Nieuw topic april 2017 mama's

Hey anna kan me voor stellen dat je langzaam gek word, hier het zelfde ...

Jij heb last van je bekken ik heb nogsteeds last van me longen dus zonder me vriend me ouders of me schoonouders kom ik nergens meer omdat ik te benauwd ben te ver te lope of fietsen , dus leg ook bijna hele dage thuis op de bank met een boek of serie , slaap ook regelmatig met het idee dat dan die laatste dage zo snel mogelijk voorbij zijn, mijn gyneacoloog zei al wss ga je pas goed genezen als de kleine er is want je imuum systeem laat je een beetje in de steek... Najah zolang ik me rustig hou kom ik er wel maar het kan nu niet snel genoeg meer gaan... Ik ben de 25 ste uitgerekend , maar aankomende woensdag heb ik weer een goei en een dopler echo , ivm met klein kindje , dan krijg ik ook te horen waneer ik ingeleid word als ze er zelf nog niet uit is wil de gyneacoloog me niet langer late lope dan 40 weken.... Toch vind ik het een beetje eng heb liever dat ze zich zelf meld, maar nu bij ieder pijntje of draaitje denk ik, ohhh ist zo ver??? Ik denk dak echt te graag wil... Me vriend zeg ze blijft echt zitte tot 40 weken ... Ik hoop echt dat ze bij week 39 ergens zelf komt. Inleiden gaat tegen de natuur in in me hoofd .. Ik vind het nogal moeilijk om alle controle uit handen te geven en heb het idee dat als ik ingeleid word het helemaal uit handen gegeve word... Beetje een rot gevoel. Maar goed als het echt zou moeten zou ik me eige er maar bij neer moeten leggen denk ik en denken de artsen weten zeker wel wat ze doen! , wanneer zijn jullie beide ookal weer uitgerekend ? Manuela en ann?
 
Hi Anna,

Ik denk dat ik inderdaad niet te klagen heb over de bevalling, ondanks de pijn en het feit dat ik hem er uiteindelijk zelf niet uit kreeg door de rugweeen, heb ik het niet als traumatisch ervaren. Heb bad heb ik thuis gelaten, omdat ik thuis al door had dat ik een ruggenprik wou vanwege die rugweeen. Uiteindelijk ging het zo snel dat de prik niet eens meer gezet kon worden.



Dames die nog wachten. Het klinkt cliché maar de laatste loodjes wegen het zwaarst omdat je lichamelijk op bed, omdat de nieuwsgierigheid de overhand heeft en omdat je inderdaad bij elk dingetje denk.. Is dit het... Maar het komt goed :)

En knap hoor dames dat jullie toch mobiel en actief blijven en naar buiten blijven gaan, ondanks jullie lichamen! Kanjers
 
Hallo dames!!

Vind het zo leuk om jullie verhalen te lezen, doet me goed om te merken dat de dingen die ik voel en denk niet vreemd zijn!

Gisteren babyshower van m'n zus gehad! Was erg leuk, maar ook heel erg vermoeiend! Was echt op nadien!

De uitgerekende datum is 26 april, dus heb nog even te gaan. Wordt steeds nieuwsgieriger naar hoe onze kleine man eruit zal zien!

Heb een tijdje geleden al m&m's besteld met de initialen van z'n naam. En ben vandaag begonnen aan kaartjes schrijven voor bij de zakjes m&m's. Die geven we dan aan onze ouders en broers en zussen als aandenken aan de geboorte van onze kleine. Zo leuk om daarmee bezig te zijn!

@lynn; hoe is het? Knap je al ietsje op? Hopelijk kan je ondanks het herstel wel lekker genieten van jullie kleine.

@zonnebloempje; een bevalling zal inderdaad vast geen pretje zijn, maar moet wel zeggen dat jouw verhaal me moed geeft.

Groetjes!!
 
Ok.. het verhaal..

Vliezen gebroken om 4.45

6.30 weeen

Vanaf 8 uur regelmatig om de 5 min. Maar worden niet sterker. Om 19u naar ziekenhuis voor ctg. Weeen worden sterker dus mag blijven.

Om 20.00 uur 2 cm ontsluiting.. 2 fucking cm nog maar voor een hele dag werk!

Weeen steeds heviger en ik bekaf. Zoveel pijn, ik trek t niet meer en vraag om pijnstilling remifentanil.

Ontsluiting om 22 u 3 cm.. 3!! Dus ik mocht geen remifentanil, alleen ruggeprik. Wilde ik eigenlijk niet maar nog urenlang deze pijnlijke weeen met amper cm verschil kon ook niet.

Dus ruggeprik.. 2 x verkeerd geprikt, erg pijnlijk. Daarna weeen weer wat beter op te vangen. 12 u 4 cm ontsluiting

Man dat schiet niet op. Ik mag niet meer eten want met dit tempo zit er een keizersnee aan te komen..

Weeen verergeren en ineens om 2 uur 8 cm en om half 3 10 cm

Na 10 persweeen waarbij ik het uitgilde van de pijn was hij er
 


En toen moest de placenta nog... zelf proberen, niets. Oxitocine injectje, niets. Nog een oxitocine injectie en flink geduw.. niets..

Pffff gyneacoloog gebeld en OK klaar gemaakt. Ik moest onder narcose en zou er over een kwartier weer zijn.

Op de OK toch besloten t via ruggeprik te doen. Placenta zat zo vreselijk vast.. uiteindelijk gelukt, daarna gecurreteerd en was ipv een kwartier later pas om half 8 weer beneden.

1.5 liter bloed verloren.. veel pijn van die wond en pijn aan mn rug van die prikken. Last van naweeen..

Als iemand ooit weer durft te zeggen dat bevallen een 'feestje' is...
 


Ik heb zo zitten janken in t ziekenhuis op de OK. En al die zusters maar zeggen dat ze t snapten omdat t zo heftig was.. ik jankte echter omdat ik die andere ineens zo vreselijk miste en mij besefte dat het er anders nu 2 waren.. daar heb ik het toch nog best moeilijk mee

We zijn nu weer thuis en t gaat best goed hoor. Tim is echt geweldig, ben zo gek op hem! En sterk dattie is! Dat vernam ik al in de buik maar hij tilt zo zijn hoofd op.

Gefeliciteerd zonnebloempje (bizar zelfde dag) en nog ff volhouden dames xxx
 
Hey hey lynv blij dat uit eindelijk toch alles goed komt wel vervelend van hoe het gegaan is maar goed jullie komen er uit eindelijk allebij boven op!! Geniet lekker van je kleine mannetje !! Dikke knufff
 
@Lynn:
<p style="text-align: left;">zo, heftig he!! Gelukkig dat het uiteindelijk allemaal goed gekomen is!</p>
<p style="text-align: left;">Je zal vast nog wel wat tijd nodig hebben om weer goed aan te sterken!</p>
<p style="text-align: left;">Heel veel beterschap en sterkte!</p>
<p style="text-align: left;">En wat enorm fijn dat je zo'n sterk kereltje hebt!</p>
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan