wegcijferen. kinderen kosten tijd en geld. Dan schiet je er zelf wel eens bij in. Een kind groot brengen is een hele verantwoording en je moet je terdege goed ervan bewust zijn dat (als je veel werkt) je kind ook veel door anderen wordt groot gebracht. Zeker de eerste 4 jaar waarin een kind het meest gevormd wordt, zijn daarin heel heel belangrijk. Petje af Esther dat jij het kunt om alle dagen bij je kleintje te zijn.

Aan de andere kant is het voor je kind ook goed om te leren dat mama soms even weg is. Een dag of twee dagen naar een vaste oppas die je goed vertrouwd en jouw normen en waarden overneemt is daarom helemaal niet zo verkeerd. Ik ben zelf voor een gezin met kinderen! Omdat ik vind dat een gezinssituatie vertrouwder (tot 3 jaar) is dan een kdv, dat is toch schoolser. Maar dat kan per persoon verschillen. Even uit de vertrouwde omgeving kan ook goed zijn voor de ontwikkeling. Maar die oppas moet wel veilig en vertrouwt zijn... niet elk dagdeel of dag een ander. Die balans mag mijn inziens niet doorslaan. Als je kind meer bij de oppas is dan thuis dan is je oppas/kdv meer ouder dan jij... zij bepalen meer over je kind omdat ze het meer uren zien en meemaken... zij voedden je kind meer op omdat het overdag bij hen is en dat is naar mijn inziens echt niet de bedoeling als je ouder bent.

Sorry misschien ben ik ook zwart-wit... maar als we zien hoe Nederland achteruit gaat... criminaliteitcijfer stijgen elk jaar.. we zijn zo ik-gericht... geen respect meer voor opvoeders/overheid/politie (ik weet het uit ervaring)... mijns inziens is het DEELS te wijten aan te weinig sturing en vorming van de ouders. geen veiligheid en duidelijkheid, van oppas naar oppas... het maakt kinderen onrustig en heeft op lange termijn geen goed effect. Het is bewezen in onderzoeken dat kinderen regelmaat, rust en reinheid nodig hebben. Ik zie het in het onderwijs. Kinderen waarvan de ouders niet goed in beeld zijn of niet goed functioneren, die zijn uit balans... gedragsproblemen, angstig... noem maar op! Wij komen steeds meer tot de conclusie dat deze haastmaatschappij/ een 24-uur maatschappij meer onrust en geweld doet aan kinderen, dan dat het wat oplevert.

Mensen, opvoeden is 100% verantwoordelijkheid, je kan je kind maar 1 keer vormen, is het niet een gemiste kans als je dat het grootste gedeelte over laat aan anderen??? Als je zwanger bent draag je je kind altijd bij je (mooi symbool)... als het kindje er er is moet je je afvragen of het goed om het dan het grootste gedeelte van de week aan een ander toe te vertrouwen. Carriere en ouderschap gaan voor mij dan ook zeker niet samen. Ouderschap is een fulltime baan! Een baan die zo verantwoordelijk is dat je hem niet zomaar aan anderen moet toevertrouwen. Een kind tot een zelfstandig verantwoordelijk mens vormen, is geen taak voor kdv/gastouders/opa en oma/buitsch opvang, maar voor de ouders. Waar ben je anders ouder voor? Om ze 's avonds in bed te leggen of op zaterdag/zondag leuke dingen te doen? En dan is er naast het werk ook het huishouden.. dat kost ook weer tijd.. Hoeveel kostbare tijd blijft er nog over voor je kostbare kinderen? Als je kinderen wilt en er aan begint moet je het ook fijn vinden om het grootste gedeelte voor hen te zorgen, je neemt ook geen pup om hem voor het grootste gedeelte door een ander te laten verzorgen... waarom gaan we als moeder dan wel makkelijk om met onze kinderen?

Kinderen kosten tijd en geld... tijd moet je vrijmaken. Kinderen hebben de ouders nodig, hoe leuk ze het ook hebben op de opvang... het weegt niet op tegen mamatijd... echt waar... onze kinderen zijn de toekomst... laten we tijd nemen voor hen en hen veel mee geven wat ze nodig hebben.

Even ter schakering: als moeders de hele dag thuis zijn en geen tijd nemen voor de kinderen omdat het huishouden voorgaat dan ben ik daar net zo op tegen als op een flinke baan. Dan is er ook geen echte tijd! Dat deed mijn moeder dus. Huishouden, huishouden, huishouden... nooit eens samen spelen... boekje lezen... complimenten geven.. altijd druk druk... dat is mij niet ten goede gekomen.. ik heb er nog steeds verdriet van!
 
Ik ben een werkende moeder, werk 24 uur 1 dag dat ik werk is papa thuis, waar ik last van heb is dat er oordelen geveld worden over andere je kunt niet in andermans portomenee kijken ook al werken mensen met zijn 2e hoeft het niet een alleen uit luxe overwegingen te zijn.

Een hele dag kdv geeft mijn zoontje meer rust als een halve .

Mijzelf weg cijferen voor de kinderen ,ik heb heel veel voor ze over maar wij hebben samen voor de kinderen gekozen dus vind ik dat mijn man ook iets kan doen en de kinderen zowel een vader en moeder hebben die voor ze zorgen, papa tijd is net zo waardevol als mama tijd!

Ik ben nu eenmaal niet de vrouw die vind dat zij alleen moet zorgen ik vind dat je het smane moet doen., oordelen die jullie doen zijn ook nogal hard m.n wat betreft de criminaliteit dit heeft meerdere oorzaken dan alleen een werkende moeder zie mijn eerdere tekst .mijn dochter doet het goed op school is sociaal , rustig en erg lief.

Jammer hoor dat jullie de dingen die jezelf te kort gekomen bent in je jeugd , projecteerd op werkende moeders, iedere moeder wil het beste voor zijn kind en handeld daarna.
Als mijn vader niet op veel te jonge leeftijd was overleden had ik misschien nog wel 32 uur gewerkt, maar omdat ik het door de heftige tijd niet meer aan kon heb ik een keuze moeten maken voor mij zelf en voor de kinderen omdat zij niets hebben aan een moeder met een burn out.



Het gaat erom hoe je de taken verdeeld, als je er voor kiest dat je een thuisblijf moeder wil zijn prima, ik kies daar niet voor en verdeel de taken met mijn tja en dat daar wel eens ergenissen over zijn is logisch menigs verschillen horen bij een relatie anders is deze niet gelijkwaardig.
 
Hey M.L.

Ik merk dat jij mijn reactie niet goed hebt gelezen. Ik heb het over ouders waarvan de moeder 50% of meer werkt, waar de kinderen 50% of meer worden opgevangen in een kdv/gastouder en dus niet de de ouders. Natuurlijk is papatijd net zo goed als mamatijd.
Ik zeg ook niet dat als de kinderen 50% werken het gevolg altijd criminaliteit is... het is bewezen dat het zeker mee kan werken als de ouders niet genoeg voor het kind hebben gezorgd, omdat ze elke keer een ander hebben die voor hen zorgt...

Ik projecteer mijn verdriet niet op werkende moeders, want mijn moeder was elke dag thuis! Alleen zij was wel thuis, maar was er niet voor ons! Of sterk minder in emotioneel opzicht. Ik vind dat kinderen tot 4 jaar hun ouders meer nodig hebben dan kinderen in de basisschoolleeftijd. De kleintjes hebben je zoveel nodig en ik vind het niet goed om die taak af te geven aan buitenstaanders. De eerste 4 jaar zijn vormend voor de rest van het leven. Je kinderen kunnen er nu misschien wel geen last van lijken te hebben, dat had ik toen ook niet. Maar nu ik volwassen ben, merk ik toch dat mijn moeder ernstig tekort is geschoten omdat ze er gewoon niet genoeg voor ons was. Daarom vind ik werkweken van 50% of meer echt niet verantwoord. Je aandacht ligt dan meer bij je werk dan bij je gezin! En daarnaast is er nog het huishouden, de boodschappen, feestjes enz... hoeveel tijd blijft er echt voor de kinderen over?

Maar iedereen zijn eigen keus en zijn eigen verantwoording. Ik vind het alleen zo jammer dat deze maatschappij op werken gericht is en niet meer op de gezinnen. Onze kinderen zijn de toekomst. Als ouders teveel afwezig zijn vormen anderen de kinderen. En als dat door anderen gebeurd, wat krijgt een kind dan mee? En heb je er zelf niet voor gekozen om je kind te vormen toen je aan een zwangerschap begon? Zo zie ik het... ik koos ervoor... dan voedt ik het zelf op. Ik werk zelf ook anderhalve dag... heb daar een prima gevoel over omdat het maar een klein beetje is en ik de andere 5 dagen zelf bij haar ben. Goed toekom aan zaken in het huis waardoor er rust is in het weekend en er genoeg tijd overblijft voor 1 op 1 momenten. Heerlijk!
 
O, ja... en over het 2-verdienen... nederlanders leven over het algemeen behoorlijk duur en luxe hoor. Kijk een wat je allemaal in je koelkast hebt staan!
Als je samen veel moet werken omdat het MOET omdat elk dubbeltje omgedraaid moet worden, wat zul je daar dan een verdriet van hebben. En als het niet anders kan.... kijk dan eens wat er anders kan, waar kun je op besparen?!

Ik ken gezinnen waarvan de ouders een veel te duur en te groot huis gekocht hebben (op 2 fulltime lonen destijds gekocht), twee auto's voor deur hebben en allebei moeten werken omdat het anders niet uitkan. Dat vind ik pas echt een luxe-probleem. Verkoop dat huis, koop goedkoper, doe de boodschappen goedkoper (kost veel tijd trouwens)... dan zul je zien dat het anders kan! maar het is gewoon een feit dat velen die luxe neit willen opgeven! ik zeg niet dat jij dat bent natuurlijk, maar ik ben wel bang dat er zo veel gezinnen zijn!

Toen wij ons huis kochten hadden wij nog geen kinderen, wel een kinderwens. Wij hebben toen goed op de prijs gelet. We konden veel duurder kopen, als we twee lonen zouden gebruiken. daar zijn wij ruim onder gaat zitten. We wilden niet dat we zouden moeten werken voor ons huis als je een gezin wilt. Je krijgt een kind niet om het grotendeels door anderen groot te laten brengen! Zo staan wij erin! Dan maar een kleiner huis, minder groot, minder luxe en ik hoef minder te werken.

En ik kan zeker niet in de portemonnee van een ander kijken, en als je alles al gedaan hebt en je moet nog allebei werken om rond te komen dan is dat alleen maar heel verdrietig. werk je alleen maar veel voor jezelf, je huis of de luxe die wij al zo gewend zijn dat we het geen luxe meer vinden... dan vind ik dat inderdaad verkeerd. Kinderen wennen vanaf jongs af aan aan het kdv/oid ja... maar of dit op lange termijn goed voor hen is... dat vraag ik me echt af!
 
@bloempje27 ... ik ben het helemaal met je eens. Je verwoord het zo goed. Vele zijn zo IK gericht.

Mijn moeder werkte niet en toch had ze nooit echt aandacht en tijd voor me, het cafe, het huishouden was belangrijker. Inderdaad ook in emotioneel opzicht heb ik van haar niets mee gekregen. Ik heb heel wat jaren therapie nodig gehad om te worden zoals ik nu ben. Een evenwichtige vrouw, moeder en partner van ...

In mijn omgeving zie ik ook dat onze luxe standaard hoog is, een stapje terug doen is niet zo'n slecht idee. Bewust leven met je kinderen, waarderen wat we hebben, simpele dingen doen die leuk zijn en niets kosten. Veel mensen maken keuzes die geld kosten en die ook vaak met z'n tweetjes opgebracht moeten worden. Ze kiezen zelf voor een duur huis, 2 auto's, willen dat hun kinderen met de mode mee lopen, op vakantie etc. Ik kan me meer veroorloven maar doe toch boodschappen bij de Dirk, op dit moment zijn we ons huis aan het verbouwen zonder aannemers of andere werklui. Bij twee verdieners zie ik vaak bedrijven voor de deur, begrijpelijk want er is geen tijd om dingen zelf te doen.

Lees in de krant eens hoeveel jonge kinderen andere mishandelen uit verveling? Kinderen van amper 10 jaar. Dan vraag ik mij af wat voor basis deze kinderen hebben mee gekregen.

Ik vind ook dat kinderen tot 4 jaar hun ouders het meest nodig hebben. Die eerste jaren is hun basis en hoe sterker deze is, hoe beter. Mamma tijd weegt niet op tegen kdv tijd. Eens een oppas zoals een goede vriendin of familielid kan voor ouders en kind echt geen kwaad maar dan spreek je over af en toe een dagdeel/dag dat je kind elders is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit nog nooit gedaan heb. Ik heb ze gewoon veel te graag bij me. Straks gaat ze naar de PSZ en ze zit op peutergym ... Een super vrolijk kind waar ik trots op ben.

Ik voed haar op, begeleid haar zoals ik denk dat goed is voor haar. Niet voor mij. Wat voor haar belangrijk is dat staat op de eerste plaats en niet wat mamma en pappa willen. Dat hoeft voor mij ook niet. Als zij happy is dan ben ik dat ook!

Met respect voor die gezinnen die het geld heel hard nodig hebben vanwege ziekte, armoede want naast een luxe probleem zijn er ook veel armoede gezinnen afhankelijk van een voedselbank wat ik echt erg vind in deze luxe tijd.
 
Terug
Bovenaan